1 Ai de ti, que tens prazer em te levantares de noite, para tecer conspirações de maldade; sais de madrugada para dar cumprimento aos esquemas que ardilaste; tens a oportunidade de o fazer e fazes mesmo.

2 Pretendes um determinado pedaço de terra, ou a casa de uma pessoa qualquer - ainda que seja tudo o que ela possui; e consegues obter o que queres, à força de falsidade e violência.

3 Mas o Senhor Deus diz-te: Receberás maldade em recompensa da tua maldade; nada me poderá deter. Nunca mais tornarás a ser orgulhoso e altivo, pensando que eu estou do teu lado.

4 Os teus adversários rir-se-ão de ti e farão mofa do teu desespero. Vocês dirão: Estamos perdidos, arruinados. Deus confiscou-nos a terra e mandou-nos para o fim do mundo; o que era nosso, deu-o a outros.,

5 Sim, com efeito serão outros que delimitarão as vossas fronteiras. O povo de Senhor passará a viver onde os outros quiserem.

6 Não digas essas coisas, clama o povo. Não insistas com coisas semelhantes. É desagradável, uma conversa dessas. Nunca semelhantes males nos poderiam acontecer!

7 Será essa resposta que se espera de vocês, ó casa de Jacob? E, por outro lado, pensam que o Espírito do Senhor fica satisfeito em ter de vos falar tão asperamente? Não! As acusações que vos faz é porque quer o vosso bem, porque pretende levar-vos de novo ao caminho recto.

8 O Senhor diz: Mesmo aagora o meu povo levanta-se contra mim. Porque roubam descaradamente daqueles que confiam em vocês, que caminham em paz.

9 Expulsaram as viúvas das suas casa; roubaram aos seus meninos os direitos que Deus lhes dava.

10 Levantem-se! Vão-se embora! Aqui já não é mais o vosso lar; encheram isto tudo de corrupção.

11 Eu vos pregarei as alegrias do vinho, as alegrias da bebida - é essa a espécie de profecias que gostariam de ouvir aos vossos profetas beberrões e mentirosos!

12 Mas há-de vir o tempo, ó Israel, em que vos juntarei - os que restam - vos trarei todos como cordeiros num rebanho, como um rebanho nas pastagens - será uma multidão barulhenta e feliz

13 Alguém irá adiante abrir o caminho e vos trará do exílio e vos fará sair pelas portas das cidades do vosso cativeiro, regressando à terra pátria. O vosso rei irá à frente - o Senhor vos conduzirá.

1 Voi niitä, jotka miettivät turmiota ja valmistelevat pahaa vuoteillansa! Aamun valjettua he sen tekevät, sillä heillä on siihen valta.

2 He himoitsevat peltoja ja ryöstävät ne, taloja, ja ottavat ne; he sortavat miestä ja hänen taloansa, miestä ja hänen perintöosaansa.

3 Sentähden, näin sanoo Herra: Katso, minä mietin tätä sukua vastaan onnettomuutta: siitä te ette saa kaulaanne irti ettekä voi ylpeästi astella; sillä se on oleva paha aika.

5 Sentähden ei sinulla ole oleva ketään, joka heittäisi arpaa maaosuudesta Herran seurakunnassa.

7 Onko tämä Jaakobin heimon puhetta? Onko Herra pikavihainen? Ovatko sellaisia hänen tekonsa? Eivätkö hänen puheensa ole hyvät sitä kohtaan, joka oikein vaeltaa?

8 Mutta aikoja sitten on minun kansani asettunut viholliseksi; vaatteiden päältä te kiskotte vaipan niiltä, jotka huoleti kulkevat, jotka sotaa väistävät.

9 Minun kansani naiset te ajatte pois heidän kodeistansa, jotka ovat heidän ilonsa; heidän pieniltä lapsiltansa te otatte minun kunniani ainiaaksi.

10 Nouskaa ja menkää pois: ei tässä ole leposijaa saastutuksen tähden, joka on saanut aikaan turmion, parantumattoman turmion.

12 Minä tahdon tarkoin koota sinut, Jaakob, kaikkinesi, visusti kerätä Israelin jääneet, saattaa heidät yhteen, niinkuin lampaat tarhaan, niinkuin lauman laitumellensa: on oleva ihmisten kohina!

13 Tien aukaisija käy heidän edellänsä; he aukaisevat tiensä, kulkevat portille ja lähtevät siitä ulos. Heidän kuninkaansa käy heidän edellään, ja Herra heitä johdattaa.