1 Toda alma esteja sujeita às autoridades superiores; porque não há autoridade que não venha de Deus; e as autoridades que há foram ordenadas por Deus. 2 Por isso, quem resiste à autoridade resiste à ordenação de Deus; e os que resistem trarão sobre si mesmos a condenação. 3 Porque os magistrados não são terror para as boas obras, mas para as más. Queres tu, pois, não temer a autoridade? Faze o bem e terás louvor dela. 4 Porque ela é ministro de Deus para teu bem. Mas, se fizeres o mal, teme, pois não traz debalde a espada; porque é ministro de Deus e vingador para castigar o que faz o mal. 5 Portanto, é necessário que lhe estejais sujeitos, não somente pelo castigo, mas também pela consciência. 6 Por esta razão também pagais tributos, porque são ministros de Deus, atendendo sempre a isto mesmo. 7 Portanto, dai a cada um o que deveis: a quem tributo, tributo; a quem imposto, imposto; a quem temor, temor; a quem honra, honra.
8 A ninguém devais coisa alguma, a não ser o amor com que vos ameis uns aos outros; porque quem ama aos outros cumpriu a lei. 9 Com efeito: Não adulterarás, não matarás, não furtarás, não darás falso testemunho, não cobiçarás, e, se há algum outro mandamento, tudo nesta palavra se resume: Amarás ao teu próximo como a ti mesmo. 10 O amor não faz mal ao próximo; de sorte que o cumprimento da lei é o amor.
11 E isto digo, conhecendo o tempo, que é já hora de despertarmos do sono; porque a nossa salvação está, agora, mais perto de nós do que quando aceitamos a fé. 12 A noite é passada, e o dia é chegado. Rejeitemos, pois, as obras das trevas e vistamo-nos das armas da luz. 13 Andemos honestamente, como de dia, não em glutonarias, nem em bebedeiras, nem em desonestidades, nem em dissoluções, nem em contendas e inveja. 14 Mas revesti-vos do Senhor Jesus Cristo e não tenhais cuidado da carne em suas concupiscências.
1 Jedarma isch folgsam dr Obrigkeit, de Gwalt iba nen het. Denn s isch kei Obrigkeit üßa vu Gott; wo aba Obrigkeit isch, de isch vu Gott agordnet.
2 Wer sich etze dr Obrigkeit widasetzt, der widaschtrebt(bockt) dr Aordnig Gottes uf; de aba widasshtrebe, zen sich selbscht des Urdeil zue.
3 Denn vor däne, de Gwalt hän, mueß ma sich nit firchte wägä guetem, sundern wägä bese Werke. Willsch dü dich aba nit firchte vor dr Obrigkeit, so doe Guetes; so wirsch dü Lob vu ihr gregä.
4 Denn sie isch Gottes Dienerin, dir zguet. Doesch dü aba Beses, so fircht di; denn sie trait des Schwert nit umsunscht: sie isch Gottes Dienerin un vollzeht des Schtrofgericht an däm, der Beses doet.
5 Drum isch s notwendig, sich undazordne, nit ällei um dr Schtrof, sundern au wägä dem Gwisse.
6 Wägä däm vugeldet (heimzahlt) ihr jo au Schtiir (Zinsgrosche); denn sie sin Gottes Diena, uf den Denscht bschtändig bdacht.
7 So gen etze jeda, was ihr schuldig sin: Schtiir (Zinsgrosche), däm de Schtiir (Zinsgrosche) kert; Zoll, däm dr Zoll kert; Angscht, däm de Angscht kert; Ehri, däm de Ehri kert.
8 Sin nemads ebis schuldig, üßa, daß ihr äich undaänanda liebt (leb hän); denn wer d andere liebt (leb het), der het des Gsetz erfillt.
9 Denn was do gsait isch (2. Moses 20,13- 17): "Dü sollsch nit ehebreche; dü sollsch nemads umbringe; dü sollsch nit schtähle; dü sollsch nit alles ha welle", un was do sunscht a Gebote isch, des wird in däm Wort zsämmegfaßt (3. Moses 19,18): "Dü sollsch di Nächschte liebe we dich selba."
10 D Lebi (Liebe) den däm Nächschte nigs Beses. So isch etze d Lebi (Liebe) vum Gsetz d Erfüllig.
11 Un des den, wel ihr de Ziit wißet da, nämlich daß de Schtund do isch, ufzschtoh vum Schlof, denn unsa Heil isch etzed necha als zue dr Ziit, do ma(mir) gläubig wore sin.
12 D Nacht isch vorku, dr Dag aba nooch herkumme. So len uns(us) ablege de Werke vum Dunkle un alege de Waffe vum Lecht.
13 Len uns(us) ehrbar läbä we am Dag, nit in Frässä un Sufe, nit in Unzucht un Uswiichs, nit in Hader un Eifasucht;
14 sundern zehn a d Herrn Jesus Chrischtus un sorge fir d Leib (Ranze) nit so, daß ihr d Luscht vufalle.