1 Quando o rei Jeosafá regressou à sua terra, são e salvo, o profeta Jeú, filho de Hanani, foi ao seu encontro. Terá sido correcto que tenhas ajudado um ímpio e te tenhas feito amigo de alguém que repudia o Senhor?, perguntou-lhe. Por isso, a ira de Deus cairá sobre ti.
3 Há contudo boas coisas a teu respeito - tiraste os ídolos vergonhosos da terra, e fizeste o possível por ser fiel ao Senhor.
4 Jeosafá não se deslocou mais a Israel depois disso, e deixou-se ficar sossegado em Jerusalém.
7 Mais tarde tornou a deslocar-se através da terra, entre o povo, desde Berseba até às colinas de Efraim para encorajar as pessoas a adorar o Deus dos seus pais. Nomeou também juízes sobre toda a nação, estabelecidos nas principais cidades, e deu-lhes instruções: Vejam bem como actuam. Não fui eu quem vos nomeou - foi Deus. Ele estará convosco e vos ajudará a fazer justiça em cada caso que vos for apresentado. Tenham muito cuidado em nunca tomar decisões que não correspondam à vontade de Deus. Porque não pode haver injustiça entre juízes de Deus, não pode haver parcialidade, nem suborno.
8 Jeosafá estabeleceu tribunais em Jerusalém, também, formados por levitas, sacerdotes, líderes dos clãs e juízes. Foram estas as instruções que lhes deu: Vocês são chamados a agir sempre no temor de Deus, com corações honestos. Sempre que um caso vos seja referido pelos juízes da província, sejam casos de agressão física, sejam assuntos referentes à violação das leis e das ordenanças de Deus, deverão estabelecer com clareza todos os dados do processo e, com provas em apoio, decidir com justiça, para que a ira de Deus não venha sobre vocês e sobre eles. Se assim fizerem, livrar-se-ão de qualquer culpa nalguma injustiça que puder ser feita.
11 Depois nomeou Amarias, sacerdote supremo, como presidente dos juízes, em casos envolvendo violação de coisas sagradas; e Zebadias, filho de Ismael, chefe da tribo de Judá, presidente em todos os casos de carácter civil, tendo os levitas por assistentes. Sejam corajosos no exercício das vossas funções. Que o Senhor seja com os que são rectos.
1 Mutta Joosafat, Juudan kuningas, palasi onnellisesti takaisin kotiinsa Jerusalemiin.
4 Niin Joosafat jäi Jerusalemiin. Sitten hän meni jälleen kansan keskeen, Beersebasta lähtien aina Efraimin vuoristoon saakka, ja palautti heidät takaisin Herran, heidän isiensä Jumalan, tykö.
5 Ja hän asetti tuomareita maahan, kaikkiin Juudan varustettuihin kaupunkeihin, kaupunki kaupungilta.
8 Myöskin Jerusalemiin Joosafat asetti leeviläisiä, pappeja ja Israelin perhekunta-päämiehiä jakamaan Herran oikeutta ja ratkaisemaan riita-asioita. Ja he palasivat Jerusalemiin.
10 Jokaisessa riita-asiassa, minkä veljenne, jotka asuvat kaupungeissansa, tuovat teidän eteenne, koskipa se murhaa tai lakia, käskyä, säädöksiä tai oikeuksia, varoittakaa heitä, etteivät saattaisi itseänsä vikapäiksi Herran edessä ja ettei viha kohtaisi teitä ja teidän veljiänne. Näin tehkää, ettette tulisi vikapäiksi.