1 Disse-me o Senhor: Vai comprar um cinto de linho e usa-o, mas não o laves - não o ponhas de maneira nenhuma na água. E assim fiz; pus um cinto de linho.

3 Então veio outra vez a mim a mensagem do Senhor, e disse-me desta vez:

4 Leva o teu cinto de linho ao rio Eufrates e esconde-o numa cavidade das rochas.

5 Fiz como me foi dito, e escondi-o segundo a indicação do Senhor.

6 Passado muito tempo, disse-me: Vai novamente ao rio e pega no cinto que te mandei guardar ali.

7 Fui, dirigi-me à cavidade onde o tinha deixado, e verifiquei que tinha apodrecido, e que já não prestava para nada!

8 Então disse-me o Senhor: Isso ilustra a forma como eu farei apodrecer o orgulho de Judá e de Jerusalém. Esta má nação recusa ouvir-me e segue o seus maus desejos, concupiscentes, e adora ídolos; por isso se tornará como esse cinto - sem valor nenhum. Porque assim como um cinto é coisa que está bem ajustada à cintura duma pessoa, normalmente, assim Judá e Israel me estavam ligados, diz o Senhor. Eram o meu povo, uma honra para o meu nome. Mas depois, desviaram-se de mim.

12 Diz-lhes então isto: O Senhor Deus de Israel vos comunica o seguinte: Todas as vossas bilhas se encherão de vinho. E eles replicar-te-ão: Com certeza, nem precisas de nos dizer que somos gente próspera! Mas tu, responde-lhes: Mas não se trata disso que vocês estão a entender. É que eu hei-de encher toda a gente que vive nesta terra de espanto e confusão - desde o rei que se senta no trono de David, passando pelos sacerdotes, pelos profetas, até ao mais pequeno de entre o povo. Lançarei pais e filhos uns contra os outros, diz o Senhor. Não permitirei que nem a piedade nem a misericórdia os poupe duma destruição completa.

15 Oh, se vocês não fossem tão orgulhosos e tão duros! Então ouviriam o Senhor, porque ele falou-vos. Dêem glória ao Senhor vosso Deus antes que seja demasiado tarde, antes que deixe cair sobre vocês uma profunda e impenetrável escuridão que vos fará tropeçar nas escuras montanhas; nessa altura, quando andarem procurando anciosamente a luz, só encontrarão terríveis trevas. Recusam ainda ouvir? Então, solitariamente, o meu coração contristado lamentar-se-á por causa do vosso orgulho. Os meus olhos serão inundados de lágrimas, porque o rebanho do Senhor será levado para fora, como escravos.

18 Diz isto ao rei e à rainha-mãe: Desçam do vosso trono e sentem-se no pó da terra, porque as vossas coroas gloriosas vos serão tiradas da cabeça. Já não vos pertencem.

19 Já as cidades do Negueve, ao sul de Jerusalém, fecharam os seus portais, protegendo-se do adversário. Têm de se defender sozinhos, porque Jerusalém não pode levar-lhes auxílio nenhum; e Judá inteira será levada cativa para a escravatura. Vejam também os exércitos que se aproximam no norte! Onde estão os teus rebanhos, Jerusalém, os teus belos rebanhos que te dei para tomares conta deles? Como te vais tu sentir quando puser os teus aliados sobre ti a governarem-te? Torcer-te-ás de aperto como quando uma mulher está dando à luz.

22 E se te perguntares a ti mesma - Porque é que tudo isto me acontece? - É por causa da intensidade dos teus pecado; foi por isso que te rasgaram a roupa e que foste violada.

23 Pode um etíope mudar a cor da sua pele? Ou um leopardo perder as manchas do corpo? Assim também vocês não podem começar a fazer o bem, estando tão viciados na prática do mal. Assim vos espalharei como restolho, como palha, à fúria dos ventos do deserto. Esta pois é a parte que vos compete, aquilo que vos é devido, que procurarei rigorosamente aplicar-vos. Eu próprio vos exporei à mais completa vergonha. Estou perfeitamente ao corrente das vossas apostasias, da vossa deslealdade, da vossa abominável adoração de ídolos nos campos e sobre as colinas. Ai de ti, ó Jerusalém! Quando será que te tornarás pura?

2 Ja minä ostin vyön Herran sanan mukaan ja panin sen kupeilleni.

3 Sitten Herran sana tuli minulle toisen kerran, tämä sana:

5 Ja minä menin ja kätkin sen Eufratiin, niinkuin Herra oli käskenyt minun tehdä.

7 Niin minä menin Eufratille, kaivoin ja otin vyön siitä paikasta, johon olin sen kätkenyt; ja katso, vyö oli turmeltunut eikä kelvannut mihinkään.

8 Minulle tuli tämä Herran sana:

10 Tämä paha kansa, joka ei tahdo kuulla minun sanojani, joka vaeltaa sydämensä paatumuksessa, seuraa muita jumalia, palvelee ja kumartaa niitä, tulee tämän vyön kaltaiseksi, joka ei mihinkään kelpaa.

11 Sillä niinkuin vyö liittyy miehen kupeisiin, niin minä liitin koko Israelin heimon ja koko Juudan heimon itseeni, sanoo Herra, että se olisi minun kansani, minulle kunniaksi, ylistykseksi ja kirkkaudeksi; mutta he eivät totelleet.

12 Sentähden sano heille tämä sana: Näin sanoo Herra, Israelin Jumala: Jokainen leili täytetään viinillä. Ja jos he sanovat sinulle: 'Emmekö me tietäisi, että jokainen leili täytetään viinillä?'

13 niin sano heille: Näin sanoo Herra: Katso, minä täytän kaikki tämän maan asukkaat, kuninkaat, jotka istuvat Daavidin valtaistuimella, papit ja profeetat ja kaikki Jerusalemin asukkaat päihtymyksellä.

15 Kuulkaa, ottakaa korviinne, älkää ylpeilkö, sillä Herra on puhunut.

16 Antakaa Herralle, teidän Jumalallenne, kunnia, ennenkuin tulee pimeä ja jalkanne loukkaantuvat vuoriin hämärissä. Silloin te odotatte valoa, mutta hän muuttaa sen pilkkopimeäksi, tekee sen synkeydeksi.

17 Mutta ellette kuule tätä, niin minun sieluni salassa itkee sellaista ylpeyttä, itkee katkerasti, ja minun silmäni vuotavat kyyneleitä, kun Herran lauma viedään vankeuteen.

19 Etelämaan kaupungit ovat suljetut, eikä ole avaajaa; koko Juuda on viety pakkosiirtolaisuuteen, pakkosiirtolaisuuteen kaikki kansa.

20 Nostakaa silmänne ja katsokaa, kuinka ne tulevat pohjoisesta. Missä on lauma, joka oli sinun haltuusi annettu, nuo sinun lampaasi, sinun kunniasi?

21 Mitä sanot, kun hän panee sinulle päämiehiksi ne, jotka olit ystäviksesi totutellut? Eivätkö tuskat kourista sinua niinkuin synnyttävää vaimoa?

22 Ja jos sanot sydämessäsi: 'Minkätähden on minulle näin käynyt?' -suuren syntisi tähden sinun liepeesi kohotettiin, tehtiin väkivaltaa sinun kantapäillesi.

23 Voiko etiopialainen muuttaa ihonsa ja pantteri pilkkunsa? Yhtä vähän te voitte tehdä hyvää, te pahantekoon tottuneet.

24 Ja minä hajotan heidät kuin oljenkorret, jotka lentävät erämaan tuulessa.

25 Tämä on sinun arpasi, sinun mitattu osasi minulta, sanoo Herra, koska olet unhottanut minut ja luottanut valheeseen.

26 Niinpä minäkin nostan sinulta liepeet kasvojen yli, ja sinun häpeäsi näkyy.