1 Zatím přidal Elihu, a řekl:
2 Postrp mne maličko, a oznámímť šíře; neboť mám ještě, co bych za Boha mluvil.
3 Vynesu smysl svůj zdaleka, a stvořiteli svému přivlastním spravedlnost.
4 V pravdě, žeť nebudou lživé řeči mé; zdravě smýšlejícího máš mne s sebou.
5 Aj, Bůh silný mocný jest, aniž svých zamítá; silný jest, a srdce udatného.
6 Neobživuje bezbožného, chudým pak k soudu dopomáhá.
7 Neodvrací od spravedlivého očí svých, nýbrž s králi na stolici sází je na věky, i bývají zvýšeni.
8 Pakli by poutami sevříni byli, zapleteni jsouce provazy ssoužení:
9 Tudy jim v známost uvodí hřích jejich, a že přestoupení jejich se ssilila.
10 A tak otvírá sluch jejich, aby se napravili, anobrž mluví jim, aby se navrátili od nepravosti.
11 Uposlechnou-li a budou-li jemu sloužiti, stráví dny své v dobrém, a léta svá v potěšení.
12 Pakli neuposlechnou, od meče sejdou, a pozdychají bez umění.
13 Nebo kteříž jsou nečistého srdce, přivětšují hněvu, aniž k němu volají, když by je ssoužil.
14 Protož umírá v mladosti duše jejich, a život jejich s smilníky.
15 Vytrhuje, pravím, ssouženého z jeho ssoužení, a ty, jejichž sluch otvírá, v trápení.
16 A tak by i tebe přenesl z prostředku úzkosti na širokost, kdež není stěsnění, a byl by pokojný stůl tvůj tukem oplývající.
17 Ale ty zasloužils, abys jako bezbožný souzen byl; soud a právo na tě dochází.
18 Jistě strach, aby tě neuvrhl Bůh u větší ránu, tak že by jakkoli veliká výplaty mzda, tebe nevyprostila.
19 Zdaliž by sobě co vážil bohatství tvého? Jistě ani nejvýbornějšího zlata, ani jakékoli síly neb moci tvé.
20 Nechvátejž tedy k noci, v kterouž odcházejí lidé na místo své.
21 Hleď, abys se neohlédal na marnost, zvoluje ji raději, nežli ssoužení.
22 Aj, Bůh silný nejvyšší jest mocí svou. Kdo jemu podobný učitel?
23 Kdo jemu vyměřil cestu jeho? Kdo jemu smí říci: Činíš nepravost?
24 Pamětliv buď raději, abys vyvyšoval dílo jeho, kteréž spatřují lidé,
25 Kteréž, pravím, všickni lidé vidí, na něž člověk patří zdaleka.
26 Nebo Bůh silný tak jest veliký, že ho nemůžeme poznati, počet let jeho jest nevystižitelný.
27 On zajisté vyvodí krůpěje vod, kteréž vylévají déšť z oblaků jeho,
28 Když se rozpouštějí oblakové, a kropí na mnohé lidi.
29 (Anobrž vyrozumí-li kdo roztažení oblaků, a zvuku stánku jeho,
30 Jak rozprostírá nad ním světlo své, aneb všecko moře přikrývá?
31 Skrze ty věci zajisté tresce lidi, a též dává pokrmu hojnost.
32 Oblaky zakrývá světlo, a přikazuje mu ukrývati se za to, co je potkává.)
33 Ohlašuje o něm zvuk jeho, též dobytek, a to hned, když pára zhůru vstupuje. [ (Job 36:34) Takéť se i nad tím děsí srdce mé, až se pohybuje z místa svého. ]
1 Elihuvas kalbėjo toliau:
2 "Turėk kantrybės dar valandėlę, kad aš kalbėčiau už Dievą.
3 Aš remsiuosi praeitimi ir įrodysiu, kad mano Kūrėjas yra teisus.
4 Mano žodžiai teisingi, turintis tobulą pažinimą yra priešais tave.
5 Dievas yra galingas ir stiprus, tačiau neniekina nieko.
6 Jis nepalieka nedorėlio gyvo, bet apgina nuskriaustojo teises.
7 Jis neatitraukia nuo teisiųjų savo akių, bet su karaliais pasodina soste, įtvirtina ir išaukština juos.
8 Jei jie sukaustomi grandinėmis ir priespaudos metu surišami virvėmis,
9 tai Jis parodo jiems jų darbus ir nusikaltimus.
10 Dievas atveria jų ausis pamokymui ir įsako atsisakyti nusikaltimų.
11 Jei jie paklauso ir tarnauja Jam, praleis savo dienas klestėdami ir metus besidžiaugdami.
12 Bet jei jie nepaklūsta, pražus nuo kardo, mirs, neįgavę išminties.
13 Veidmainiai kaupia širdyje rūstybę, jie nesišaukia Jo, net būdami surišti.
14 Tokie miršta jaunystėje, jų gyvenimas tarp netyrųjų.
15 Jis išgelbsti vargšą iš jo vargo ir atveria jam ausis priespaudos metu.
16 Jis ir tave išlaisvintų ir padengtų tau stalą gėrybėmis.
17 Tu susilaukei nedorėlio bausmės, teismas ir teisingumas pasiekė tave.
18 Būk atsargus, kad Jis nepašalintų tavęs savo rūstybėje, nes tada ir didelė išpirka neišgelbės tavęs.
19 Ar Jis atsižvelgs į tavo turtus? Ne! Nei į auksą, nei į tavo galybę.
20 Nelauk nakties, kai tautos bus pašalintos ir sunaikintos.
21 Saugokis, nepalink į neteisybę, kurią tu pasirinktum vietoje kentėjimų.
22 Dievas išaukštintas savo galybe, kas gali pamokyti kaip Jis?
23 Kas Jam nurodė Jo kelius ir kas Jam pasakytų: ‘Tu klysti’?
24 Atsimink, kad galėtum išaukštinti Jo darbus, kuriuos žmonės matė.
25 Visi žmonės gali juos matyti ir pastebėti iš tolo.
26 Dievas yra didis, ne mums Jį suprasti; Jo metų tu negali suskaičiuoti.
27 Jis padaro iš vandens lašus, iš rūko lietų,
28 kurį debesys lieja gausiai ant žmonių.
29 Kas supras debesų išsidėstymą ir Jo palapinės garsus?
30 Jis paskleidžia savo šviesą ir apdengia jūros gelmes.
31 Jis teisia žmones ir teikia jiems maisto apsčiai.
32 Jis pažaboja žaibus ir įsako jiems smogti į tikslą.
33 Griaustinis praneša apie tai, ir gyvuliai jaučia, kas vyksta".