1 La Souveraine Sapience a bâti sa maison, elle a taillé ses sept colonnes.

2 Elle a apprêté sa viande, elle a mixtionné son vin; elle a aussi dressé sa table.

3 Elle a envoyé ses servantes; et elle appelle de dessus les créneaux des lieux les plus élevés de la ville, [disant] :

4 Qui est celui qui est simple? qu'il se retire ici; et elle dit à celui qui est dépourvu de sens :

5 Venez, mangez de mon pain, et buvez du vin que j'ai mixtionné.

6 Laissez [la sottise], et vous vivrez; et marchez droit par la voie de la prudence.

7 Celui qui instruit le moqueur, en reçoit de l'ignominie; et celui qui reprend le méchant, en reçoit une tache.

8 Ne reprends point le moqueur, de peur qu'il ne te haïsse; reprends le sage, et il t'aimera.

9 Donne [instruction] au sage, et il deviendra encore plus sage; enseigne le juste, et il croîtra en science.

10 Le commencement de la sagesse est la crainte de l'Eternel; et la science des saints, c'est la prudence.

11 Car tes jours seront multipliés par moi, et des années de vie te seront ajoutées.

12 Si tu es sage, tu seras sage pour toi-même; mais si tu es moqueur, tu en porteras seul la peine.

13 La femme folle est bruyante; ce n'est que sottise, et elle ne connaît rien.

14 Et elle s'assied à la porte de sa maison sur un siège, dans les lieux élevés de la ville;

15 Pour appeler les passants qui vont droit leur chemin, [disant] :

16 Qui est celui qui est simple? qu'il se retire ici; et elle dit à celui qui est dépourvu de sens :

17 Les eaux dérobées sont douces, et le pain pris en secret est agréable.

18 Et il ne connaît point que là [sont] les trépassés, et que ceux qu'elle a conviés sont au fond du sépulcre.

1 La saĝo konstruis sian domon, Ĉarpentis ĝiajn sep kolonojn.

2 Ĝi buĉis sian bruton, verŝis sian vinon, Kaj pretigis sian tablon.

3 Ĝi sendis siajn servantinojn, Por anonci sur la pintoj de la altaĵoj de la urbo:

4 Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Al la senspritulo ĝi diris:

5 Venu, manĝu de mia pano, Kaj trinku el la vino, kiun mi enverŝis.

6 Forlasu la malsaĝaĵon, kaj vivu; Kaj iru laŭ la vojo de la prudento.

7 Kiu instruas blasfemanton, tiu prenas sur sin malhonoron; Kaj kiu penas ĝustigi malpiulon, tiu estas mokata.

8 Ne penu ĝustigi blasfemanton, ke li vin ne malamu: Penu ĝustigi saĝulon, kaj li vin amos.

9 Donu al saĝulo, kaj li ankoraŭ pli saĝiĝos; Instruu justulon, kaj li lernos pli.

10 La komenco de la saĝo estas timo antaŭ la Eternulo; Kaj ekkono pri la Sanktulo estas prudento.

11 Ĉar per mi plimultiĝos viaj tagoj, Kaj aldoniĝos al vi jaroj da vivo.

12 Se vi saĝiĝis, vi saĝiĝis por vi; Kaj se vi blasfemas, vi sola suferos.

13 Virino malsaĝa, bruema, Sensprita, kaj nenion scianta,

14 Sidas ĉe la pordo de sia domo, Sur seĝo sur altaĵo de la urbo,

15 Por voki la pasantojn, Kiuj iras sian ĝustan vojon:

16 Kiu estas naiva, tiu sin turnu ĉi tien! Kaj al la senspritulo ŝi diris:

17 Akvoj ŝtelitaj estas dolĉaj, Kaj pano kaŝita estas agrabla.

18 Kaj li ne scias, ke tie estas mortintoj Kaj ke ŝiaj invititoj estas en la profundoj de Ŝeol.