1 Quando Jesus e os discípulos se aproximavam de Jerusalém, já perto da vila de Betfagé, no Monte das Oliveiras, Jesus mandou que dois deles fossem à sua frente, à vila

2 Logo à entrada verão uma jumenta ali amarrada com a cria ao lado. Desamarrem-nas e tragam-nas cá. Se alguém vos perguntar o que fazem, respondam apenas: 'O Mestre precisa delas , e não haverá dificuldade.

6 Os dois discípulos fizeram como Jesus lhes disse e trouxeram-lhe os animais, pondo as suas roupas em cima do jumentinho. Jesus montou-o.

8 Muita gente começou a pôr as suas capas ao longo da estrada à sua frente, enquanto outras cortavam ramos das árvores e os espalhavam diante dele.

10 Toda a cidade de Jerusalém ficou em alvoroço quando ele entrou. Quem é este?, perguntava-se.

11 E o povo respondia: É Jesus, o profeta de Nazaré da Galileia!

12 Jesus entrou no templo, expulsou os mercadores e afastou as mesas dos que trocavam dinheiro e as bancas dos que vendiam pombos:

13 Dizem as Escrituras que o meu templo é um lugar de oração, mas vocês o transformaram num abrigo de exploradores e burlões.

14 Entretanto, os cegos e os aleijados vinham ter com ele, e curava-os ali no templo. Mas quando os principais sacerdotes e mestres da lei viram aqueles milagres espantosos e ouviram as próprias crianças gritando no templo: Deus abençoe o Filho de David!, ficaram inquietos e indignados, e perguntaram-lhe: Ouves o que dizem estas crianças?

16 Ouço, sim. Vocês nunca leram as Escrituras que dizem: 'Até as criancinhas o louvarão? a

17 Depois disto, voltou para Betânia, onde passou a noite.

18 De manhã, quando ia de novo para Jerusalém, sentiu fome. Vendo uma figueira à beira da estrada, aproximou-se para verificar se teria figos, mas só havia folhas. E disse à figueira: Que nunca mais dês frutos! E logo mirrou.

20 Os discípulos ficaram pasmados: Como foi que a figueira secou tão depressa?

21 Certamente que, se tiverem fé e não duvidarem, poderão fazer coisas como esta, e muito mais. Poderão até dizer a este Monte das Oliveiras, 'Atira-te ao mar e ele o fará. Se tiverem fé, poderão obter tudo o que pedirem em oração, respondeu Jesus.

23 Estando já a ensinar no templo, os principais sacerdotes e outros dirigentes judaicos foram ter com ele para saber com que autoridade fazia estas coisas.

24 Dir-vos-ei, se primeiro me responderem a uma pergunta:g

25 João Baptista foi mandado por Deus ou não? Eles puseram-se a falar entre si, pensando: Se dissermos que foi mandado por Deus, ele pergunta logo porque não demos crédito às palavras de João.

26 Se negarmos que foi Deus quem o enviou, o povo aqui presente é bem capaz de se atirar a nós, porque o tem na conta de enviado de Deus.

27 Por fim, responderam: Não sabemos Jesus respondeu: Também não responderei à vossa pergunta.

28 Que acham acerca disto? Um homem que tinha dois filhos disse ao mais velho: 'Filho, vai trabalhar hoje na herdade . 'Não vou , respondeu. Mas, pensando melhor, sempre acabou por ir.¸

30 Depois, disse ao mais novo, 'Vai tu também! , e ele respondeu, 'Sim senhor, vou já , acabando por não ir.

31 Qual dos dois obedeceu ao pai? Responderam: O primeiro, sem dúvida epois explicou o que queria dizer com essa ilustração. Garanto-vos que os homens maus e as mulheres de má vida entrarão antes de vocês no reino de Deus.

32 Porque João Baptista disse-vos para se arrependerem e se voltarem para Deus, e vocês não quiseram, ao contrário de muitos homens maus e mulheres dessas que se arrependeram. Apesar de terem visto isso, não quiseram arrepender-se, e assim nunca chegaram a crer.

33 Agora ouçam: Certo proprietário plantou uma vinha com uma sebe em volta; construiu um lagar e uma casa para o guarda, e arrendou a vinha a uns lavradores a troco de uma participação na vindima, e depois foi viver para outro país.

34 Quando chegaram as vindimas, mandou os seus empregados ir ter com os lavradores para receber a parte que lhe competia. Mas os lavradores assaltaram aqueles, espancaram um, mataram outro e apedrejaram um terceiro. Então o dono mandou um grupo ainda maior para cobrar a sua parte, e o resultado foi o mesmo.

37 Por fim, mandou o filho, pensando que certamente o respeitariam. Os lavradores, porém, ao verem o filho aproximar-se, disseram entre si: 'Aí vem o herdeiro da propriedade; vamos matá-lo e ficaremos com ela! Arrastaram-no para fora da vinha e mataram-no.

40 Quando o dono voltar, que acham vocês que fará àqueles lavradores?

41 Os dirigentes judaicos responderam: Dará morte severa àqueles homens perversos e arrendará a vinha a outros que sejam pontuais no pagamento.

43 Por isso garanto que o reino de Deus vos será tirado e entregue a um povo que dê a Deus a sua parte na colheita

44 Todo aquele que tropeçar nesta pedra da verdade será feito em pedaços; e aqueles sobre os quais ela cair serão esmagados como o pó.

45 Quando os principais sacerdotes e os fariseus perceberam que eram eles os lavradores da história que Jesus tinha contado, resolveram ver-se livres dele, mas tinham medo de o fazer por causa do povo, que aceitava Jesus como homem de Deus.

1 Ja kun he lähestyivät Jerusalemia ja saapuivat Beetfageen, Öljymäelle, silloin Jeesus lähetti kaksi opetuslasta

4 Mutta tämä tapahtui, että kävisi toteen, mikä on puhuttu profeetan kautta, joka sanoo:

5 Sanokaa tytär Siionille: 'Katso, sinun kuninkaasi tulee sinulle hiljaisena ja ratsastaen aasilla, ikeenalaisen aasin varsalla'.

6 Niin opetuslapset menivät ja tekivät, niinkuin Jeesus oli heitä käskenyt,

7 ja toivat aasintamman varsoineen ja panivat niiden selkään vaatteensa, ja hän istuutui niiden päälle.

8 Ja suurin osa kansasta levitti vaatteensa tielle, ja toiset karsivat oksia puista ja hajottivat tielle.

12 Ja Jeesus meni pyhäkköön; ja hän ajoi ulos kaikki, jotka myivät ja ostivat pyhäkössä, ja kaatoi kumoon rahanvaihtajain pöydät ja kyyhkysten myyjäin istuimet.

14 Ja hänen tykönsä pyhäkössä tuli sokeita ja rampoja, ja hän paransi heidät.

17 Ja hän jätti heidät ja meni ulos kaupungista Betaniaan ja oli siellä yötä.

18 Kun hän varhain aamulla palasi kaupunkiin, oli hänen nälkä.

28 Mutta miten teistä on? Miehellä oli kaksi poikaa; ja hän meni ensimmäisen luo ja sanoi: 'Poikani, mene tänään tekemään työtä minun viinitarhaani'.

29 Tämä vastasi ja sanoi: 'En tahdo'; mutta jäljestäpäin hän katui ja meni.

30 Niin hän meni toisen luo ja sanoi samoin. Tämä taas vastasi ja sanoi: 'Minä menen, herra', mutta ei mennytkään.

32 Sillä Johannes tuli teidän tykönne vanhurskauden tietä, ja te ette uskoneet häntä, mutta publikaanit ja portot uskoivat häntä; ja vaikka te sen näitte, ette jäljestäpäinkään katuneet, niin että olisitte häntä uskoneet.

33 Kuulkaa toinen vertaus: Oli perheenisäntä, joka istutti viinitarhan ja teki aidan sen ympärille ja kaivoi siihen viinikuurnan ja rakensi tornin; ja hän vuokrasi sen viinitarhureille ja matkusti muille maille.

34 Ja kun hedelmäin aika lähestyi, lähetti hän palvelijoitansa viinitarhurien luokse perimään hänelle tulevat hedelmät.

35 Mutta viinitarhurit ottivat kiinni hänen palvelijansa; minkä he pieksivät, minkä tappoivat, minkä kivittivät.

36 Vielä hän lähetti toisia palvelijoita, useampia kuin ensimmäiset; ja näille he tekivät samoin.

37 Mutta viimein hän lähetti heidän luokseen poikansa sanoen: 'Minun poikaani he kavahtavat'.

38 Mutta kun viinitarhurit näkivät pojan, sanoivat he keskenänsä: 'Tämä on perillinen; tulkaa, tappakaamme hänet, niin me saamme hänen perintönsä'.

39 Ja he ottivat hänet kiinni ja heittivät ulos viinitarhasta ja tappoivat.

43 Sentähden minä sanon teille: Jumalan valtakunta otetaan teiltä pois ja annetaan kansalle, joka tekee sen hedelmiä.

45 Kun ylipapit ja fariseukset kuulivat nämä hänen vertauksensa, ymmärsivät he, että hän puhui heistä.

46 Ja he olisivat tahtoneet ottaa hänet kiinni, mutta pelkäsivät kansaa, koska se piti häntä profeettana.