1 Les paroles du Roi Lémuel et l'instruction que sa mère lui donna.
2 Quoi? mon fils? quoi, fils de mon ventre? eh quoi? mon fils, pour lequel j'ai tant fait de vœux?
3 Ne donne point ta force aux femmes, et [ne mets point] ton étude à détruire les Rois.
4 Lémuel, ce n'est point aux Rois, ce n'est point aux Rois de boire le vin, ni aux Princes de boire la cervoise.
5 De peur qu'ayant bu, ils n'oublient l'ordonnance, et qu'ils n'altèrent le droit de tous les pauvres affligés.
6 Donnez de la cervoise à celui qui s'en va périr, et du vin à celui qui est dans l'amertume de cœur;
7 Afin qu'il en boive, et qu'il oublie sa pauvreté, et ne se souvienne plus de sa peine.
8 Ouvre ta bouche en faveur du muet, pour le droit de tous ceux qui s'en vont périr.
9 Ouvre ta bouche, fais justice, et fais droit à l'affligé et au nécessiteux.
10 [Aleph.] Qui est-ce qui trouvera une vaillante femme? car son prix surpasse de beaucoup les perles.
11 [Beth.] Le cœur de son mari s'assure en elle, et il ne manquera point de dépouilles.
12 [Guimel.] Elle lui fait du bien tous les jours de sa vie, et jamais du mal.
13 [Daleth.] Elle cherche de la laine et du lin, et elle fait ce qu'elle veut de ses mains.
14 [He.] Elle est comme les navires d'un marchand, elle amène son pain de loin.
15 [Vau.] Elle se lève lorsqu'il est encore nuit, elle distribue la nourriture nécessaire à sa maison, et elle [donne] à ses servantes leur tâche.
16 [Zajin.] Elle considère un champ, et l'acquiert; et elle plante la vigne du fruit de ses mains.
17 [Heth.] Elle ceint ses reins de force, et fortifie ses bras.
18 [Teth.] Elle éprouve que son trafic est bon; sa lampe ne s'éteint point la nuit.
19 [Jod.] Elle met ses mains au fuseau, et ses mains tiennent la quenouille.
20 [Caph.] Elle tend sa main à l'affligé, et avance ses mains au nécessiteux.
21 [Lamed.] Elle ne craint point la neige pour sa famille, car toute sa famille est vêtue de vêtements doubles.
22 [Mem.] Elle se fait des tours de lit; le fin lin et l'écarlate est ce dont elle s'habille.
23 [Nun.] Son mari est reconnu aux portes, quand il est assis avec les Anciens du pays.
24 [Samech.] Elle fait du linge, et le vend; et elle fait des ceintures, qu'elle donne au marchand.
25 [Hajin.] La force et la magnificence est son vêtement, et elle se rit du jour à venir.
26 [Pe.] Elle ouvre sa bouche avec sagesse, et la Loi de la charité est sur sa langue.
27 [Tsade.] Elle contemple le train de sa maison, et ne mange point le pain de paresse.
28 [Koph.] Ses enfants se lèvent, et la disent bienheureuse; son mari [aussi], et il la loue, [en disant] :
29 [Resch.] Plusieurs filles ont été vaillantes; mais tu les surpasses toutes.
30 [Scin.] La grâce trompe, et la beauté s'évanouit; [mais] la femme qui craint l'Eternel, sera celle qui sera louée.
31 [Thau.] Donnez-lui des fruits de ses mains, et que ses œuvres la louent aux portes.
1 Vortoj de la reĝo Lemuel, instruo, kiun donis al li lia patrino.
2 Ho mia filo, ho filo de mia ventro! Ho filo de miaj promesoj!
3 Ne donu al la virinoj vian forton, Nek viajn agojn al la pereigantoj de reĝoj.
4 Ne al la reĝoj, ho Lemuel, ne al la reĝoj konvenas trinki vinon, Nek al la princoj deziri ebriigaĵojn.
5 Ĉar drinkinte, ili povas forgesi la leĝojn, Kaj ili malĝustigos la juĝon de ĉiuj prematoj.
6 Donu ebriigaĵon al la pereanto, Kaj vinon al tiu, kiu havas suferantan animon.
7 Li trinku, kaj forgesu sian malriĉecon, Kaj li ne plu rememoru sian malfeliĉon.
8 Malfermu vian buŝon por senvoĉulo, Por la defendo de ĉiuj forlasitaj.
9 Malfermu vian buŝon, por juĝi juste, Por defendi malriĉulon kaj senhavulon.
10 Se iu trovis kapablan edzinon, Ŝia valoro estas pli granda ol perloj.
11 Fidas ŝin la koro de ŝia edzo, Kaj havo ne mankos.
12 Ŝi redonas al li bonon, sed ne malbonon, En la daŭro de ŝia tuta vivo.
13 Ŝi serĉas lanon kaj linon, Kaj volonte laboras per siaj manoj.
14 Ŝi estas kiel ŝipo de komercisto; De malproksime ŝi alportas sian panon.
15 Ŝi leviĝas, kiam estas ankoraŭ nokto, Kaj ŝi disdonas manĝon al sia domanaro Kaj porciojn al siaj servantinoj;
16 Ŝi pensas pri kampo, kaj aĉetas ĝin; Per la enspezoj de sia mano ŝi plantas vinberĝardenon.
17 Ŝi zonas siajn lumbojn per forto Kaj fortikigas siajn brakojn.
18 Ŝi komprenas, ke ŝia komercado estas bona; Ŝia lumilo ne estingiĝas en la nokto.
19 Ŝi etendas sian manon al la ŝpinilo, Kaj ŝiaj fingroj tenas la ŝpinturnilon.
20 Ŝi malfermas sian manon al la malriĉulo Kaj etendas siajn manojn al la senhavulo.
21 Ŝi ne timas la neĝon por sia domo, Ĉar ŝia tuta domanaro estas vestita per ruĝa teksaĵo.
22 Ŝi faras al si kovrojn; Delikata tolo kaj purpuro estas ŝiaj vestoj.
23 Ŝia edzo estas konata ĉe la pordego, Kie li sidas kune kun la maljunuloj de la lando.
24 Ŝi faras teksaĵon kaj vendas, Kaj zonojn ŝi donas al la komercisto.
25 Fortika kaj bela estas ŝia vesto, Kaj ŝi ridas pri la venonta tago.
26 Sian buŝon ŝi malfermas kun saĝo; Bonkora instruo estas sur ŝia lango.
27 Ŝi kontrolas la iradon de aferoj en sia domo, Kaj ŝi ne manĝas panon en senlaboreco.
28 Leviĝas ŝiaj filoj kaj ŝin gratulas; Ŝia edzo ŝin laŭdegas, dirante:
29 Multaj filinoj estas bravaj, Sed vi superas ĉiujn.
30 Ĉarmeco estas trompa, kaj beleco estas vantaĵo; Virino, kiu timas la Eternulon, estos glorata.
31 Donu al ŝi laŭ la fruktoj de ŝiaj manoj; Kaj ŝiaj faroj ŝin gloros ĉe la pordegoj.