1 E disse o Senhor:i

2 Vai comprar um pote de barro, e leva-o ao vale de Ben-Hinom; sai da cidade pela porta Oriental. Leva contigo alguns dos anciãos do povo e dos sacerdotes mais velhos, e fala-lhes as palavras que te comunicar.

3 Depois o Senhor disse-lhes assim: Ouçam a palavra do Senhor, reis de Judá e cidadãos de Jerusalém! O Senhor dos exércitos celestiais, o Deus de Israel, diz:Trarei coisas tremendas sobre este lugar, tão terríveis que até os ouvidos de quem a escutar ficará retinindo! Porque Israel me desprezou e fez deste vale um lugar de degradação e de maldade. O povo queima incenso a ídolos - ídolos que nem esta geração, nem os seus antepassados, nem os reis de Judá adoraram antes - e encheram este lugar como sangue inocente. Construíram aparatosos altares de Baal e ali ofereceram os seus filhos em sacrifícios - uma coisa que nunca lhes mandei fazer e que nunca poderia ter-me passado pela mente!

6 Está vindo o dia, diz o Senhor, em que este vale não se chamará mais Tofete, nem vale de Ben-Hinom, mas vale de Matança. Hei-de contrariar os planos de batalha de Judá e de Jerusalém, e deixarei antes que os batalhões invasores vos matem aqui mesmo, e deixem os vossos cadáveres para alimento dos abutres e dos animais selvagens. Riscarei Jerusalém de sobre a face da terra de tal forma que quem quer que passar por ali abrirá a boca de espanto perante tudo o que eu fiz que lhe acontecesse. Velarei por que o inimigo mantenha o seu cerco à cidade até que todo o alimento se esgote, e que aqueles que lá estão dentro sejam obrigados a comer os seus próprios filhos e vizinhos.

10 Agora, Jeremias, na presença dessas pessoas, quebra o pote que trouxeste contigo, e diz-lhes - Esta é a mensagem que vos trago da parte do Senhor dos exércitos do céu: Tal como este pote, aqui feito em pedaços, assim também farei em pedaços o povo de Jerusalém; e assim como este jarro não pode ser recuperado, também eles o não poderão ser. A matança será tão extensa que não haverá lugar para enterros cerimoniosos, em sítio nenhum. Os corpos amontoar-se-ão neste mesmo vale. E o que acontecer neste vale também se dará em Jerusalém; porque também a cidade encherei de corpos mortos. As casas de Jerusalém, incluindo os palácios dos reis de Judá, se tornarão imundos - porque são todos sítios onde foi queimado incenso, sobre os telhados, a esses deuses das estrelas, e onde lhes foram oferecidas libações.

14 Quando Jeremias regressava de Tofete, do sítio em que tinha dado a sua mensagem, parou, frente ao templo do Senhor, e disse a todo o povo ali: O Senhor dos exércitos celestiais, o Deus de Israel, diz: Trarei sobre esta cidade e sobre as povoações dos subúrbios todo o mal que tenho prometido, porque vocês têm obstinadamente recusado ouvir o Senhor.

2 Lähde sitten Ben-Hinnomin laaksoon, joka on Sirpaleportin edustalla, ja julista siellä sanat, jotka minä sinulle puhun.

3 Ja sano: Kuulkaa Herran sana, te Juudan kuninkaat ja Jerusalemin asukkaat: Näin sanoo Herra Sebaot, Israelin Jumala: Katso, minä annan sellaisen onnettomuuden kohdata tätä paikkaa, että jokaisen korvat soivat, joka sen kuulee,

4 sentähden että he ovat hyljänneet minut ja muuttaneet vieraaksi tämän paikan, ovat polttaneet siinä uhreja muille jumalille, joita he eivät tunteneet, eivät he eivätkä heidän isänsä eivätkä Juudan kuninkaat, ja täyttäneet tämän paikan viattomain verellä,

5 ovat rakentaneet uhrikukkuloita Baalille ja polttaneet tulessa lapsiansa polttouhreiksi Baalille, mitä minä en ole käskenyt enkä puhunut ja mikä ei ole minun mieleeni tullut.

6 Sentähden, katso, päivät tulevat, sanoo Herra, jolloin tätä paikkaa ei enää sanota Toofetiksi eikä Ben-Hinnomin laaksoksi, vaan 'Murhalaaksoksi'.

7 Ja minä teen tyhjäksi Juudan ja Jerusalemin neuvon tässä paikassa ja annan heidän kaatua miekkaan vihollistensa edessä, annan heidät niiden käsiin, jotka etsivät heidän henkeänsä, ja annan heidän ruumiinsa ruuaksi taivaan linnuille ja maan eläimille.

8 Ja minä teen tämän kaupungin kauhistukseksi ja ivan vihellykseksi. Jokainen, joka ohitse kulkee, kauhistuu ja viheltää kaikille sen haavoille.

9 Ja minä panen heidät syömään poikiensa ja tyttäriensä lihaa, ja he syövät toinen toisensa lihaa siinä hädässä ja ahdistuksessa, jolla heitä ahdistavat heidän vihollisensa, ne, jotka etsivät heidän henkeänsä.

10 Särje ruukku niiden miesten nähden, jotka ovat tulleet sinun kanssasi.

11 Ja sano heille: Näin sanoo Herra Sebaot: Niin minä särjen tämän kansan ja tämän kaupungin, kuin särjetään savenvalajan astia, ettei sitä enää eheäksi saa. Ja Toofetiin haudataan, kun ei ole muualla tilaa, minne haudata.

12 Niin minä teen tälle paikalle, sanoo Herra, ja sen asukkaille: minä teen tämän kaupungin Toofetin kaltaiseksi.

14 Ja Jeremia tuli Toofetista, johon Herra oli lähettänyt hänet ennustamaan, ja asettui Herran huoneen esikartanoon ja sanoi kaikelle kansalle: