1 Depois de Jeconias, da rainha mãe, dos chefes da administração pública, dos líderes tribais e dos artífices terem sido deportados para Babilónia, por Nabucodonozor, Jeremias escreveu-lhes uma carta de Jerusalém endereçada aos sacerdotes, aos profetas e a todo o povo.
3 Mandou a carta por intermédio de Elasa (filho de Safã) e de Gemarias (filho de Hilquias) quando estes foram a Babilónia como embaixadores do rei Zedequias junto de Nabucodonozor. Era este o conteúdo da carta:
4 O Senhor dos exércitos celestiais, o Deus de Israel, envia esta mensagem a todos os cativos de Jerusalém que foram exilados para Babilónia.
5 Construam as vossas casas, não tenham receio de fazer projectos a longo prazo; plantem pomares, pois que hão-de ficar aí por muitos anos. Podem casar, e ter filhos; procurem maridos e mulheres para estes últimos, e que se rodeiem de netos. Multipliquem-se, não decaiam! Trabalhem para a paz e a prosperidade de Babilónia. Orem por ela, porque se Babilónia tiver paz, vocês também.
8 O Senhor dos exércitos celestiais, o Deus de Israel, diz: Não deixem os falsos profetas e os bruxos que estão no vosso meio enganarem-vos. Não prestem atenção aos sonhos e visões que eles inventam, pois que profetizam mentiras em meu nome. Eu não os enviei, diz o Senhor
10 A verdade é esta: Vocês estarão em Babilónia durante o tempo normal duma vida, ou seja, setenta anos. Mas depois virei, e vos farei todo o bem que vos prometi, e vos trarei para casa. Porque não me esqueci dos planos que fiz a vosso respeito, planos de bem e não de mal, para vos dar um futuro e uma esperança. Nesses dias, quando orarem a mim, eu vos ouvirei. Encontrar-me-ão quando me buscarem de todo o vosso coração, com toda a diligência.
14 Sim, diz o Senhor, serei achado por vocês, e porei fim à vossa escravidão; restaurarei a vossa situação; juntar-vos-ei das nações para onde vos enviei, e hei-de trazer-vos de novo para a vossa terra natal.
20 Por isso, ouçam a palavra de Deus, vocês todos, judeus cativos aí em Babilónia.
21 O Senhor dos exércitos celestiais, o Deus de Israel, diz isto acerca dos vossos falsos profetas - de Acabe (filho de Colaias) e Zedequias (filho de Maaséias), que vos declaram mentiras em meu próprio nome: Vejam, entregá-los-ei a Nabucodonozor, para que sejam executados publicamente. O seu destino tornar-se-á num provérbio, significativo de todo o mal, de tal maneira que quem quiser amaldiçoar outra pessoa dirá: O Senhor te faça como fez a Zedequias e a Acabe, a quem o rei de Babilónia queimou vivos!o
23 Porque estes homens fizeram uma coisa terrível entre o meu povo. Cometeram adultérios com as mulheres dos seus próximos, e mentiram em meu nome. Sei tudo isso, porque vejo tudo o que acontece, diz o Senhor.
24 E diz isto a Semaías, o das visões -
25 O Senhor dos exércitos, o Deus de Israel, diz: Sei que escreveste uma carta a Sofonias (filho de Maaséias), o sacerdote, e enviaste cópias a todos os outros sacerdotes assim como a toda a gente em Jerusalém. E nessa carta dizias a Sofonias: O Senhor te designou para substituires Jeoiada como sacerdote em Jerusalém. Será da tua responsabilidade prender todo o louco que se considera profeta, e encarcerá-lo e pô-lo incomunicável. Porque é que não fizeste nada desse pretenso profeta que é Jeremias de Anatote? Porque ele escreveu-nos para aqui, para Babilónia, dizendo que o nosso cativeiro seria longo, e que deveríamos construir casas com carácter permanente, e fazer planos a longo prazo para a nossa vida aqui, e que devíamos plantar pomares, porque haveríamos de comer dos seus frutos durante muito tempo.
29 Sofonias levou entretanto esta mesma carta a Jeremias e leu-lha. E foi então que o Senhor deu a Jeremias esta mensagem:
31 Manda uma carta aberta a todos os exilados de Babilónia e diz-lhes isto:
32 O Senhor diz que, visto Semaías o neelamita profetizou, quando eu não lhe transmiti nada, e vos enganou, levando-vos a acreditarem em mentiras, castigá-lo-ei, a ele e à sua família. Nenhum dos seus descendentes verá o bem que espero dar ao meu povo, porque vos ensinou a rebelarem-se contra o Senhor.
1 Nämä ovat sen kirjeen sanat, jonka profeetta Jeremia lähetti Jerusalemista pakkosiirtolaisten vanhimmille, mikä heitä vielä oli jäljellä, papeille ja profeetoille sekä kaikelle kansalle, jotka Nebukadnessar oli siirtänyt Jerusalemista pois Baabeliin,
2 sen jälkeen kuin kuningas Jekonja ja kuninkaan äiti, hoviherrat, Juudan ja Jerusalemin ruhtinaat sekä sepät ja lukkosepät olivat lähteneet Jerusalemista.
3 Hän lähetti kirjeen Elasan, Saafanin pojan, ja Gemarjan, Hilkian pojan, mukana, jotka Sidkia, Juudan kuningas, lähetti Nebukadnessarin, Baabelin kuninkaan, tykö Baabeliin; se kuului näin:
5 Rakentakaa taloja ja asukaa niissä, istuttakaa puutarhoja ja syökää niiden hedelmiä.
6 Ottakaa itsellenne vaimoja ja siittäkää poikia ja tyttäriä; ottakaa pojillenne vaimoja ja naittakaa tyttärenne, että he synnyttäisivät poikia ja tyttäriä. Lisääntykää siellä älkääkä vähentykö.
7 Ja harrastakaa sen kaupungin menestystä, johon minä olen teidät siirtänyt, ja rukoilkaa sen puolesta Herraa, sillä sen menestys on teidän menestyksenne.
8 Sillä näin sanoo Herra Sebaot, Israelin Jumala: Älkää antako profeettainne, joita on keskuudessanne, ja tietäjäinne pettää itseänne, älkääkä totelko unianne, joita te uneksutte.
9 Sillä valhetta he ennustavat teille minun nimessäni; minä en ole lähettänyt heitä, sanoo Herra.
10 Sillä näin sanoo Herra: Vasta kun ne seitsemänkymmentä Baabelin vuotta ovat täyttyneet, minä katson teidän puoleenne ja panen täytäntöön teitä kohtaan hyvän lupaukseni ja palautan teidät tähän paikkaan.
11 Sillä minä tunnen ajatukseni, jotka minulla on teitä kohtaan, sanoo Herra: rauhan eikä turmion ajatukset; minä annan teille tulevaisuuden ja toivon.
12 Silloin te huudatte minua avuksenne, tulette ja rukoilette minua, ja minä kuulen teitä.
13 Te etsitte minua ja löydätte minut, kun te etsitte minua kaikesta sydämestänne.
14 Ja niin minä annan teidän löytää itseni, sanoo Herra, ja minä käännän teidän kohtalonne ja kokoan teidät kaikista kansoista ja kaikista paikoista, joihin olen teidät karkoittanut, sanoo Herra, ja palautan teidät tähän paikkaan, josta minä siirsin teidät pois.
15 Jos te sanotte: 'Herra on herättänyt meille profeettoja Baabelissa',
16 niin sanoo Herra näin kuninkaasta, joka istuu Daavidin valtaistuimella, ja kaikesta kansasta, joka asuu tässä kaupungissa, teidän veljistänne, joiden ei täytynyt lähteä teidän kanssanne pakkosiirtolaisuuteen:
17 Näin sanoo Herra Sebaot: Katso, minä lähetän heidän sekaansa miekan, nälän ja ruton ja teen heidät inhottaviksi kuin viikunat, jotka ovat niin huonoja, ettei niitä voi syödä.
18 Ja minä ajan heitä takaa miekalla, nälällä ja rutolla ja teen heidät kauhuksi kaikille valtakunnille maan päällä, kiroukseksi ja kauhistukseksi, ivan vihellykseksi ja häväistykseksi kaikkien kansojen keskuudessa, mihin minä heidät karkoitan,
19 sentähden etteivät he kuulleet minun sanojani, sanoo Herra, kun minä lähetin heidän tykönsä palvelijoitani, profeettoja, varhaisesta alkaen. Te ette ole kuulleet, sanoo Herra.
20 Mutta kuulkaa te Herran sana, kaikki te pakkosiirtolaiset, jotka minä olen lähettänyt Jerusalemista Baabeliin.
21 Näin sanoo Herra Sebaot, Israelin Jumala, Ahabista, Koolajan pojasta, ja Sidkiasta, Maasejan pojasta, jotka ennustavat teille minun nimessäni valhetta: Katso, minä annan heidät Nebukadressarin, Baabelin kuninkaan, käsiin, ja hän lyö heidät kuoliaaksi teidän silmäinne edessä.
22 Ja heistä tulee kiroussana kaikille Juudan pakkosiirtolaisille, jotka ovat Baabelissa; sanotaan: 'Herra tehköön sinulle niinkuin Sidkialle ja Ahabille, jotka Baabelin kuningas korvensi tulessa'.
24 Ja nehelamilaiselle Semajalle puhu, sanoen:
26 Herra on asettanut sinut papiksi pappi Joojadan sijaan, että olisi järjestyksen valvojia Herran temppelissä kaikkien hullujen ja ennustajain varalle, ja niin sinä voit panna sellaiset jalkapuuhun ja kaularautaan.
27 Miksi et siis ole nuhdellut anatotilaista Jeremiaa, joka ennustaa teille?
29 Ja pappi Sefanja luki tämän kirjeen profeetta Jeremian kuullen.
30 Silloin tuli Jeremialle tämä Herran sana: