1 Num dia ao fim do Verão desse mesmo ano - o quarto do reinado de Zedequias, rei de Judá - Hananias (filho de Azur), um falso profeta de Gibeão, dirigiu-se-me publicamente, na frente dos sacerdotes e do povo, e disse:

2 O Senhor dos exércitos celestiais, o Deus de Israel, declara: Já tirei o jugo do rei de Babilónia dos vossos pescoços. Dentro de dois anos trarei de novo para o templo os seus tesouros que Nabucodonozor transportou para Babilónia, e farei voltar o rei Jeconias (filho de Joaquim), rei de Judá, assim como todos os outros cativos exilados em Babilónia, diz o Senhor. É com toda a certeza que levantarei esse jugo posto sobre os vossos pescoços pelo rei de Babilónia.

5 Então Jeremias disse a Hananias, ali mesmo, diante das mesmas pessoas: Amem! Assim as tuas profecias possam tornar-se realidade! O meu desejo seria na verdade que o Senhor trouxesse de Babilónia os tesouros deste templo, assim como todos os que amamos. Mas agora ouve bem as solenes palavras que tenho a dizer-te também na presença de todas estas pessoas. Os antigos profetas que nos precederam, a ti e a mim, falaram contra muitas nações, avisando sempre que haveria guerra, fome e pestes. Por isso, um profeta que prediz paz tem a grande responsabilidade sobre si, que é a de provar que Deus realmente o enviou. Só quando essa mensagem acontecer se saberá se realmente ela vem de Deus.

10 Então Hananias, o falso profeta, pegou no jugo do pescoço de Jeremias e quebrou-o.

11 Ao mesmo tempo que fazia isto dirigiu-se outra vez à multidão que assistia: O Senhor prometeu que dentro de dois anos libertará todos os povos agora escravizados por Nabucodonozor, rei de Babilónia. Jeremias retirou-se.

12 No entanto, pouco tempo depois, o Senhor comunicou a Jeremias esta mensagem:Ò

13 Vai dizer isto a Hananias: Assim diz o Senhor, o que tu quebraste outro dia foi apenas um jugo de madeira. Mas em seu lugar esta gente terá sobre si um jugo de ferro. O Senhor dos exércitos do céu, o Deus de Israel, diz - porei um jugo de ferro sobre o pescoço de todas estas nações, o que as obrigará à escravidão a Nabucodonozor, rei de Babilónia. E nada alterará este decreto; até porque lhe dei igualmente todos os vossos rebanhos e o vosso gado.

15 Então Jeremias disse a Hananias, o falso profeta: Ouve Hananias, tu não foste enviado pelo Senhor, e contudo o povo está a acreditar nas tuas mentiras. Por isso Deus diz que deves morrer. Neste mesmo ano, ainda, a tua vida apagar-se-á, pois que te rebelaste contra o Senhor.

17 E efectivamente, dois meses mais tarde, Hananias morreu.

1 Sinä vuonna, Sidkian, Juudan kuninkaan, hallituksen alussa, hänen neljäntenä hallitusvuotenaan, viidennessä kuussa, sanoi profeetta Hananja, Assurin poika, joka oli kotoisin Gibeonista, minulle Herran temppelissä pappien ja kaiken kansan silmien edessä näin:

3 Vielä kaksi vuotta, ja minä palautan tähän paikkaan kaikki Herran temppelin astiat, jotka Nebukadnessar, Baabelin kuningas, otti tästä paikasta ja vei Baabeliin.

5 Mutta profeetta Jeremia sanoi profeetta Hananjalle pappien ja kaiken Herran temppelissä seisovan kansan silmien edessä;

7 Kuule kuitenkin tämä sana, jonka minä puhun sinun kuultesi ja kaiken kansan kuullen.

8 Ne profeetat, jotka ovat olleet ennen minua ja ennen sinua muinaisuudesta asti, ovat ennustaneet sotaa, onnettomuutta ja ruttoa monia maita ja suuria valtakuntia vastaan.

10 Silloin profeetta Hananja otti ikeen profeetta Jeremian kaulasta ja särki sen.

12 Ja tämä Herran sana tuli Jeremialle, sen jälkeen kuin profeetta Hananja oli särkenyt ikeen profeetta Jeremian kaulasta:

17 Ja profeetta Hananja kuoli sinä vuonna, seitsemännessä kuussa.