1 La Sapience ne crie-t-elle pas? et l'Intelligence ne fait-elle pas ouïr sa voix?

2 Elle s'est présentée sur le sommet des lieux élevés; sur le chemin, aux carrefours.

3 Elle crie à la place des portes; à l'entrée de la ville; à l'avenue des portes.

4 Ô vous! hommes de qualité, je vous appelle; et ma voix s'adresse aussi aux gens du commun.

5 Vous simples, entendez ce que c'est que du discernement, et vous tous, devenez intelligents de cœur.

6 Ecoutez, car je dirai des choses importantes : et l'ouverture de mes lèvres [sera] de choses droites.

7 Parce que mon palais parlera de la vérité, et que mes lèvres ont en abomination la méchanceté.

8 Tous les discours de ma bouche [sont] avec justice, il n'y a rien en eux de contraint, ni de mauvais.

9 Ils sont tous aisés à trouver à l'homme intelligent, et droits à ceux qui ont trouvé la science.

10 Recevez mon instruction, et non pas de l'argent; et la science, plutôt que du fin or choisi.

11 Car la sagesse est meilleure que les perles; et tout ce qu'on saurait souhaiter, ne la vaut pas.

12 Moi la Sapience je demeure [avec] la discrétion, et je trouve la science de prudence.

13 La crainte de l'Eternel c'est de haïr le mal. J'ai en haine l'orgueil et l'arrogance, la voie de méchanceté, la bouche hypocrite.

14 A moi appartient le conseil et l'adresse; je suis la prudence, à moi appartient la force.

15 Par moi règnent les Rois, et par moi les Princes décernent la justice.

16 Par moi dominent les Seigneurs, et les Princes, et tous les juges de la terre.

17 J'aime ceux qui m'aiment; et ceux qui me cherchent soigneusement, me trouveront.

18 Avec moi sont les richesses et la gloire, les biens permanents, et la justice.

19 Mon fruit est meilleur que le fin or, même que l'or raffiné; et mon revenu est meilleur que l'argent choisi.

20 Je fais marcher par le chemin de la justice, et par le milieu des sentiers de la droiture;

21 Afin que je fasse hériter des biens permanents à ceux qui m'aiment, et que je remplisse leurs trésors.

22 L'Eternel m'a possédée dès le commencement de sa voie, même avant qu'il fît aucune de ses œuvres.

23 J'ai été déclarée Princesse dès le siècle, dès le commencement, dès l'ancienneté de la terre.

24 J'ai été engendrée lorsqu'il n'y avait point encore d'abîmes, ni de fontaines chargées d'eaux.

25 J'ai été engendrée avant que les montagnes fussent posées, et avant les coteaux.

26 Lorsqu'il n'avait point encore fait la terre, ni les campagnes, ni le plus beau des terres du monde habitable.

27 Quand il disposait les cieux; quand il traçait le cercle au-dessus des abîmes;

28 Quand il affermissait les nuées d'en haut; quand il serrait ferme les fontaines des abîmes;

29 Quand il mettait son ordonnance touchant la mer, afin que les eaux ne passassent point ses bords; quand il compassait les fondements de la terre;

30 J'étais alors par-devers lui son nourrisson, j'étais ses délices de tous les jours, et toujours j'étais en joie en sa présence.

31 Je me réjouissais en la partie habitable de sa terre, et mes plaisirs étaient avec les enfants des hommes.

32 Maintenant donc, enfants, écoutez-moi; car bienheureux seront ceux qui garderont mes voies.

33 Ecoutez l'instruction, et soyez sages, et ne la rejetez point.

34 Ô! que bienheureux est l'homme qui m'écoute, ne bougeant de mes portes tous les jours, et gardant les poteaux de mes portes!

35 Car celui qui me trouve, trouve la vie, et attire la faveur de l'Eternel.

36 Mais celui qui m'offense, fait tort à son âme; tous ceux qui me haïssent, aiment la mort.

1 Ĉu ne vokas la saĝo? Kaj ĉu la prudento ne aŭdigas sian voĉon?

2 Ĝi staras sur la pinto de altaĵoj, Apud la vojo, ĉe la vojkruĉiĝoj.

3 Apud la pordegoj, ĉe la eniro en la urbon, Ĉe la eniro tra la pordoj, ĝi kantas:

4 Al vi, ho viroj, mi vokas; Kaj mia voĉo sin turnas al la homoj:

5 Komprenu, naivuloj, la prudenton, Kaj sensprituloj prenu en la koron.

6 Aŭskultu, ĉar mi parolos gravaĵon, Kaj ĝustaĵo eliros el mia buŝo.

7 Ĉar mia lango parolos veron, Kaj malpiaĵon abomenas miaj lipoj.

8 Justaj estas ĉiuj paroloj de mia buŝo; Ili ne enhavas falson kaj malicon.

9 Ĉiuj ili estas ĝustaj por tiu, kiu ilin komprenas, Kaj justaj por tiuj, kiuj akiris scion.

10 Prenu mian instruon, kaj ne arĝenton; Kaj la scion ŝatu pli, ol plej puran oron.

11 Ĉar saĝo estas pli bona ol multekostaj ŝtonoj; Kaj nenio, kion oni povas deziri, povas esti egala al ĝi.

12 Mi, saĝo, loĝas kun la prudento, Kaj mi trovas prudentajn konsilojn.

13 Timo antaŭ la Eternulo malamas malbonon, Fieron, malhumilon, kaj malbonan vojon; Malsinceran buŝon mi malamas.

14 De mi venas konsilo kaj bonaranĝo; Mi estas prudento; al mi apartenas forto.

15 Per mi reĝas la reĝoj, Kaj la estroj donas leĝojn de justeco.

16 Per mi regas la princoj Kaj la potenculoj kaj ĉiuj juĝantoj sur la tero.

17 Mi amas miajn amantojn; Kaj miaj serĉantoj min trovos.

18 Riĉo kaj gloro estas ĉe mi, Daŭra havo kaj justo.

19 Mia frukto estas pli bona ol oro kaj ol plej pura oro; Kaj la rikolto de mi estas pli bona ol elektita arĝento.

20 Laŭ la vojo de vero mi iras, Laŭ la vojstreko de la justo;

21 Por heredigi al miaj amantoj esencan bonon, Kaj plenigi iliajn trezorejojn.

22 La Eternulo min formis en la komenco de Sia vojo, Antaŭ Siaj kreitaĵoj, tre antikve.

23 Antaŭ eterno mi estis firme fondita, en la komenco, Antaŭ la kreo de la tero.

24 Kiam ankoraŭ ne ekzistis la abismoj, mi estis jam naskita, Kiam ankoraŭ ne ekzistis fontoj, ŝprucigantaj akvon.

25 Antaŭ ol la montoj estis starigitaj, Antaŭ la altaĵoj mi estis kreita;

26 Kiam la tero ankoraŭ ne estis farita, nek la kampoj, Nek la komencaj polveroj de la mondo.

27 Dum Li firmigis la ĉielojn, mi jam estis tie; Dum Li desegnis limojn sur la supraĵo de la abismo,

28 Dum Li fortikigis la nubojn supre, Dum Li firmigis la fontojn de la abismo,

29 Dum Li donis Sian leĝon al la maro, Por ke la akvoj ne transpaŝu siajn bordojn, Kaj dum Li difinis la fundamentojn de la tero:

30 Tiam mi estis ĉe Li kiel konstruanto; Mi estis la ĝojo de ĉiuj tagoj, Ludante antaŭ Li ĉiutempe.

31 Mi ludas sur Lia mondo-tero; Kaj mia ĝojo estas inter la homidoj.

32 Kaj nun, infanoj, aŭskultu min; Kaj feliĉaj estos tiuj, kiuj iras laŭ miaj vojoj.

33 Aŭskultu instruon kaj saĝiĝu, Kaj ne forĵetu ĝin.

34 Feliĉa estas la homo, kiu min aŭskultas, Kiu maldormas ĉiutage ĉe miaj pordoj, Kiu staras garde ĉe la fostoj de miaj pordegoj.

35 Ĉar kiu min trovis, tiu trovis vivon, Kaj akiros favoron de la Eternulo.

36 Sed kiu maltrafas min, tiu difektas sian animon; Ĉiuj, kiuj min malamas, amas la morton.