1 Então Joanã mais os capitães da tropa e o povo, tanto grandes como pequenos, vieram ter com Jeremias e pediram-lhe: Por favor, faz oração ao Senhor teu Deus, em nosso favor, pois que, como muito bem sabes, somos apenas um pequeno resto do povo que antes constituíamos.

3 Pede ao Senhor teu Deus que nos mostre o que devemos fazer e para onde devemos ir.

4 Pois sim, respondeu Jeremias. Perguntar-lhe-ei e dir-vos-ei o que me for comunicado. Nada vos esconderei.

5 Depois, disseram ainda a Jeremias: Que o Senhor nos amaldiçoe se recusarmos obedecer a seja o que for que nos disseres! Que nos agrade ou não, obedeceremos ao nosso Deus a quem te enviamos com o nosso rogo. Sabemos que se lhe obedecermos, tudo o resto nos correrá bem.

7 Dez dias depois o Senhor comunicou a Jeremias a sua resposta. Por isso mandou chamar Joanã, os chefes militares e todo o povo, grandes e pequenos, dizendo-lhes: Vocês mandaram-me apresentar o vosso pedido ao Senhor, o Deus de Israel. É esta a sua resposta:

10 Fiquem aqui nesta terra. Se o fizerem, abençoar-vos-ei e ninguém vos fará mal. Estou triste por todo o castigo que tive de vos dar. Mas agora não tenham mais receio do rei da Babilónia, porque eu estou convosco, para vos salvar e vos livrar das suas mãos. Serei misericordioso para convosco, fazendo com que ele se compadeça de vocês, e não vos mate nem faça de vocês escravos, mas antes vos deixe ficar aqui na vossa terra.

13 No entanto, se recusarem obedecer ao Senhor e disserem - Não queremos ficar aqui! - e se insistirem em ir para o Egipto onde julgam estar livres de guerra, de fome e de alarmes, então esta é a resposta que o Senhor vos dá, ó resto do povo de Judá: O Senhor dos exércitos celestiais, o Deus de Israel, vos diz que se insistirem em ir para o Egipto, então a guerra e a fome, que tanto temem, vos perseguirão, e hão-de morrer ali. Esse é o destino de cada um de vocês se insistirem em querer ir viver para o Egipto. Sim, morrerão pela espada, pela fome e pelas pestes. Nenhum de vocês escapará desses males que trarei sobre vocês ali.

18 Porque o Senhor dos exércitos celestiais, o Deus de Israel, vos diz: Tal como a minha ira se derramou sobre o povo de Jerusalém, assim também derramarei o mesmo sobre vocês, se entrarem no Egipto. Serão ali recebidos com repugnância e com ódio - amaldiçoar-vos-ão e serão ultrajados. Nunca mais verão a vossa terra natal

19 Portanto o Senhor vos diz: Ó povo restante de Judá, não vão para o Egipto!E Jeremias concluiu: Nunca mais se esqueçam do aviso que vos dei hoje.

20 Se foram para lá, isso custar-vos-á as vossas vidas. Vocês não foram honestos quando vieram ter comigo a pedir para orar por vocês e dizendo: Comunica-nos tudo, seja o que for que o Senhor queira transmitir-nos, e nós o faremos!l

21 E agora, que vos disse tudo, exactamente, o que ele quer de vocês, não aceitam obedecer, aliás, à semelhança das outras vezes.

22 Portanto podem ter a certeza de que morrerão pela guerra, pela fome e pela doença no Egipto, para onde insistem em ir.

1 Silloin astuivat esiin kaikki sotaväen päälliköt ja Joohanan, Kaareahin poika, ja Jesanja, Hoosajan poika, ynnä kaikki kansa, pienimmästä suurimpaan,

7 Kymmenen päivän kuluttua tuli Herran sana Jeremialle,

8 ja hän kutsui Joohananin, Kaareahin pojan, ja kaikki sotaväen päälliköt, jotka olivat tämän kanssa, ynnä kaiken kansan, pienimmästä suurimpaan.

10 Jos te jäätte tähän maahan, niin minä rakennan teidät enkä hajota maahan, istutan teidät enkä revi pois, sillä minä kadun sitä onnettomuutta, jonka olen tuottanut teille.

11 Älkää peljätkö Baabelin kuningasta, jota te nyt pelkäätte. Älkää peljätkö häntä, sanoo Herra; sillä minä olen teidän kanssanne, minä autan teitä ja pelastan teidät hänen käsistänsä.

12 Ja minä annan teille armon, niin että hän teitä armahtaa ja antaa teidän palata takaisin maahanne.

13 Mutta jos te sanotte: 'Me emme jää tähän maahan', ettekä tottele Herran, teidän Jumalanne, ääntä,

14 vaan sanotte: 'Ei! Me lähdemme Egyptiin, jossa meidän ei tarvitse nähdä sotaa, ei kuulla pasunan ääntä eikä kärsiä leivän nälkää, ja sinne me jäämme asumaan' -

15 niin kuulkaa siis nyt Herran sana, te Juudan tähteet: Näin sanoo Herra Sebaot, Israelin Jumala: Jos te todella käännätte kasvonne Egyptiä kohti ja menette sinne asumaan muukalaisina,

16 niin miekka, jota te pelkäätte, on saavuttava teidät siellä Egyptin maassa, ja nälkä, joka teitä huolettaa, seuraa kintereillänne Egyptiin, ja sinne te kuolette.

17 Ja kaikki ne miehet, jotka kääntävät kasvonsa Egyptiä kohti asuakseen siellä muukalaisina, kuolevat miekkaan, nälkään ja ruttoon, eikä ainoakaan heistä pääse pakoon eikä pelastu siitä onnettomuudesta, jonka minä annan heille tulla.

18 Sillä näin sanoo Herra Sebaot, Israelin Jumala: Niinkuin minun vihani ja kiivastukseni on vuodatettu Jerusalemin asukasten ylitse, niin minun kiivastukseni on vuotava teidän ylitsenne, jos te menette Egyptiin, ja te tulette kiroukseksi ja kauhistukseksi, kiroussanaksi ja häväistykseksi ettekä enää saa nähdä tätä paikkaa.

21 Minä olen sen tänä päivänä teille ilmoittanut, mutta te olette tottelemattomat Herran, teidän Jumalanne, äänelle kaikessa, mitä varten hän on lähettänyt minut teidän tykönne.

22 Nyt siis tietäkää, että te kuolette miekkaan, nälkään ja ruttoon siinä paikassa, johon te haluatte mennä, siellä muukalaisina asumaan.