1 Nabucodonozor rei de Babilónia não designou Conias, o filho do rei Joaquim, para ser o novo rei de Judá. Em vez dele, escolheu Zedequias (filho de Josias). Mas nem o rei Zedequias, nem os da sua corte, nem o povo quiseram prestar ouvidos ao que o Senhor tinha dito por intermédio de Jeremias.
3 Contudo, o rei Zedequias mandou Jeucal (filho de Selemias), mais Sofonias (filho de Maaséias), o sacerdote, ter com Jeremias a pedir-lhe que fizesse oração a favor deles.
4 Jeremias ainda não tinha sido preso; portanto podia deslocar-se em liberdade.
5 Quando o exército de Faraó Hofra do Egipto apareceu na fronteira do sul de Judá, para prestar auxílio à cidade de Jerusalém que estava a ser sitiada, o exército babilónico desviou-se de Jerusalém, para ir combater os egípcios.
6 E foi nessa altura que o Senhor deu esta mensagem a Jeremias:
7 O Senhor, o Deus de Israel, diz: Comunica ao rei de Judá, que te mandou perguntar o que iria acontecer, que o exército de Faraó, ainda que tenha vindo para te ajudar, em breve regressará apressadamente para o Egipto! Os babilónios os derrotarão e os mandarão a correr para casa. Hão-de capturar a cidade e deixá-la toda queimada, até aos seus fundamentos. Não se iludam pensando que eles se estão a retirar definitivamente. Nada disso! Ainda mesmo que acontecesse vocês derrotarem o exército de Babilónia completamente, deixando apenas alguns sobreviventes feridos, nas suas tendas, estes viriam, mesmo cambaleando e vos venceriam, pondo a cidade toda a arder!
11 Quando o exército babilónico se afastou, então, de Jerusalém, para travar batalha contra o de Faraó, Jeremias preparou-se para deixar a cidade e ir para a terra de Benjamim, ver a propriedade que tinha adquirido. Mas, quando ia a passar a porta de Benjamim, uma sentinela deteve-o como traidor, alegando que ia juntar-se aos inimigos, as tropas de Babilónia. O guarda que o prendeu chamava-se Jerias (filho de Selemias e neto de Hananias).
14 Isso não é verdade, afirmou Jeremias. Não tenho a mínima intenção de fazer coisa semelhante!Mas Jerias não quis saber do que ele dizia, e levou Jeremias à presença das autoridades da cidade. Estas estavam furiosas contra o profeta, mandaram-no açoitar e puseram-no no calabouço, nas caves da casa de Jónatas o secretário, que tinham sido transformadas em prisão. Jeremias esteve ali vários dias. Mas aconteceu que o rei Zedequias o mandou chamar ao palácio, secretamente; e perguntou-lhe se tinha havido recentemente alguma mensagem do Senhor. Sim, respondeu Jeremias; há, sim. Serás derrotado pelo rei de Babilónia!
18 Então Jeremias abordou a questão da sua detenção. Que foi que eu fiz, que justifique uma medida destas?, perguntou ele ao rei. Que crime foi que eu cometi? Diz só o que fiz eu contra ti, ou contra os governantes ou contra o povo? Onde estão esses profetas que diziam por aí que o rei de Babilónia nunca haveria de vir cá? Ouve, ó rei, meu senhor: Peço-te que não permitas que eu torne para o calabouço, porque morreria ali.
21 Então o rei Zedequias deu ordens para que Jeremias não voltasse para o calabouço, e pô-lo antes numa cela da prisão do palácio, e que lhe fosse dado, cada dia, um pequeno pão fresco, na medida em que continuasse a haver pão na cidade. Assim Jeremias ficou preso ali no palácio.
1 Ja Sidkia, Joosian poika, tuli kuninkaaksi Konjan, Joojakimin pojan, sijaan; sillä Nebukadressar, Baabelin kuningas, asetti hänet kuninkaaksi Juudan maahan.
2 Mutta ei hän eivätkä hänen palvelijansa eikä maan kansa totelleet Herran sanoja, jotka hän puhui profeetta Jeremian kautta.
4 Silloin vielä Jeremia sai tulla ja mennä kansan keskellä, sillä häntä ei oltu pantu vankeuteen.
5 Mutta faraon sotajoukko oli lähtenyt liikkeelle Egyptistä; ja kun kaldealaiset, jotka piirittivät Jerusalemia, kuulivat siitä sanoman, lähtivät he pois Jerusalemin kimpusta.
6 Silloin tuli profeetta Jeremialle tämä Herran sana:
8 Sitten kaldealaiset tulevat takaisin ja sotivat tätä kaupunkia vastaan, valloittavat sen ja polttavat tulella.
9 Näin sanoo Herra: Älkää pettäkö itseänne sanoen: 'Kaldealaiset lähtevät pois meidän kimpustamme'. Sillä he eivät lähde.
11 Mutta kun kaldealaisten sotajoukko faraon sotajoukon tähden oli lähtenyt pois Jerusalemia piirittämästä,
12 yritti Jeremia lähteä Jerusalemista mennäkseen Benjaminin maahan ottamaan perintömaan jaossa osansa siellä, kansan keskuudessa.
15 Ja ruhtinaat vihastuivat Jeremiaan ja löivät häntä ja panivat hänet vankeuteen kirjuri Joonatanin taloon, sillä sen he olivat laittaneet vankilaksi.
16 Niin Jeremia joutui vankiluolaan ja holveihin, ja Jeremia jäi sinne kauaksi aikaa.
19 Ja missä ovat teidän profeettanne, jotka ennustivat teille sanoen: 'Ei tule Baabelin kuningas teidän kimppuunne eikä tämän maan kimppuun'?
21 Silloin kuningas Sidkia käski säilyttää Jeremiaa vankilan pihassa, ja hänelle annettiin leipäkakku päivässä Leipurienkadulta, kunnes kaikki leipä oli kaupungista loppunut. Ja Jeremia jäi vankilan pihaan.