1 O Senhor declara: Enviarei calamidades sobre os chefes do meu povo - os pastores das minhas ovelhas - porque destruíram e dispersaram aquelas mesmas de quem deveriam ter cuidado atentamente. Em lugar de levarem o rebanho para sítios de segurança, deixaram-no só e conduziram-no à destruição. Agora derramarei juízos sobre vocês pelo mal que lhes fizeram.

3 E tornarei a juntar o resto do meu rebanho de toda a parte para onde os mandei, e trá-lo-ei para o seu próprio curral; serão frutíferos e crescerão.

4 Nomearei pastores responsáveis que cuidem deles, e não precisarão mais de viver em temores; nenhuma delas faltará jamais, quando se tomar a conta.

5 Porque vem o dia, diz o Senhor, em que porei um ramo justo sobre o trono de David. Será um rei que governará com sabedoria e justiça, e que fará prevalecer a rectidão sobre toda a Terra. E este será o seu nome: O Senhor é a nossa Justiça. Nesse tempo Judá será salva e Israel viverá em paz. O povo não dirá mais, ao querer garantir qualquer coisa: Vive o Senhor, que libertou o povo de Israel da terra do Egipto, mas dirão: Vive o Senhor que trouxe os israelitas para a sua terra, trazendo-os dos países para onde os tinha exilado.

9 O meu coração está amachucado por causa dos falsos profetas. O meu coração está despedaçado, e tremo todo; ando cambaleando como se estivesse embriagado, por causa do Senhor e das suas santas palavras. Porque a terra está cheia de adultérios, e a maldição de Deus plana sobre ela. A própria terra se lamenta - as pastagens estão secas - porque os profetas praticam o mal e usam do seu prestígio para coisas injustas

11 Aliás, tanto os sacerdotes como os profetas andam longe de Deus; são gente ruim. Eu próprio vi os seus actos vis praticados aqui mesmo no meu próprio templo, diz o Senhor.¸

12 Por isso, o caminho que trilham se tornará para eles escorregadio, e cheio de trevas; serão empurrados e cairão. Trarei sobre eles o mal, e terei cuidado em que, quando chegar o tempo, paguem completamente o castigo de todos os seus pecados.

13 Tive conhecimento, certamente, da incrível maldade dos profetas de Samaria, pois que chegaram a profetizar em nome de Baal e levaram o meu povo Israel a pecar; no entanto os profetas de Jerusalém foram ainda piores! As coisas que fazem são horríveis; cometem adultérios, usam do amor com toda a desonestidade. Encorajam até, e elogiam os que actuam iniquamente, em vez de se converterem antes dos seus pecados. Esta gente é tão absolutamente depravada como as de Sodoma e de Gomorra.

15 Por isso o Senhor dos exércitos celestiais lhes diz: Alimentá-los-ei com fel, e dar-lhes-ei veneno a beber. Pois que é por causa deles que a terra se está a encher de maldade. Este é pois o meu aviso ao povo, diz o Senhor dos exércitos celestiais. Não ouçam esses falsos profetas quando vos profetizarem, enchendo-vos com falsas esperanças. Eles dizem o que pensam, mas nunca de maneira nenhuma o que eu quero! Continuam dizendo a estes rebeldes que me desprezam: Não se preocupem! Vai tudo bem. E aos que vivem como muito bem lhes agrada: O Senhor já disse que vocês terão paz!

18 Mas podem ao menos nomear um só desses profetas que viva bastante perto de Deus para ouvir a sua palavra? Reparem bem, o Senhor há-de enviar uma tremenda tempestade que levará para longe esta gente perversa. A grande ira do Senhor não esmorecerá antes de ter executado o castigo que decretou contra eles. Quando chegarem por fim esses tempos, quando Jerusalém tiver caído, hão-de ver como é que as minhas palavras se realizarão.

21 Não chamei nenhum desses profetas; contudo, garantem que falam em meu nome; não lhes dei nenhuma mensagem a transmitir; pois apesar disso, dizem que as palavras que proferem são as minhas. Se assim fosse, tentariam converter o meu povo dos seus caminhos maus. Serei eu um Deus que só pode estar num único lugar, e que não tem possibilidade de ver tudo o que eles fazem? Poderia alguém esconder-se de mim? Não estou eu em toda a parte, nos céus e na Terra?

25 Dizem eles: Ouçam, ouçam o sonho que tive da parte do Senhor a noite passada! E então começam a dizer mentiras em meu nome. Até quando é que isto continuará assim? Se são profetas, são mas é de fraude, inventando tudo o que dizem. Ao contarem todos esses falsos sonhos, tentam levar o meu povo a esquecer-me, tal como o fizeram os seus pais que me trocaram pelos ídolos de Baal

28 Que esses falsos profetas contem então os seus sonhos, mas que os meus mensageiros proclamem fielmente a minha palavra. Há uma grande diferença entre a palha e o trigo!

29 Não é a minha palavra como o fogo, diz o Senhor, e como um martelo que esmiuça uma rocha em pedaços?

30 Dessa forma estarei eu contra esses profetas que imitam as pregações uns dos outros - esses profetas que dizem, com uma voz adocicada: Esta mensagem vem do Senhor. Os seus sonhos fabricados são petulantes mentiras que só servem para levar o meu povo a pecar. Não fui eu quem os nomeou, e eles não têm mensagem nenhuma a transmitir, da minha parte, ao povo, diz o Senhor.

33 Quando alguém do povo, ou um dos profetas ou um sacerdote te perguntar: Então, Jeremias, qual é a profecia que tens da parte do Senhor?, deverás responder-lhes: A profecia? É que o Senhor vos expulsa!

34 E quanto a esses falsos profetas e sacerdotes, e povo também, que se mete contigo, perguntando-te sobre as más notícias de hoje, da parte do Senhor, castigá-los-ei sem falhar, por falarem dessa maneira. Podem perguntar uns aos outros: Qual é a mensagem de Deus? Que tem ele a dizer-nos? Mas deixem de falar nesses termos nas más notícias de Deus. Porque as más notícias são vocês mesmos e as vossas mentiras. Vocês alteram as minhas palavras, e inventam mensagens de Deus que eu nunca disse. Vocês podem, com seriedade, perguntar a Jeremias: Qual é a mensagem do Senhor? Que te disse ele? Mas se lhe perguntarem acerca de más notícias que vocês representam para mim, lançar-vos-ei para longe da minha presença, vocês e esta cidade que vos dei e aos vossos pais. Trarei um opróbrio infindo sobre vocês, o vosso nome será símbolo de coisa infame.

2 Sentähden näin sanoo Herra, Israelin Jumala, paimenista, jotka kaitsevat minun kansaani: Te olette hajottaneet minun lampaani ja karkoittaneet ne pois ettekä ole pitäneet niistä huolta. Katso, minä pidän huolen teidän pahain tekojenne rankaisemisesta, sanoo Herra.

3 Ja minä kokoan lampaitteni tähteet kaikista maista, joihin olen ne karkoittanut, ja tuon ne takaisin laitumelleen, ja ne ovat hedelmälliset ja lisääntyvät.

4 Ja minä herätän heille paimenia, ja ne kaitsevat heitä; eivät he enää pelkää eivätkä säiky, eikä heistä yhtäkään puutu, sanoo Herra.

5 Katso, päivät tulevat, sanoo Herra, jolloin minä herätän Daavidille vanhurskaan vesan; hän on hallitseva kuninkaana ja menestyvä, ja hän on tekevä oikeuden ja vanhurskauden maassa.

6 Hänen päivinänsä pelastetaan Juuda ja Israel asuu turvassa. Ja tämä on hänen nimensä, jolla häntä kutsutaan: 'Herra on meidän vanhurskautemme'.

7 Sentähden, katso, päivät tulevat, sanoo Herra, jolloin ei enää sanota: 'Niin totta kuin Herra elää, joka johdatti israelilaiset Egyptin maasta',

9 Profeettoja vastaan. Minun sydämeni on murtunut rinnassani, kaikki luuni raukeavat. Minä olen kuin juopunut mies, kuin sankari, jonka viini on voittanut, Herran edessä ja hänen pyhien sanojensa edessä.

11 Sillä he ovat jumalattomia, niin profeetta kuin pappikin; omasta huoneestanikin minä olen tavannut heidän pahuutensa, sanoo Herra.

12 Sentähden heidän tiensä on oleva heille kuin liukas polku pimeässä, he suistuvat sillä ja kaatuvat; sillä minä tuotan heille onnettomuuden heidän rangaistusvuotenansa, sanoo Herra.

13 Samarian profeetoissa minä näin pahennuksen: he ennustivat Baalin nimessä ja eksyttivät minun kansani Israelin.

14 Mutta Jerusalemin profeetoissa minä olen nähnyt kauhistuksia: aviorikosta ja valheessa vaeltamista; he vahvistavat pahantekijäin käsiä, niin ettei kukaan käänny pois pahuudestansa. He ovat minun edessäni kaikki kuin Sodoma, ja kaupungin asukkaat kuin Gomorra.

15 Sentähden, näin sanoo Herra Sebaot profeetoista: Katso, minä syötän heille koiruohoa ja juotan heille myrkkyvettä; sillä Jerusalemin profeetoista on jumalattomuus levinnyt koko maahan.

16 Näin sanoo Herra Sebaot: Älkää kuulko profeettain sanoja, noiden, jotka teille ennustavat täyttäen teidät tyhjillä toiveilla: oman sydämensä näkyjä he puhuvat, mutta eivät sitä, mikä tulee Herran suusta.

17 He hokevat minun halveksijoilleni: 'Herra on sen sanonut: Teillä on oleva rauha!' Ja kaikille, jotka vaeltavat sydämensä paatumuksessa, he sanovat: 'Ei teitä kohtaa onnettomuus'.

19 Katso, Herran myrsky, kiivastus, puhkeaa, pyörremyrsky vyöryy kohti jumalattomien päätä.

20 Eikä Herran viha asetu, ennenkuin hän on toteuttanut ja täyttänyt sydämensä aivoitukset. Aikojen lopulla te tulette sen hyvin ymmärtämään.

22 Jos he olisivat seisoneet minun neuvottelussani, niin he julistaisivat minun sanani kansalleni ja kääntäisivät heidät pois heidän pahalta tieltään ja pahoista teoistansa.

23 Olenko minä Jumala vain lyhyeltä matkalta, sanoo Herra; enkö ole Jumala myöskin kaukaa?

24 Saattaako joku niin piiloon piiloutua, etten minä häntä näe? sanoo Herra. Enkö minä täytä taivasta ja maata? sanoo Herra.

25 Minä olen kuullut, mitä sanovat nuo profeetat, jotka ennustavat minun nimessäni valhetta sanoen: 'Minä olen nähnyt unta, olen nähnyt unta'.

26 Kuinka kauan? Mitä on mielessä noilla profeetoilla, jotka ennustavat valhetta, ennustavat oman sydämensä petosta?

27 Aikovatko he unillaan, joita he kertovat toinen toisellensa, saattaa minun kansani unhottamaan minun nimeni, niinkuin heidän isänsä ovat unhottaneet minun nimeni Baalin tähden?

28 Se profeetta, jolla on uni, kertokoon unensa; mutta se, jolla on minun sanani, puhukoon minun sanani uskollisesti. Mitä tekevät oljet jyvien seassa? sanoo Herra.

29 Eikö minun sanani ole niinkuin tuli, sanoo Herra, ja niinkuin vasara, joka kallion murtaa?

30 Katso, sentähden minä käyn niiden profeettain kimppuun, sanoo Herra, jotka varastavat minun sanani toinen toiseltansa.

31 Katso, minä käyn niiden profeettain kimppuun, sanoo Herra, jotka ottavat sanansa omalta kieleltään, mutta sanovat: 'Se on Herran sana'.

32 Katso, minä käyn niiden kimppuun, jotka ennustavat valheunia, sanoo Herra, ja kertovat niitä ja eksyttävät minun kansaani valheillansa ja kerskumisellansa, vaikka minä en ole heitä lähettänyt enkä käskenyt ja vaikka heistä ei ole mitään hyötyä tälle kansalle, sanoo Herra.

33 Ja kun tämä kansa tai profeetta tai pappi sinulta kysyy sanoen: 'Mikä on Herran ennustuksen kuorma?' niin sano heille: 'Mikä kuorma? -Teidät minä heitän pois', sanoo Herra.

34 Ja sitä profeettaa, pappia ja kansaa, joka sanoo: 'Herran kuorma' -sitä miestä ja hänen huonettansa minä rankaisen.

35 Näin sanokaa keskenänne, toinen toisellenne: 'Mitä on Herra vastannut?' ja 'Mitä on Herra puhunut?'

36 Mutta 'Herran kuormaa' älkää enää mainitko; sillä kuormaksi on tuleva jokaiselle hänen oma sanansa. Te vääntelette elävän Jumalan, Herran Sebaotin, teidän Jumalanne, sanoja.

37 Näin sano profeetalle: 'Mitä on Herra sinulle vastannut? Mitä on Herra puhunut?'

38 Mutta jos te sanotte: 'Herran kuorma', silloin Herra sanoo näin: Koska te sanotte tämän sanan: 'Herran kuorma', vaikka minä olen lähettänyt teidän tykönne sanomaan: Älkää sanoko: 'Herran kuorma',

39 sentähden katso: minä kokonaan unhotan teidät ja heitän pois kasvojeni edestä teidät ja tämän kaupungin, jonka minä annoin teille ja teidän isillenne.