Elias e o rei Acazias

1 Depois da morte do rei Acabe, de Israel, o país de Moabe se revoltou contra Israel.

2 O rei Acazias, que ficou no lugar de Acabe, caiu do terraço do alto do seu palácio em Samaria e ficou muito ferido. Então mandou que alguns mensageiros fossem consultar Baal-Zebube, o deus da cidade filisteia de Ecrom, a fim de saber se ia sarar. 3 Mas um anjo do Senhor mandou que Elias, o profeta de Tisbé, fosse encontrar-se com os mensageiros do rei Acazias e lhes perguntasse assim: "Por que vocês estão indo consultar Baal-Zebube, o deus de Ecrom? Por acaso, pensam que não há Deus em Israel? 4 Digam ao rei que o Senhor Deus diz: ‘Você não vai sarar dos seus ferimentos; você vai morrer!’ "

Elias fez o que Deus havia mandado, 5 e os mensageiros voltaram para o lugar onde o rei estava. Ele perguntou:

— Por que vocês voltaram?

6 Eles responderam:

— Um homem se encontrou com a gente e disse que voltássemos e disséssemos que o Senhor manda perguntar o seguinte: "Por que é que você está mandando mensageiros para consultarem Baal-Zebube, o deus de Ecrom? Será que você pensa que não há Deus em Israel? Você não vai sarar dos seus ferimentos; você vai morrer!"

7 — Como era o homem que lhes disse isso? — perguntou o rei.

8 E eles responderam:

— Ele estava usando uma capa de pele de animais, amarrada com um cinto de couro.

— É Elias, o profeta de Tisbé! — disse o rei.

9 Então mandou que um oficial fosse com cinquenta soldados prender Elias. O oficial o encontrou sentado no alto de um morro e disse:

— Homem de Deus, o rei mandou você descer daí.

10 Elias respondeu:

— Se eu sou um homem de Deus, que venha fogo do céu e mate você e os seus soldados!

No mesmo instante desceu fogo do céu e matou o oficial e os seus soldados.

11 O rei enviou outro oficial com cinquenta soldados. Ele subiu e disse a Elias:

— Homem de Deus, o rei ordenou que você desça daí agora mesmo!

12 Elias respondeu:

— Se eu sou um homem de Deus, que venha fogo do céu e mate você e os seus soldados!

No mesmo instante o fogo de Deus desceu e matou o oficial e os seus soldados.

13 Mais uma vez o rei mandou um oficial com cinquenta soldados. Ele subiu o morro, ajoelhou-se em frente de Elias e pediu:

— Homem de Deus, por favor, não acabe com a minha vida nem com a vida destes cinquenta homens! 14 Os outros dois oficiais e os seus soldados foram mortos pelo fogo do céu; mas tenha dó de mim, por favor!

15 O anjo do Senhor disse a Elias:

— Desça com ele e não tenha medo.

Então Elias foi junto com o oficial falar com o rei 16 e disse:

— O Senhor Deus diz assim: "Ó rei, você agiu como se em Israel não houvesse Deus para consultar e mandou mensageiros para consultarem Baal-Zebube, o deus de Ecrom. Por isso, você não vai ficar bom; você vai morrer!"

17 E Acazias morreu, como o Senhor tinha dito por meio de Elias. Acazias não tinha filhos, e por isso o seu irmão Jorão ficou no lugar dele como rei. Isso aconteceu no segundo ano do reinado de Jeorão, filho de Josafá, rei de Judá.

18 Todas as outras coisas que o rei Acazias fez estão escritas na História dos Reis de Israel.

1 וַיִּפְשַׁע מוֹאָב בְּיִשְׂרָאֵל אַחֲרֵי מוֹת אַחְאָֽב ׃

2 וַיִּפֹּל אֲחַזְיָה בְּעַד הַשְּׂבָכָה בַּעֲלִיָּתוֹ אֲשֶׁר בְּשֹׁמְרוֹן וַיָּחַל וַיִּשְׁלַח מַלְאָכִים וַיֹּאמֶר אֲלֵהֶם לְכוּ דִרְשׁוּ בְּבַעַל זְבוּב אֱלֹהֵי עֶקְרוֹן אִם ־ אֶחְיֶהמֵחֳלִיזֶֽה ׃ ס

3 וּמַלְאַךְ יְהוָה דִּבֶּר אֶל ־ אֵלִיָּההַתִּשְׁבִּיקוּםעֲלֵהלִקְרַאתמַלְאֲכֵימֶֽלֶךְ ־ שֹׁמְרוֹןוְדַבֵּראֲלֵהֶםהַֽמִבְּלִיאֵין ־ אֱלֹהִיםבְּיִשְׂרָאֵלאַתֶּםהֹֽלְכִיםלִדְרֹשׁבְּבַעַלזְבוּבאֱלֹהֵיעֶקְרֽוֹן ׃

4 וְלָכֵן כֹּֽה ־ אָמַריְהוָההַמִּטָּהאֲשֶׁר ־ עָלִיתָשָּׁםלֹֽא ־ תֵרֵדמִמֶּנָּהכִּימוֹתתָּמוּתוַיֵּלֶךְאֵלִיָּֽה ׃

5 וַיָּשׁוּבוּ הַמַּלְאָכִים אֵלָיו וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם מַה ־ זֶּהשַׁבְתֶּֽם ׃

6 וַיֹּאמְרוּ אֵלָיו אִישׁ ׀ עָלָהלִקְרָאתֵנוּוַיֹּאמֶראֵלֵינוּלְכוּשׁוּבוּאֶל ־ הַמֶּלֶךְאֲשֶׁר ־ שָׁלַחאֶתְכֶםוְדִבַּרְתֶּםאֵלָיוכֹּהאָמַריְהוָההַֽמִבְּלִיאֵין ־ אֱלֹהִיםבְּיִשְׂרָאֵלאַתָּהשֹׁלֵחַלִדְרֹשׁבְּבַעַלזְבוּבאֱלֹהֵיעֶקְרוֹןלָכֵןהַמִּטָּהאֲשֶׁר ־ עָלִיתָשָּׁםלֹֽא ־ תֵרֵדמִמֶּנָּהכִּֽי ־ מוֹתתָּמֽוּת ׃

7 וַיְדַבֵּר אֲלֵהֶם מֶה מִשְׁפַּט הָאִישׁ אֲשֶׁר עָלָה לִקְרַאתְכֶם וַיְדַבֵּר אֲלֵיכֶם אֶת ־ הַדְּבָרִיםהָאֵֽלֶּה ׃

8 וַיֹּאמְרוּ אֵלָיו אִישׁ בַּעַל שֵׂעָר וְאֵזוֹר עוֹר אָזוּר בְּמָתְנָיו וַיֹּאמַר אֵלִיָּה הַתִּשְׁבִּי הֽוּא ׃

9 וַיִּשְׁלַח אֵלָיו שַׂר ־ חֲמִשִּׁיםוַחֲמִשָּׁיווַיַּעַלאֵלָיווְהִנֵּהיֹשֵׁבעַל ־ רֹאשׁהָהָרוַיְדַבֵּראֵלָיואִישׁהָֽאֱלֹהִיםהַמֶּלֶךְדִּבֶּררֵֽדָה ׃

10 וַיַּעֲנֶה אֵלִיָּהוּ וַיְדַבֵּר אֶל ־ שַׂרהַחֲמִשִּׁיםוְאִם ־ אִישׁאֱלֹהִיםאָנִיתֵּרֶדאֵשׁמִן ־ הַשָּׁמַיִםוְתֹאכַלאֹתְךָוְאֶת ־ חֲמִשֶּׁיךָוַתֵּרֶדאֵשׁמִן ־ הַשָּׁמַיִםוַתֹּאכַלאֹתוֹוְאֶת ־ חֲמִשָּֽׁיו ׃

11 וַיָּשָׁב וַיִּשְׁלַח אֵלָיו שַׂר ־ חֲמִשִּׁיםאַחֵרוַחֲמִשָּׁיווַיַּעַןוַיְדַבֵּראֵלָיואִישׁהָאֱלֹהִיםכֹּֽה ־ אָמַרהַמֶּלֶךְמְהֵרָהרֵֽדָה ׃

12 וַיַּעַן אֵלִיָּה וַיְדַבֵּר אֲלֵיהֶם אִם ־ אִישׁהָֽאֱלֹהִיםאָנִיתֵּרֶדאֵשׁמִן ־ הַשָּׁמַיִםוְתֹאכַלאֹתְךָוְאֶת ־ חֲמִשֶּׁיךָוַתֵּרֶדאֵשׁ ־ אֱלֹהִיםמִן ־ הַשָּׁמַיִםוַתֹּאכַלאֹתוֹוְאֶת ־ חֲמִשָּֽׁיו ׃

13 וַיָּשָׁב וַיִּשְׁלַח שַׂר ־ חֲמִשִּׁיםשְׁלִשִׁיםוַחֲמִשָּׁיווַיַּעַלוַיָּבֹאשַׂר ־ הַחֲמִשִּׁיםהַשְּׁלִישִׁיוַיִּכְרַעעַל ־ בִּרְכָּיו ׀ לְנֶגֶדאֵלִיָּהוּוַיִּתְחַנֵּןאֵלָיווַיְדַבֵּראֵלָיואִישׁהָֽאֱלֹהִיםתִּֽיקַר ־ נָאנַפְשִׁיוְנֶפֶשׁעֲבָדֶיךָֽאֵלֶּהחֲמִשִּׁיםבְּעֵינֶֽיךָ ׃

14 הִנֵּה יָרְדָה אֵשׁ מִן ־ הַשָּׁמַיִםוַתֹּאכַלאֶת ־ שְׁנֵישָׂרֵיהַחֲמִשִּׁיםהָרִאשֹׁנִיםוְאֶת ־ חֲמִשֵּׁיהֶםוְעַתָּהתִּיקַרנַפְשִׁיבְּעֵינֶֽיךָ ׃ ס

15 וַיְדַבֵּר מַלְאַךְ יְהוָה אֶל ־ אֵלִיָּהוּרֵדאוֹתוֹאַל ־ תִּירָאמִפָּנָיווַיָּקָםוַיֵּרֶדאוֹתוֹאֶל ־ הַמֶּֽלֶךְ ׃

16 וַיְדַבֵּר אֵלָיו כֹּֽה ־ אָמַריְהוָהיַעַןאֲשֶׁר ־ שָׁלַחְתָּמַלְאָכִיםלִדְרֹשׁבְּבַעַלזְבוּבאֱלֹהֵיעֶקְרוֹןהַֽמִבְּלִיאֵין ־ אֱלֹהִיםבְּיִשְׂרָאֵללִדְרֹשׁבִּדְבָרוֹלָכֵןהַמִּטָּהאֲשֶׁר ־ עָלִיתָשָּׁםלֹֽא ־ תֵרֵדמִמֶּנָּהכִּֽי ־ מוֹתתָּמֽוּת ׃

17 וַיָּמָת כִּדְבַר יְהוָה ׀ אֲשֶׁר ־ דִּבֶּראֵלִיָּהוּוַיִּמְלֹךְיְהוֹרָםתַּחְתָּיו פ בִּשְׁנַתשְׁתַּיִםלִיהוֹרָםבֶּן ־ יְהוֹשָׁפָטמֶלֶךְיְהוּדָהכִּילֹֽא ־ הָיָהלוֹבֵּֽן ׃

18 וְיֶתֶר דִּבְרֵי אֲחַזְיָהוּ אֲשֶׁר עָשָׂה הֲלֽוֹא ־ הֵמָּהכְתוּבִיםעַל ־ סֵפֶרדִּבְרֵיהַיָּמִיםלְמַלְכֵייִשְׂרָאֵֽל ׃ פ