1 Slyšte slovo toto, kteréž mluví k vám Hospodin, ó dome Izraelský.
2 Takto praví Hospodin: Cestě pohanů neučte se, aniž se znamení nebeských děste, neboť se jich děsí pohané.
3 Ustanovení zajisté těch národů jsou pouhá marnost. Nebo setna dřevo sekerou v lese, dílo rukou řemeslníka,
4 Stříbrem a zlatem ozdobí je, hřebíky a kladivy utvrzují je, aby se neviklalo.
5 Jsou jako palmový špalek tvrdý, ani nemluví; nošeni býti musejí, nebo choditi nemohou. Nebojtež se jich, nebo zle učiniti nemohou, aniž také dobře učiniti mohou.
6 Z nichž není žádného tobě podobného, ó Hospodine; veliký jsi, i jméno tvé veliké jest v moci.
7 Kdož by se nebál tebe, králi národů? Na tebeť zajisté to sluší, poněvadž mezi všemi mudrci národů, i ve všem království jejich nikdá nebylo podobného tobě.
8 A však ze spolka zhlupěli, a blázni jsou; z dřeva učiti se jest pouhá marnost.
9 Stříbro tažené z zámoří přivážíno bývá, a zlato z Ufaz, dílo řemeslníka a rukou zlatníka; z postavce modrého a šarlatový jest oděv jejich, všecko to jest dílo umělých.
10 Ale Hospodin jest Bůh pravý, jest Bůh živý a král věčný, před jehož prchlivostí země se třese, aniž mohou snésti národové rozhněvání jeho.
11 (Takto říkejte jim: Bohové ti, kteříž nebe ani země neučinili, nechť zahynou z země, a nechť jich není pod nebem.)
12 Kterýž učinil zemi mocí svou, kterýž utvrdil okršlek světa moudrostí svou, a opatrností svou roztáhl nebesa.
13 Kterýžto když vydává hlas, ječení vod bývá na nebi, a kterýž působí to, aby vystupovaly páry od kraje země, blýskání s deštěm přivodí, a vyvodí vítr z pokladů svých.
14 Tak zhlupěl každý člověk, že nezná toho, že zahanben bývá každý zlatník pro rytinu; nebo slitina jeho jest faleš, a není ducha v nich.
15 Marnost jsou a dílo podvodů; v čas, v němž je navštívím, zahynou.
16 Neníť podobný těmto díl Jákobův, nebo on jest stvořitel všeho; Izrael tolikéž jest pokolení dědictví toho, jehož jméno jest Hospodin zástupů.
17 Sbeř z země koupi svou, ty kteráž bydlíš v pevnosti této.
18 Nebo takto praví Hospodin: Aj, já vyhodím z praku obyvatele země této pojednou, a ssoužím je, aby shledali toto:
19 Běda mně pro setření mé, přebolestná jest rána má, ješto jsem já byl řekl: Jistě tuto nemoc budu moci snésti.
20 Stan můj popléněn jest, a všickni provazové moji potrháni jsou. Synové moji odebrali se ode mne, a není žádného; není žádného, kdo by více rozbíjel stan můj, a roztáhl kortýny mé.
21 Nebo zhlupěli pastýři, a Hospodina se nedotazovali; protož nevede se jim šťastně, a všecko stádo pastvy jejich rozptýleno jest.
22 Aj, pověst jistá přichází, a pohnutí veliké z země půlnoční, aby obrácena byla města Judská v pustinu a v příbytek draků.
23 Vím, Hospodine, že není v moci člověka cesta jeho, aniž jest v moci muže toho, kterýž chodí, aby spravoval krok svůj.
24 Kárej mne, Hospodine, však milostivě, ne v hněvě svém, abys nesetřel mne.
25 Vylí hněv svůj na ty národy, kteříž tebe neznají, a na rodiny, kteréž jména tvého nevzývají; nebo zžírají Jákoba, a tak zžírají jej, aby jej všeho sežrali, a obydlí jeho v poustku obrátili.
1 RABbin sana ne söylediğini dinle, ey İsrail halkı!
2 RAB şöyle diyor: 2 ‹‹Ulusların yolunu öğrenmeyin, 2 Gök belirtilerinden yılmayın; 2 Bu belirtilerden uluslar yılsa bile.
3 Ulusların töreleri yararsızdır. 2 Ormandan ağaç keserler, 2 Usta keskisiyle ona biçim verir.
4 Altınla, gümüşle süsler, 2 Çekiçle, çivilerle sağlamlaştırırlar; 2 Yerinden kımıldamasın diye.
5 Salatalık bostanındaki korkuluk gibidir putları, 2 Konuşamazlar; 2 Onları taşımak gerek, çünkü yürüyemezler. 2 Onlardan korkmayın, zarar veremezler; 2 İyilik de edemezler.››
6 Senin gibisi yok, ya RAB, 2 Sen büyüksün, 2 Adın da büyüktür gücün sayesinde.
7 Senden kim korkmaz, 2 Ey ulusların kralı? 2 Bu sana yakışır. 2 Ulusların bilgeleri arasında, 2 Bütün ülkelerinde 2 Senin gibisi yok.
8 Hepsi budala ve akılsız. 2 Yararsız putlardan ne öğrenilebilir ki? 2 Ağaçtan yapılmış onlar!
9 Tarşişten dövme gümüş, 2 Ufazdan altın getirilir. 2 Ustayla kuyumcunun yaptığı nesnenin üzerine 2 Lacivert, mor giydirilir, 2 Hepsi usta işidir.
10 Ama gerçek Tanrı RABdir. 2 O yaşayan Tanrıdır, 2 Sonsuza dek kral Odur. 2 O öfkelenince yeryüzü titrer, 2 Uluslar dayanamaz gazabına.
11 ‹‹Onlara şunu diyeceksin, 2 ‹Yeri, göğü yaratmayan bu ilahlar, 2 Yerden de göğün altından da yok olacaklar.› ››
12 Gücüyle yeryüzünü yaratan, 2 Bilgeliğiyle dünyayı kuran, 2 Aklıyla gökleri yayan RABdir.
13 O gürleyince gökteki sular çağıldar, 2 Yeryüzünün dört bucağından bulutlar yükseltir, 2 Yağmur için şimşek çaktırır, 2 Ambarlarından rüzgar estirir.
14 Hepsi budala, bilgisiz, 2 Her kuyumcu yaptığı puttan utanacak. 2 O putlar yapmacıktır, 2 Soluk yoktur onlarda.
15 Yararsız, alay edilesi nesnelerdir, 2 Cezalandırılınca yok olacaklar.
16 Yakupun Payı onlara benzemez. 2 Her şeye biçim veren Odur, 2 Onun mirasıdır İsrail oymağı, 2 Her Şeye Egemen RABdir adı.
17 Kuşatma altında olan sizler, 2 Eşyalarınızı toplayın yerden.
18 RAB diyor ki, 2 ‹‹İşte bu kez bu ülkede yaşayanları 2 Fırlatıp atacağım; 2 Ele geçirilmeleri için 2 Onları sıkıştıracağım.››
19 Yaramdan ötürü vay başıma gelen! 2 Derdim iyileşmez! 2 Ama, ‹Dert benim derdim, 2 Dayanmalıyım› dedim.
20 Çadırım yıkıldı, ipleri koptu. 2 Çocuklarım benden ayrıldı, 2 Yok artık onlar. 2 Çadırımı kuracak, 2 Perdelerimi takacak kimse kalmadı.
21 Çobanlar budala, 2 RABbe danışmıyorlar. 2 Bu yüzden işleri yolunda gitmiyor, 2 Bütün sürüleri dağıldı.
22 Dinle! Haber geliyor! 2 Kuzey ülkesinden büyük patırtı geliyor! 2 Yahuda kentlerini viraneye çevirecek, 2 Çakallara barınak edecek.
23 İnsanın yaşamının kendi elinde olmadığını, 2 Adımlarına yön vermenin ona düşmediğini 2 Biliyorum, ya RAB.
24 Beni öfkenle değil, 2 Yalnız adaletinle yola getir, ya RAB, 2 Yoksa beni hiçe indirirsin.
25 Öfkeni seni tanımayan ulusların, 2 Adını anmayan toplulukların üzerine dök. 2 Çünkü onlar Yakup soyunu yiyip bitirdiler, 2 Onu tümüyle yok ettiler, 2 Yurdunu viraneye çevirdiler.