1 Gardu vian piedon, kiam vi iros en la domon de Dio, kaj estu preta pli por aŭskultado, ol por oferdonado de malsaĝuloj; ĉar ili ne scias, ke ili agas malbone.
2 Ne rapidu kun via buŝo, kaj via koro ne rapidu elparoli vorton antaŭ Dio, ĉar Dio estas en la ĉielo, kaj vi estas sur la tero; tial malmultaj estu viaj vortoj.
3 Ĉar sonĝo prezentiĝas per multe da agado, kaj parolo de malsaĝulo konsistas el multe da vortoj.
4 Kiam vi faros promeson al Dio, ne prokrastu ĝin plenumi; ĉar malagrablaj al Li estas malsaĝuloj:kion vi promesis, tion plenumu.
5 Pli bone estas, ke vi ne faru promeson, ol fari promeson kaj ne plenumi.
6 Ne permesu al via buŝo pekigi vian korpon, kaj ne diru al la sendito de Dio, ke ĝi estas eraro; kial fari, ke Dio koleru pro via parolo, kaj ke Li detruu la faron de viaj manoj?
7 Ĉe multo da sonĝoj kaj vantaĵoj estas ankaŭ multe da vortoj; sed vi timu Dion.
8 Se premadon de malriĉulo kaj rompadon de justeco kaj honesteco vi vidas en lando, ne miru; ĉar pli alta kontrolas pli altan, kaj plej altaj ilin kontrolas.
9 Kaj superecon en ĉio havas tiu lando, en kiu la reĝo servas al la tero.
10 Kiu amas monon, tiu ne satiĝos per mono; kaj kiu amas riĉecon, al tiu ĝi ne donos utilon:ankaŭ ĉi tio estas vantaĵo.
11 Ju pli estas da havo, des pli multaj estas ĝiaj konsumantoj; kaj kian profiton havas ĝia mastro, krom vidi ĝin per siaj okuloj?
12 Dolĉa estas la dormo de laboranto, ĉu li manĝas malmulte aŭ multe; sed trosateco ne lasas la riĉulon dormi.
13 Turmentan malbonon mi vidis sub la suno:riĉecon konservatan por la malutilo de ĝia propra mastro.
14 Kaj pereas ĉi tiu riĉeco en malfavoraj cirkonstancoj; naskiĝas filo, kaj li nenion havas en la mano.
15 Kiel li eliris el la ventro de sia patrino, tiel nuda li foriras, kiel li venis; kaj nenion li elportas el sia laboro, kion li povus porti en la mano.
16 Kaj ĉi tio estas turmenta doloro, ke kiel li venis, tiel li foriras; kian do profiton li havas de tio, ke li laboras por la vento?
17 Kaj ĉiujn siajn tagojn li konsumis en mallumo, en multe da ekscitiĝo, en malsano kaj malagrablaĵoj!
18 Jen, kion mi vidis:ke estas bone kaj bele manĝi kaj trinki kaj ĝui plezurojn de ĉiuj siaj laboroj, kiujn homo laboras sub la suno dum la tagoj de sia vivo, kiujn donis al li Dio; ĉar tio estas lia apartenaĵo.
19 Kaj se al iu homo Dio donis riĉecon kaj havon, kaj donis al li la povon konsumi ilin kaj preni sian parton kaj ĝui plezuron de siaj laboroj, ĉi tio estas dono de Dio.
20 Ĉar ne longe li memoros la tagojn de sia vivo; Dio donas al li ĝojon de lia koro.
1 你到 神的殿， 脚步要谨慎； 近前聆听， 胜于愚昧人献祭， 因为他们不知道所作的是恶的。（本节在《马索拉抄本》为4:17）
2 在 神面前不可冒失开口， 心急发言， 因为 神在天上， 你在地上， 所以你的言语要寡少。（本节在《马索拉抄本》为5:1）
3 挂虑多就令人作梦， 言语多就显出愚昧。
4 你向 神许了愿， 就不可迟迟不还， 因为他不喜悦愚昧人； 所许的愿必须偿还。
5 许愿不还， 不如不许。
6 不可任你的口把自己陷于罪恶， 也不可在使者前面说是许错了。何必使 神因你的声音发怒， 破坏你手中的工作呢？
7 多梦和多话， 都是虚空的， 你只要敬畏 神。
8 如果你在一省之中， 看到穷人遭受欺压， 公正和公义被夺去， 也不必因此惊讶， 因为高位者之上有较高的照应， 在他们之上还有更高的。
9 各人都从土地得着利益， 就是君王也得到田地的供应。
10 贪爱银子的， 不因有银子满足； 贪爱财富的， 也不因得利知足。这也是虚空。
11 财物增加， 吃用的人也增加， 物主除了眼看以外， 还有什么益处呢？
12 劳力的人无论吃多吃少， 都睡得甜； 财主的丰足， 却不容他安睡。
13 我看见日光之下有一令人痛心的憾事， 就是财主积聚财富， 反受其害。
14 遭遇祸患， 财富就尽失； 他即使生了儿子， 也没有什么留给他。
15 他怎样从母胎赤身而来， 也必怎样赤身而去； 在劳碌中得来的， 他的手也带不走什么。
16 他怎样来， 也要怎样去， 这也是令人痛心的憾事； 他为风劳碌， 有什么益处呢？
17 他终生在黑暗中吃喝， 多有愁烦、疾病与愤怨。
18 我认为既善又美的， 就是人在 神所赐给他一生有限的年日中吃喝， 享受他在日光之下劳碌所得的一切， 因为这是他的分。
19 蒙 神赐予财富与资产的人， 神都使他能够享用， 并取自己的分， 在劳碌中自得其乐， 这是 神的恩赐。
20 他不多思念自己一生的年日， 因为 神使喜乐充满他的心。