1 No sétimo ano da regência da rainha Atalia, o sacerdote Jeoiada, encheu-se de coragem e foi ter com alguns dos oficiais do exército: Azarias (filho de Jeroão), Ismael (filho de Joanã), Azarias (filho de Obede), Maaséias (filho de Adaías) e Elisafate (filho de Zicri).

2 Estes homens deslocaram-se através da nação, secretamente, para pôr os levitas e os chefes de clã ao corrente dos seus planos de conspiração, e para os convocar para Jerusalém. Reunidos todos, juraram lealdade ao jovem monarca, que vivia ainda escondido no templo.Chegou enfim o tempo do nosso rei começar a reinar!, exclamou Jeoiada. A promessa do Senhor -de que um descendente de David seria sempre o nosso rei- concretizar-se-á de novo. O plano que temos é este: Um terço de vocês, os sacerdotes e os levitas que executam um serviço no Blsábado, fica à entrada, de guarda. Um outro terço vai para o palácio, e a outra terça parte ficará na porta do Fundamento. O resto das pessoas deverá permanecer nos pátios exteriores do templo, como querem as leis de Deus. Porque apenas os sacerdotes e os levitas em funções podem entrar no templo mesmo, porque estão santificados.

7 Vocês, levitas, formarão como que a guarda pessoal do rei; estarão armados e prontos a matar seja quem for que entre no templo sem autorização. Mantenham-se sempre junto dele.

8 Fizeram-se então todos os preparativos, conforme fora combinado. Cada um dos três líderes levou um terço tanto dos sacerdotes que iam entrar nesse sábado em funções, como dos que saíam nessa semana - porque Jeoiada não deixou ninguém ir-se embora.

9 Depois Jeoiada entregou lanças e escudos a todos os oficiais do exército. Eram armas que tinham pertencido uma vez ao rei David e se encontravam agora depositadas numa das dependências do templo. Estes oficiais, completamente armados, formavam uma linha de homens, de um lado ao outro da frente do templo e à volta do altar, no pátio exterior.

11 Depois trouxeram o pequeno príncipe, colocaram-lhe a coroa sobre a cabeça, entregaram-lhe uma cópia da lei de Deus e proclamaram-no rei. Um grande brando ressoou: Viva o rei!

12 Quando Atalia ouviu todo aquele barulho e a agitação popular, aclamando o rei, correu para o templo para ver o que se passava - lá estava o rei, junto a um pilar à entrada, com os oficiais do exército e os trombetistas ao pé dele, rodeando-o. O povo, que estava vindo de toda a parte, regozijava-se. Ouviam-se as cornetas; também os levitas cantavam acompanhados de instrumentos e conduzindo o povo num grande salmo de louvor. Atalia rasgou os vestidos e gritou: Traição! Traição!

14 Tirem-na daqui e matem-na, mandou Jeoiada aos oficiais do exército. Não façam isso aqui dentro do templo. Matem também qualquer que venha em auxílio dela.

16 Eles levaram-na para os estábulos do palácio e ali a mataram. Jeoiada fez então uma promessa solene em como ele, o rei e o povo haveriam de ser sempre do Senhor. Depois, todo o povo correu para o templo de Baal e o derrubou, quebrando os altares, destruindo os ídolos e matando o sacerdote de Baal, de nome Matão, mesmo em frente dos seus altares.

18 Jeoiada designou sacerdotes levitas como guardas, e também os que deveriam ter a função de oferecer holocaustos de acordo com o que o Senhor mandou na lei de Moisés. Fez aliás as mesmas distribuições de funções entre os levitas que o rei David estabelecera. Eles cantavam de alegria, enquanto trabalhavam.

19 Os guardas às portas do templo fiscalizavam o acesso, impedindo a entrada de coisas não consagradas, e de pessoas não autorizadas.

20 Os oficiais do exército, os nobres, os governadores e o povo escoltou o rei no percurso que fez desde a porta Superior até ao palácio, sentando-se sobre o trono.

21 Assim todo o povo da terra se alegrou, e a cidade permaneceu tranquila em paz, porque a rainha Atalia morrera.

1 Mutta seitsemäntenä vuotena Joojada rohkaisi mielensä ja liittoutui sadanpäämiesten Asarjan, Jerohamin pojan, Ismaelin, Joohananin pojan, Asarjan, Oobedin pojan, Maasejan, Adajan pojan, ja Elisafatin, Sikrin pojan, kanssa.

2 Nämä kiertelivät Juudassa ja kokosivat leeviläiset kaikista Juudan kaupungeista sekä Israelin perhekunta-päämiehet; ja he tulivat Jerusalemiin.

4 Tehkää näin: Kolmas osa teistä, papeista ja leeviläisistä, joiden on mentävä vartionpitoon sapattina, olkoon ovenvartijoina kynnyksillä,

5 kolmas osa miehittäköön kuninkaan linnan ja kolmas osa Jesod-portin, ja koko kansa Herran temppelin esikartanot.

6 Älköön kukaan muu kuin papit ja palvelusta tekevät leeviläiset menkö Herran temppeliin. He saavat mennä sisään, sillä he ovat pyhät, mutta kaikki muu kansa noudattakoon Herran määräystä.

8 Leeviläiset ja koko Juuda tekivät kaiken, mitä pappi Joojada oli käskenyt heidän tehdä. Kukin heistä otti miehensä, sekä ne, joiden oli mentävä vartionpitoon sapattina, että ne, jotka pääsivät vartionpidosta sapattina, sillä pappi Joojada ei ollut vapauttanut osastoja palveluksesta.

9 Ja pappi Joojada antoi sadanpäämiehille keihäät, kilvet ja varustukset, jotka olivat olleet kuningas Daavidin omat ja olivat Jumalan temppelissä.

10 Ja hän asetti koko kansan, kullakin peitsi kädessä, temppelin eteläsivulta aina sen pohjoissivulle saakka, päin alttaria ja temppeliä, kuninkaan ympärille.

12 Kun Atalja kuuli kansan huudon, sen juostessa ja huutaessa riemuhuutoja kuninkaalle, meni hän kansan luo Herran temppeliin.

15 Niin he kävivät häneen käsiksi, ja kun hän oli tullut kuninkaan linnan Hevosportin sisäänkäytävän luo, surmasivat he hänet siinä.

16 Ja Joojada teki liiton hänen itsensä, koko kansan ja kuninkaan kesken, että he olisivat Herran kansa.

17 Sitten kaikki kansa meni Baalin temppeliin, ja he hävittivät sen. Sen alttarit ja kuvat he murskasivat, ja he tappoivat alttarien edessä Mattanin, Baalin papin.

18 Sitten Joojada asetti päällysmiehiä Herran temppeliin, leeviläisiä pappeja, jotka Daavid oli määrännyt Herran temppeliin, uhraamaan Herran polttouhreja, niinkuin on kirjoitettuna Mooseksen laissa, riemuhuudoin ja lauluin, Daavidin järjestelyn mukaan.

19 Ja hän asetti ovenvartijat Herran temppelin porteille, ettei pääsisi sisään kukaan, joka oli jollakin tavalla saastainen.

20 Ja hän otti mukaansa sadanpäämiehet, ylimykset ja kansan hallitusmiehet sekä kaiken maan kansan ja vei kuninkaan Herran temppelistä, ja he tulivat Yläportin kautta kuninkaan linnaan ja asettivat kuninkaan kuninkaalliselle valtaistuimelle.

21 Ja kaikki maan kansa iloitsi, ja kaupunki pysyi rauhallisena. Mutta Ataljan he surmasivat miekalla.