1 Por aquele tempo, os discípulos perguntaram a Jesus qual deles seria o maior de todos no reino dos céus.

2 Jesus chamou uma criancinha, pô-la no meio deles e disse: Se não se mudarem totalmente a direcção das vossas vidas e se não se tornarem como criancinhas, jamais entrarão no reino dos céus.

4 Pois aquele que se tornar pequeno e simples como esta criança será como o maior de todos no reino dos céus.

5 E qualquer que receber uma criança como esta, em meu nome, esse estará a receber-me a mim.

6 Mas se qualquer de vocês fizer com que um destes pequeninos que crêem em mim perca a fé, melhor seria que fosse atirado ao mar com uma pedra de moer amarrada ao pescoço.

7 Ai do mundo por causa de todas as suas maldades! A tentação de fazer mal nunca desaparece, mas ai daquele que provocar a tentação! Portanto, se a tua mão ou o teu pé te fizerem pecar, corta-os e deita-os fora. Mais vale entrar aleijado no céu do que estar no inferno com ambas as mãos e ambos os pés. E se o teu olho te fizer pecar, arranca-o e deita-o fora. Mais vale entrar com um só olho no céu do que estar no inferno com os dois.

10 Cuidado, não desprezem nem somente uma destas crianças. Porque vos digo que, no céu, os seus anjos podem sempre ver o meu Pai.

11 Eu, o Filho do Homem, vim para salvar os perdidos.

12 Se um homem tiver cem ovelhas e uma delas se afastar e perder, que fará ele? Não deixará as outras noventa e nove, e não irá pelos montes em busca da que se perdeu? E, se a encontrar, com certeza que se alegrará mais por ela do que pelas outras noventa e nove que ficaram seguras em casa!

14 É, de facto, assim: Meu Pai não quer que nenhum destes pequeninos se perca.

15 Se um irmão pecar contra ti, vai ter com ele e mostra-lhe a sua falta. Se te ouvir e a confessar, terás ganho outra vez um irmão. Mas, se não o fizer, então leva contigo um ou dois outros e vai ter com ele novamente, provando tudo quanto disseres pela presença dessas testemunhas.

17 Se, mesmo assim, não quiser escutar-te, então leva o caso diante da assembleia de crentes, e se esta resolver a teu favor, mas ele não aceitar, então a congregação deve considerá-lo como um estranho. Na verdade tudo o que proibirem na Terra ficará proibido no céu, e tudo o que permitirem na Terra será permitido no céu

19 E mais vos digo que, se dois de vocês concordarem aqui na Terra acerca de qualquer coisa que queiram pedir, meu Pai que está no céu o fará por vocês. Pois onde dois ou três se juntarem por serem meus, aí estarei eu também.

21 Então Pedro foi ter com ele e perguntou-lhe: Senhor, quantas vezes devo perdoar a um irmão que pecar contra mim? Sete vezes, talvez?

22 Não!, respondeu Jesus. Setenta vezes sete!

23 O reino dos céus pode comparar-se com um rei que resolveu pôr as suas contas em dia. Enquanto o fazia, foi-lhe trazido um dos seus devedores que lhe devia dez mil moedas de ouro

25 Como não pudesse pagar, o rei mandou que ele, sua mulher e filhos, e todos os seus bens, fossem vendidos para liquidar a dívida. Mas o homem ajoelhou-se diante do rei e implorou-lhe: 'Senhor, tem paciência, que eu pago-te tudo. O rei, com pena dele, soltou-o e perdoou-lhe a dívida.

28 Mas, mal saiu da presença do rei, o homem foi ter com outro que lhe devia uns tostões, e, agarrando-o pelo pescoço, exigiu-lhe que pagasse logo ali. O homem ajoelhou-se e pediu-lhe muito que lhe desse mais algum tempo. 'Tem paciência que eu pago , prometeu. Mas o credor é que não queria esperar e mandou o homem ser metido na prisão até pagar toda a dívida.

31 Os amigos do preso foram ter com o rei e contaram-lhe o que se tinha passado.

32 O rei mandou chamar o homem a quem tinha perdoado e disse-lhe: 'Miserável! Perdoei-te a tua enorme dívida por mo teres pedido,

33 e tu não devias ter pena dos outros, como eu tive de ti?

34 Então, o rei, muito zangado, mandou o homem para a cadeia até pagar o último escudo que devia.

35 O mesmo fará o meu Pai celestial convosco se não quiserem perdoar verdadeiramente os vossos irmãos.

2 Niin hän kutsui tykönsä lapsen, asetti sen heidän keskellensä

4 Sentähden, joka nöyrtyy tämän lapsen kaltaiseksi, se on suurin taivasten valtakunnassa.

5 Ja joka ottaa tykönsä yhden tämänkaltaisen lapsen minun nimeeni, se ottaa tykönsä minut.

6 Mutta joka viettelee yhden näistä pienistä, jotka uskovat minuun, sen olisi parempi, että myllynkivi ripustettaisiin hänen kaulaansa ja hänet upotettaisiin meren syvyyteen.

7 Voi maailmaa viettelysten tähden! Viettelysten täytyy kyllä tulla; mutta voi sitä ihmistä, jonka kautta viettelys tulee!

8 Mutta jos sinun kätesi tai jalkasi viettelee sinua, hakkaa se poikki ja heitä luotasi; parempi on sinulle, että käsipuolena tai jalkapuolena pääset elämään sisälle, kuin että sinut, molemmat kädet tai molemmat jalat tallella, heitetään iankaikkiseen tuleen.

9 Ja jos sinun silmäsi viettelee sinua, repäise se pois ja heitä luotasi; parempi on sinun silmäpuolena mennä elämään sisälle, kuin että sinut, molemmat silmät tallella, heitetään helvetin tuleen.

10 Katsokaa, ettette halveksu yhtäkään näistä pienistä; sillä minä sanon teille, että heidän enkelinsä taivaissa näkevät aina minun Isäni kasvot, joka on taivaissa.

11

12 Mitä arvelette? Jos jollakin ihmisellä on sata lammasta ja yksi niistä eksyy, eikö hän jätä niitä yhdeksääkymmentä yhdeksää vuorille ja mene etsimään eksynyttä?

13 Ja jos hän sen löytää, totisesti minä sanon teille: hän iloitsee enemmän siitä kuin niistä yhdeksästäkymmenestä yhdeksästä, jotka eivät olleet eksyneet.

14 Niin ei myöskään teidän taivaallisen Isänne tahto ole, että yksikään näistä pienistä joutuisi kadotukseen.

15 Mutta jos veljesi rikkoo sinua vastaan, niin mene ja nuhtele häntä kahdenkesken; jos hän sinua kuulee, niin olet voittanut veljesi.

16 Mutta jos hän ei sinua kuule, niin ota vielä yksi tai kaksi kanssasi, 'että jokainen asia vahvistettaisiin kahden tai kolmen todistajan sanalla'.

17 Mutta jos hän ei kuule heitä, niin ilmoita seurakunnalle. Mutta jos hän ei seurakuntaakaan kuule, niin olkoon hän sinulle, niinkuin olisi pakana ja publikaani.

18 Totisesti minä sanon teille: kaikki, minkä te sidotte maan päällä, on oleva sidottu taivaassa, ja kaikki, minkä te päästätte maan päällä, on oleva päästetty taivaassa.

19 Vielä minä sanon teille: jos kaksi teistä maan päällä keskenään sopii mistä asiasta tahansa, että he sitä anovat, niin he saavat sen minun Isältäni, joka on taivaissa.

23 Sentähden taivasten valtakunta on verrattava kuninkaaseen, joka vaati palvelijoiltansa tiliä.

24 Ja kun hän rupesi tilintekoon, tuotiin hänen eteensä eräs, joka oli hänelle velkaa kymmenentuhatta leiviskää.

25 Mutta kun tällä ei ollut, millä maksaa, niin hänen herransa määräsi myytäväksi hänet ja hänen vaimonsa ja lapsensa ja kaikki, mitä hänellä oli, ja velan maksettavaksi.

26 Silloin palvelija lankesi maahan ja rukoili häntä sanoen: 'Ole pitkämielinen minua kohtaan, niin minä maksan sinulle kaikki'.

27 Niin herran kävi sääliksi sitä palvelijaa, ja hän päästi hänet ja antoi hänelle velan anteeksi.

28 Mutta mentyään ulos se palvelija tapasi erään kanssapalvelijoistaan, joka oli hänelle velkaa sata denaria; ja hän tarttui häneen, kuristi häntä kurkusta ja sanoi: 'Maksa, minkä olet velkaa'.

29 Niin hänen kanssapalvelijansa lankesi maahan ja pyysi häntä sanoen: 'Ole pitkämielinen minua kohtaan, niin minä maksan sinulle'.

30 Mutta hän ei tahtonut, vaan meni ja heitti hänet vankeuteen, kunnes hän maksaisi velkansa.

31 Kun nyt hänen kanssapalvelijansa näkivät, mitä tapahtui, tulivat he kovin murheellisiksi ja menivät ja ilmoittivat herrallensa kaiken, mitä oli tapahtunut.

32 Silloin hänen herransa kutsui hänet eteensä ja sanoi hänelle: 'Sinä paha palvelija! Minä annoin sinulle anteeksi kaiken sen velan, koska sitä minulta pyysit;

33 eikö sinunkin olisi pitänyt armahtaa kanssapalvelijaasi, niinkuin minäkin sinua armahdin?'

34 Ja hänen herransa vihastui ja antoi hänet vanginvartijan käsiin, kunnes hän maksaisi kaiken, minkä oli hänelle velkaa.