1 Passados vários dias, voltou a Cafarnaum e a notícia da sua chegada depressa se espalhou pela cidade. Logo a casa onde estava ficou tão cheia de visitantes que não havia já espaço para mais uma pessoa que fosse, nem sequer do lado de fora. E Jesus anunciava-lhes a mensagem de Deus
3 Chegaram então quatro homens que carregavam com um paralítico numa padiola. Como não pudessem chegar junto de Jesus através da multidão, abriram o tecto por cima donde se encontrava, e por ali baixaram o doente deitado na cama, bem na sua frente. Quando Jesus viu como eles acreditavam firmemente em como curaria o seu amigo, disse ao doente: Filho, os teus pecados estão perdoados!
6 Alguns dos mestres da lei que ali estavam sentados diziam entre si:
7 Mas que blasfémia! Acaso ele imaginará que é Deus? Só Deus pode perdoar os pecados.
8 Lendo o seu pensamento, Jesus disse-lhes: Porque é que se preocupam com isto? Que será mais difícil, dizer ao paralítico: 'Os teus pecados estão perdoados
10 Portanto, vou provar-vos que o Filho do Homem tem autoridade para perdoar os pecados; e, voltando-se para o paralítico, disse-lhe: t
11 Estás curado. Pega na tua cama e vai para casa!
12 O homem pôs-se de pé e, apanhando a enxerga, abriu caminho através das pessoas que ali se encontravam, que ficaram pasmadas! Como louvavam Deus! Nunca vimos nada assim!, diziam todos.
13 Depois, foi de novo para a praia, ensinando o povo reunido à sua volta. Enquanto por ali andava, viu Levi (filho de Alfeu) sentado junto à barraca onde cobrava impostos, e disse-lhe: Vem comigo e sê meu discípulo. Levi levantou-se e logo foi com ele.
15 Naquela noite, Levi convidou diversos cobradores de impostos e muita outra gente conhecida pela sua má conduta para jantarem com ele. Aliás, havia muitos homens desta espécie entre o povo que seguia Jesus.ÿ
16 Mas quando alguns dos escribas e fariseus o viram comer com essa gente de má fama, disseram aos discípulos: Como pode ele comer com gente tão má?
17 Ouvindo o que diziam, Jesus respondeu-lhes: Quem precisa de médico são os doentes e não os que têm saúde! Vim chamar, não os bons, mas os maus.
18 Os discípulos de João e os fariseus jejuavam. Certo dia, foram ter com Jesus e perguntaram-lhe porque não faziam os seus discípulos o mesmo que eles.
19 Jesus replicou: Será que num casamento os amigos do noivo se recusam a comer na festa de casamento ou andam tristes enquanto o noivo está na sua companhia? Claro que não.
20 Mas lá virá o momento em que ele lhes será tirado e então jejuarão.
21 É como remendar roupa velha com um pedaço de pano que ainda não encolheu. O remendo repuxa o tecido e o buraco fica pior do que antes. Sabem que não convém pôr vinho novo em odres velhos, senão estes rebentam. O vinho espalha-se e os odres ficam estragados. Para vinho novo, odres novos.
23 Noutra ocasião, num sábado, enquanto Jesus e os seus discípulos atravessavam os campos, estes arrancavam espigas de trigo e comiam o grão. Alguns dos fariseus disseram então a Jesus: Eles não deviam fazer isso! É contra as nossas leis colher grão no dia de sábado.
25 Nunca ouviram que, quando o rei David e seus companheiros estavam com fome, ele entrou na casa de Deus - era então Abiatar o sacerdote principal - e todos comeram o pão consagrado, que só os sacerdotes podiam comer? Também aquilo era contra a lei. Mas o sábado foi feito em benefício do homem; o homem não foi feito por causa do sábado. E eu, o Filho do Homem, tenho autoridade até para decidir o que se pode fazer no sábado!
1 Ja muutamien päivien perästä hän taas meni Kapernaumiin; ja kun kuultiin hänen olevan kotona,
2 kokoontui paljon väkeä, niin etteivät he enää mahtuneet oven edustallekaan. Ja hän puhui heille sanaa.
3 Ja he tulivat tuoden hänen tykönsä halvattua, jota kantamassa oli neljä miestä.
4 Ja kun he väentungokselta eivät päässeet häntä tuomaan hänen tykönsä, purkivat he katon siltä kohdalta, missä hän oli, ja kaivettuaan aukon laskivat alas vuoteen, jossa halvattu makasi.
6 Mutta siellä istui muutamia kirjanoppineita, ja he ajattelivat sydämessään:
7 Kuinka tämä näin puhuu? Hän pilkkaa Jumalaa. Kuka voi antaa syntejä anteeksi paitsi Jumala yksin?
9 Kumpi on helpompaa, sanoako halvatulle: 'Sinun syntisi annetaan anteeksi', vai sanoa: 'Nouse, ota vuoteesi ja käy'?
11 minä sanon sinulle: nouse, ota vuoteesi ja mene kotiisi.
13 Ja taas hän lähti pois ja kulki järven rantaa. Ja kaikki kansa tuli hänen tykönsä, ja hän opetti heitä.
15 Ja kun hän aterioi hänen kodissaan, aterioi myös monta publikaania ja syntistä Jeesuksen ja hänen opetuslastensa kanssa; sillä heitä oli paljon häntä seuraamassa.
20 Mutta päivät tulevat, jolloin ylkä otetaan heiltä pois, ja silloin, sinä päivänä, he paastoavat.
21 Ei kukaan ompele vanuttamattomasta kankaasta paikkaa vanhaan vaippaan; muutoin uusi täytetilkku repii palasen vanhasta vaipasta, ja reikä tulee pahemmaksi.
23 Ja tapahtui, että hän sapattina kulki viljavainioiden halki, ja hänen opetuslapsensa rupesivat kulkiessaan katkomaan tähkäpäitä.