A grande seca

1 O Senhor Deus me disse o seguinte a respeito da seca:

2 "O povo de Judá está de luto, chorando.

As suas cidades estão morrendo,

o povo está abatido, jogado no chão,

e Jerusalém grita pedindo socorro.

3 Os ricos mandam os empregados buscar água.

Eles vão até os poços,

porém não encontram água

e voltam com os potes vazios.

Então cobrem a cabeça,

desanimados e atrapalhados.

4 Os lavradores também cobrem a cabeça,

desesperados porque não chove,

e a terra está seca.

5 No campo, as veadas abandonam as suas crias,

pois não há capim.

6 Os jumentos selvagens ficam parados no alto dos morros

e, com falta de ar, respiram como os lobos.

Eles não enxergam bem

por falta de pasto."

7 O meu povo disse:

Senhor Deus, os nossos pecados nos acusam,

mas pedimos que nos ajudes,

como prometeste.

Muitas vezes, nos afastamos de ti

e contra ti temos pecado.

8 Tu és a única esperança do povo de Israel,

tu és aquele que nos salva

quando estamos em dificuldades.

Por que é que tens de ser

como um estrangeiro em nossa terra

ou como um viajante que só pousa uma noite?

9 Por que é que tens de ser

como um homem apanhado de surpresa,

como um soldado que não tem força para defender os outros?

Mas tu, ó Senhor, estás entre nós,

e nós somos o teu povo.

Não nos abandones!"

10 O Senhor Deus disse o seguinte a respeito desse povo:

— Eles gostam de andar por aí e não sabem se controlar. Por isso, não estou satisfeito com eles. Eu lembrarei das maldades que fizeram e os castigarei por causa dos seus pecados.

11 Aí o Senhor me disse:

— Não me peça para ajudar esse povo. 12 Mesmo que jejuem e orem, eu não os ouvirei. Não os aceitarei, mesmo que me ofereçam animais em sacrifício e me tragam ofertas de cereais. Pelo contrário, eu os matarei na guerra e também por meio de fome e de doenças.

13 Então eu disse:

— Ó Senhor, meu Deus, tu sabes que alguns profetas estão dizendo ao povo que não vai haver guerra nem fome. Eles afirmam que prometeste que em nossa terra só haverá paz.

14 Mas o Senhor respondeu:

— Esses profetas estão profetizando mentiras em meu nome. Eu não os enviei, nem lhes dei ordens e nunca lhes disse nada. As suas visões são mentiras, e as suas adivinhações não valem nada; eles inventam profecias só para enganar. 15 Eu, o Senhor, digo a você o que vou fazer com esses profetas que não enviei e que profetizam em meu nome, dizendo que não haverá guerra nem fome neste país. Eu os matarei na guerra e de fome. 16 As pessoas a quem eles disseram essas coisas também serão mortas na guerra e de fome. Os corpos delas serão jogados nas ruas de Jerusalém, e não haverá ninguém para sepultá-los. Isso acontecerá com todos eles — com as suas esposas, os seus filhos e as suas filhas. Eles pagarão pelas suas maldades.

17 Deus me mandou contar ao povo a minha tristeza e dizer:

"Que os meus olhos derramem lágrimas dia e noite

e que nunca parem de chorar,

porque o meu pobre povo está muito machucado,

está gravemente ferido.

18 Quando vou ao campo,

vejo os corpos dos homens mortos na guerra;

quando entro nas cidades,

vejo pessoas morrendo de fome.

Os profetas e os sacerdotes continuam o seu trabalho,

porém não sabem o que estão fazendo."

O povo confessa o seu pecado

19 Senhor Deus, será que rejeitaste completamente o povo de Judá?

Será que detestas o povo de Sião?

Por que nos feriste tanto,

que não podemos ser curados?

Nós esperamos a paz,

mas nada de bom aconteceu;

pensamos que íamos ser curados,

mas o que veio foi o terror.

20 Ó Senhor, confessamos o nosso pecado

e o pecado dos nossos antepassados;

de fato, pecamos contra ti.

21 Lembra das tuas promessas

e não nos desprezes.

Não deixes que seja humilhada a cidade de Jerusalém,

o lugar do teu trono glorioso.

Lembra da aliança que fizeste com o teu povo

e não desistas dele.

22 Nenhum dos ídolos das nações pode fazer chover,

nem o céu pode fazer cair chuva.

Pusemos a nossa esperança em ti,

ó Senhor, nosso Deus,

pois tu és aquele que faz todas estas coisas."

1 Ko te kupu a Ihowa i puta mai ki a Heremaia, he mea mo te tauraki.

2 Kei te tangi a Hura, ngehe kau ona kuwaha, kua noho ki te whenua he mangu ona kakahu; kua kake te aue o Hiruharama ki runga.

3 Na ka unga o ratou ariki i a ratou tamariki ririki ki nga awa: ka tae ratou ki nga poka, kahore e kite wai; ka hoki me a ratou oko, tahanga kau: ka whakama ratou, ka numinumi, ka hipoki i o ratou mahunga.

4 I te ngatata o te oneone, kahore ano nei hoki he ua ki runga ki te whenua, ka whakama nga kaiparau, ka hipoki i o ratou mahunga.

5 Ae ra, ko te hata ano, whanau ana ia i waenga parae, a whakarerea ake e ia tana kuao, no te mea kahore he tarutaru.

6 Na ka tu nga kaihe mohoao i runga i nga wahi tiketike, ka kihakiha ano he kirehe mohoao; matawaia ana o ratou kanohi, kahore hoki he otaota.

7 Ahakoa whakaatu noa o matou kino i to matou he, e mahi koe, e Ihowa, kia mahara hoki ki tou ingoa: kua tini nei hoki o matou tahuritanga ketanga, kua hara matou ki a koe.

8 E koe, e te tumanako a Iharaira, e tona kaiwhakaora i te wa o te raru, he aha koe i noho ai i te whenua ano he manene, i rite ai ki te tangata haere e peka ana ki tetahi moenga mona i te po?

9 He aha koe i rite ai ki te tangata e ketekete kau ana, ki te marohirohi e kore nei e kaha ki te whakaora? kei waenganui ano ia koe i a matou, e Ihowa, kua huaina tou ingoa mo matou; kaua hoki matou e whakarerea.

10 Ko te kupu tenei a Ihowa ki tenei iwi, He pena tonu to ratou matenui ki te taihaere; kihai i kaiponuhia o ratou waewae; no reira kahore a Ihowa e manako ki a ratou; ka mahara ia aianei ki o ratou he, a ka whiu i o ratou hara.

11 A ka mea a Ihowa ki ahau, Kaua e inoi mo tenei iwi ki te pai mo ratou.

12 Ka nohopuku ratou, e kore ahau e rongo ki ta ratou karanga; ka whakaekea e ratou te tahunga tinana me te whakahere, e kore ahau e manako ki a ratou; engari ka poto ratou i ahau, i te hoari, i te hemokai, i te mate uruta.

13 Ano ra ko ahau, Aue, e te Ariki, e Ihowa, nana, ko nga poropiti te mea nei ki a ratou, E kore koutou e kite i te hoari, e kore ano te hemokai e pa ki a koutou; engari maku e mea kia tuturu rawa te mau o te rongo ki a koutou i tenei wahi.

14 Ano ra ko Ihowa ki ahau, Kei te poropiti teka nga poropiti i runga i toku ingoa: kihai ratou i unga e ahau, kihai ratou i whakahaua e ahau, kihai hoki ahau i korero ki a ratou: he kitenga teka ta ratou e poropiti na ki a koutou, he whakaaro ki n ga tohu, he mea horihori, he mea tinihanga na o ratou ngakau.

15 Mo reira ko te kupu tenei a Ihowa mo nga poropiti e poropiti nei i runga i toku ingoa, he hunga kihai i unga e ahau, i a ratou e mea nei, E kore te hoari, te hemokai ranei e pa ki tenei whenua: Ka poto ena poropiti i te hoari, i te hemokai.

16 Na, ko te iwi ki a ia nei ta ratou poropititanga, ka akiritia ki nga ara o Hiruharama i te ngaunga a te hemokai, a te hoari; kahore hoki he tangata hei tanu i a ratou, i a ratou, i a ratou wahine, i a ratou tama, i a ratou tamahine; no te mea ka ringihia e ahau to ratou kino ki runga ki a ratou.

17 Na me korero e koe tenei kupu ki a ratou, Kia hirere iho te roimata o oku kanohi i te po, i te ao, kaua hoki e mutu; no te mea he nui te pakaru i pakaru ai te tamahine a taku iwi, mamae rawa te patunga.

18 Ki te haere ahau ki te parae, nana, ko nga tupapaku a te hoari! ki te tomo ahau ki te pa, nana, ko te hunga e mate ana i te hemokai! ko te poropiti hoki raua tahi ko te tohunga kei te haereere noa iho i te whenua a kahore e mohio.

19 Kua paopao rawa ranei koe ki a Hura? kua whakarihariha ranei tou wairua ki Hiona? He aha koe i patu ai i a matou, te ai he mahunga mo o matou mate? I tatari matou ki te rongo mau, heoi kahore he pai; ki te wa e mahu ai, na ko te raruraru.

20 Tenei matou, e Ihowa, te whaki nei i to matou kino, i te he o o matou matua: kua hara hoki matou ki a koe.

21 Kaua e whakarihariha ki a matou, whakaaro ki tou ingoa; kaua e whakaititia te torona o tou kororia; kia mahara, kaua e whakataka tau kawenata ki a matou.

22 Kei roto ranei i nga mea horihori a nga tauiwi tetahi hei mea kia ua? ma nga rangi ranei e homai nga ua nehu? he teka ianei ko koe ia, e Ihowa, e to matou Atua? na reira matou ka tatari ki a koe; nau hoki i hanga enei mea katoa.