1 Manassés tinha apenas doze anos quando começou a reinar. Vinte e cinto anos durou o seu reinado, com sede em Jerusalém.

2 Mas foi um mau rei. Encorajou o povo a adorar os ídolos das nações pagãs que o Senhor destruíra quando o povo de Israel tomou posse da terra. Tornou a construir os altares pagãos que o seu pai, Ezequias, tinha abatido -os altares em honra de Baal, os nichos nos bosques, altares aos astros. Chegou mesmo a levantar altares nos próprios pátios do templo do Senhor para adorar os astros no lugar mesmo em que o Senhor dissera que deveria ser honrado para sempre. Foi ao ponto de sacrificar seus próprios filhos no fogo, em holocausto, no vale de Hinom. Praticou o espiritismo, fazendo consultas a médiuns, a bruxas e a feiticeiros, encorajando toda a espécie de maldades, atraindo assim a ira do Senhor.

7 Foi a tal ponto da sua baixeza, que mandou colocar uma imagem esculpida de um ídolo no templo mesmo de Deus, no próprio local em que o Senhor tinha dito a David e a Salomão, seu filho: Serei honrado aqui neste templo em Jerusalém - a cidade que escolhi entre as outras todas de Israel, para que nela o meu nome seja respeitado para sempre. Se obedecerem aos meus mandamentos -a todas as leis e instruções que vos comuniquei através de Moisés- nunca mais deixarei partir Israel desta terra que dei aos seus antepassados. r

9 Pois Manassés, muito pelo contrário, encorajou a população de Judá e de Jerusalém a praticar ainda mais maldades do que as nações que o Senhor tinha destruído quando Israel tomou a terra.

10 Avisos repetidos foram desprezados, tanto pelo próprio Manassés como pelo povo.

11 Por essa razão o Senhor enviou os exércitos da Assíria, que pegaram nele com ganchos, como para os animais selvagens, o amarraram com cadeias e o levaram para Babilónia.

12 Aí, finalmente, a sua consciência despertou na angústia, humilhou-se sinceramente perante o Deus dos seus pais, orando e pedindo-lhe socorro. O Senhor respondeu à sua súplica! Tornou a trazê-lo a Jerusalém, ao seu reino. Manassés reconheceu enfim que o Senhor era realmente o Deus verdadeiro!

14 Foi depois disto tudo que ele fez reconstruir o muro exterior da cidade de David, assim como a muralha desde o ocidente da fonte de Giom, no vale de Cedron, até à porta do Peixe, e rodeando a citadela da Colina, onde a muralha se elevava aliás a grande altura. Pôs guarnições militares comandadas por oficiais escolhidos em todas as cidades fortificadas de Judá. Também retirou os ídolos estrangeiros das colinas, e a imagem que fora colocada no templo; derrubou os altares que tinha levantado na própria elevação onde se erguia o templo de Deus, assim como os altares que havia por toda a parte em Jerusalém, fazendo disso tudo um montão de lixo fora da cidade. Depois, reconstruiu o altar do Senhor, ofereceu sacrifícios sobre ele - sacrifícios de paz e de louvor - e pediu que o povo de Judá adorasse o Senhor Deus de Israel.

17 Contudo o povo continuou sacrificando sobre as colinas, embora os sacrifícios fossem oferecidos ao Senhor Deus.

18 O resto dos actos de Manassés, a oração que fez a Deus, e a resposta que Deus lhe deu através dos profetas - tudo isto está escrito nos Anais dos Reis de Israel.

19 A sua oração e a forma como o Senhor lhe respondeu, assim como um relato circunstanciado dos seus erros e dos seus pecados, incluindo a lista dos locais -as colinas e os bosques- onde colocou ídolos e imagens genravadas, tudo isto antes de se ter humilhado perante o Senhor, tudo está relatado nos Anais dos Profetas.

20 Quando Manassés faleceu foi enterrado no terreno do seu próprio palácio.

24 O seu filho Amom reinou em seu lugar; tinha a idade de vinte e dois anos. O trono manteve-se em Jerusalém. Mas apenas reinou dois anos, e fez o que era mal aos olhos do Senhor, à semelhança dos primeiros tempos do seu pai Manassés; porque fez sacrifícios aos ídolos todos, tal como o seu pai. Mas o pior é que não se arrependeu como ele, antes foi agravando multiplicadamente o seu pecado. Acabou assassinado pelos seus próprios colaboradores no seu palácio.

25 Houve contudo uns quantos cidadãos que resolveram fazer justiça por suas mãos, matando os que o tinham assassinado e declarando Josias, seu filho, rei da nação.

1 Manasse oli kahdentoista vuoden vanha tullessansa kuninkaaksi, ja hän hallitsi Jerusalemissa viisikymmentä viisi vuotta.

2 Hän teki sitä, mikä on pahaa Herran silmissä, niiden kansain kauhistavien tekojen mukaan, jotka Herra oli karkoittanut israelilaisten tieltä.

3 Hän rakensi jälleen uhrikukkulat, jotka hänen isänsä Hiskia oli kukistanut, pystytti alttareja baaleille, teki aseroja ja kumarsi ja palveli kaikkea taivaan joukkoa.

5 Hän rakensi alttareja kaikelle taivaan joukolle Herran temppelin molempiin esipihoihin.

6 Myös pani hän poikansa kulkemaan tulen läpi Ben-Hinnomin laaksossa, ennusteli merkeistä, harjoitti noituutta ja velhoutta ja hankki itsellensä vainaja-ja tietäjähenkien manaajia; hän teki paljon sitä, mikä on pahaa Herran silmissä, ja vihoitti hänet.

9 Mutta Manasse eksytti Juudan ja Jerusalemin asukkaat tekemään enemmän pahaa, kuin olivat tehneet ne kansat, jotka Herra oli hävittänyt israelilaisten tieltä.

10 Ja Herra puhui Manasselle ja hänen kansallensa, mutta he eivät kuunnelleet.

11 Niin Herra toi Assurin kuninkaan sotapäälliköt heidän kimppuunsa. He ottivat Manassen kiinni koukuilla, kytkivät hänet vaskikahleisiin ja veivät hänet Baabeliin.

12 Mutta ahdingossa ollessaan hän etsi Herran, Jumalansa, mielisuosiota ja nöyrtyi syvästi isiensä Jumalan edessä.

13 Ja kun hän näin rukoili häntä, niin Jumala taipui ja kuuli hänen rukouksensa ja toi hänet takaisin Jerusalemiin, hänen valtakuntaansa. Silloin Manasse tuli tietämään, että Herra on Jumala.

14 Sen jälkeen hän rakennutti Daavidin kaupungin ulomman muurin, länteen päin Giihonista, laaksoon, aina Kalaporttiin saakka, niin että se ympäröi Oofelin, ja hän teki siitä hyvin korkean. Ja hän asetti sotapäälliköitä kaikkiin Juudan varustettuihin kaupunkeihin.

15 Ja hän poisti vieraat jumalat ja kuvapatsaan Herran temppelistä sekä kaikki alttarit, jotka hän oli rakennuttanut Herran temppelin vuorelle ja Jerusalemiin, ja heitätti ne kaupungin ulkopuolelle.

16 Ja hän pani kuntoon Herran alttarin ja uhrasi sillä yhteys-ja kiitosuhreja ja kehoitti Juudaa palvelemaan Herraa, Israelin Jumalaa.

17 Mutta kansa uhrasi edelleen uhrikukkuloilla, kuitenkin ainoastaan Herralle, Jumalallensa.

18 Mitä muuta on kerrottavaa Manassesta, ja kuinka hän rukoili Jumalaansa, ja näkijäin puheista, jotka puhuivat hänelle Herran, Israelin Jumalan, nimessä, katso, se on Israelin kuningasten aikakirjassa.

19 Ja hänen rukouksestaan ja kuinka hän tuli kuulluksi, ja kaikista hänen synneistään ja uskottomuudestaan ja niistä paikoista, joihin hän rakennutti uhrikukkuloita ja pystytti asera-karsikoita ja jumalankuvia, ennenkuin hän nöyrtyi, katso, niistä on kirjoitettu Hoosain aikakirjaan.

20 Ja Manasse meni lepoon isiensä tykö, ja hänet haudattiin linnaansa. Ja hänen poikansa Aamon tuli kuninkaaksi hänen sijaansa.

21 Aamon oli kahdenkymmenen kahden vuoden vanha tullessaan kuninkaaksi, ja hän hallitsi Jerusalemissa kaksi vuotta.

22 Hän teki sitä, mikä on pahaa Herran silmissä, niinkuin hänen isänsä Manasse oli tehnyt. Ja Aamon uhrasi kaikille niille jumalankuville, jotka hänen isänsä Manasse oli teettänyt, ja palveli niitä.

23 Mutta hän ei nöyrtynyt Herran edessä, niinkuin hänen isänsä Manasse oli nöyrtynyt, vaan hän, Aamon, sälytti päällensä suuren syntivelan.

24 Niin hänen palvelijansa tekivät salaliiton häntä vastaan ja tappoivat hänet hänen linnassansa.

25 Mutta maan kansa surmasi kaikki ne, jotka olivat tehneet salaliiton kuningas Aamonia vastaan; ja maan kansa teki hänen poikansa Joosian kuninkaaksi hänen sijaansa.