1 Por isso o Senhor disse mais o seguinte a Arão: Tu, teus filhos e a tua família são responsáveis por qualquer profanação que se faça no santuário, assim como por toda a incorrecção no exercício do vosso serviço sacerdotal. Os teus irmãos, da tribo de Levi, serão os teus assistentes; mas só tu e os teus filhos poderão cumprir com os deveres sagrados dentro do tabernáculo mesmo.
3 Os levitas terão de ter cuidado em não tocar em nenhum dos objectos sagrados, nem no altar, se não destruir-vos-ei, a eles e a ti.
4 Ninguém que não seja membro da tribo de Levi poderá coadjuvar-te seja no que for.
5 Não te esqueças de que apenas os sacerdortes deverão cumprir com as tarefas sagradas dentro do santuário e em relação com o altar. Se seguires estas ordens, nunca o juízo do Senhor cairá outra vez sobre seja quem for do povo de Israel, e a minha lei não será violada.
6 Só os teus parentes levitas podem ajudar-te no serviço do tabernáculo. São para ti como um dom que o Senhor te faz.
7 Mas tu e os teus filhos, os sacerdotes, executarão pessoalmente o serviço sagrado, incluindo o altar e tudo o que diz respeito ao interior do véu; o sacerdócio é o vosso serviço especial. Um estranho qualquer que tentar realizar essas tarefas deverá morrer.
8 O Senhor ainda lhe acrescentou as seguintes instruções: Dei aos sacerdotes todas as dádivas que foram trazidas ao Senhor pelo povo; todas estas ofertas apresentadas ao Senhor, num gesto balanceado perante o altar, pertencem-vos a ti e aos teus filhos; é uma lei para sempre. As ofertas de cereais, as ofertas por causa do pecado, assim como as de culpa, são vossas, com excepção do que é apresentado ao Senhor queimando no altar; isso é que deve ser comido só no lugar santíssimo, e unicamente por homens. Todos os outros presentes que me forem trazidos, por meio de movimentos baloiçantes perante o altar, são para vocês, para os vossos filhos e famílias, de ambos os sexos. Porque todos os membros das vossas famílias podem comer disso, a menos que alguém se encontre ritualmente impuro nessa ocasião.
12 Também são para vocês os primeiros frutos que o povo vier oferecer ao Senhor - o melhor do azeite, do vinho, do grão, e de todas as outras colheitas. As vossas famílias poderão comer disso, a não ser, claro, que se encontrem cerimonialmente manchados nessa altura. Assim, tudo o que for dedicado ao Senhor será vosso, incluindo os primogénitos dos casais do povo de Israel, e ainda as primeiras crias dos animais. Todavia os primogénitos dos casais do povo de Israel, e também dos animais que eu não vos permito comer, desses nunca aceitarão os primeiros nascidos, esses serão redimidos. Em vez deles, haverá um pagamento de 55 gramas de prata, que deverá ser trazido quando já tiverem um mês.
17 No entanto, os primeiros nascidos das vacas das ovelhas ou das cabras não deverão ser resgatados, mas antes sacrificados ao Senhor. O seu sangue será espargido sobre o altar, e a gordura ardida como oferta queimada. É algo muito agradável ao Senhor. A carne destes animais será vossa, incluindo o peito e a coxa direita, que são apresentados ao Senhor com um movimento em frente do altar. Sim, dei-te todas estas ofertas de movimento baloiçante, que o povo de Israel traz ao Senhor; são para ti, e para os teus, como alimento. Isto é um contrato que faz o Senhor contigo e com os teus descendentes.
20 Vocês, os sacerdotes, não possuirão qualquer propriedade, nem qualquer outro rendimento, porque eu constituo tudo aquilo de que precisam. Quanto à tribo de Levi, vossos familiares receberão em troca dos seus serviços os dízimos de toda a terra de Israel.
22 Daqui em diante, mais nenhum outro israelita, além dos sacerdotes e dos levitas, entrará no santuário, sob pena de se tornarem culpados e terem de morrer. Somente os levitas poderão exercer ali a sua actividade, e tornar-se-ão eles também culpados, por sua vez, se não a cumprirem. Portanto os levitas não possuirão propriedades algumas em Israel; isto é uma lei a vigorar permanentemente entre vós, porque os dízimos do povo, oferecidos ao Senhor com movimento de balanço perante o altar, pertencer-lhes-ão; será isso a parte a que têm direito; é por essa razão que não necessitarão de ter posse de qualquer propriedade.
25 Disse o Senhor a Moisés: Diz aos levitas que dêem ao Senhor a décima parte dos dízimos que recebem; esse dízimo dos dízimos deverá ser apresentado a Jeová num gesto de movimento perante o altar. O Senhor considerará isso como a vossa oferta dos primeiros frutos, das primeiras colheitas de cereais e de vinho que lhe fazem, como se tivessem as vossas próprias terras. Este dízimo será seleccionado entre o que de melhor receberam dos dízimos do povo, pois que é a porção do Senhor, e será dada a Arão, o sacerdote. Será considerada como se viesse de terras vossas, dos vossos próprios lagares. Arão, seus filhos e famílias podem comer isso nas suas casas ou onde desejarem, porque é a compensação que recebem pelo serviço executado no tabernáculo.
32 Vocês os levitas não serão tidos por culpados ao aceitarem os dízimos para o Senhor se deles derem também o dízimo aos sacerdotes. Mas tenham cuidado em não tratar esses donativos sagrados do povo de Israel como se se tratasse de coisas vulgares; porque se assim acontecer, morrerão.
2 Mutta salli myös veljiesi, Leevin sukukunnan, isäsi heimon, käydä sinun kanssasi sinne. He liittykööt sinuun ja palvelkoot sinua, kun sinä ja poikasi sinun kanssasi toimitatte palvelusta lain majan edessä.
3 Ja he hoitakoot sekä sinun tehtäviäsi että kaikkia majan tehtäviä, mutta älkööt lähestykö pyhiä esineitä tai alttaria, etteivät kuolisi, niin he kuin tekin.
4 Liittykööt he sinuun ja hoitakoot ilmestysmajan tehtävät, majan kaikki palvelustehtävät; mutta syrjäinen älköön teitä lähestykö.
5 Ja teidän on hoidettava tehtävät pyhäkössä ja alttarilla, ettei Herran viha enää kohtaisi israelilaisia.
6 Ja katso, minä olen ottanut teidän veljenne, leeviläiset, israelilaisten keskuudesta teille lahjaksi, Herralle annettuina toimittamaan palvelusta ilmestysmajassa.
9 Korkeasti-pyhistä lahjoista olkoon sinun omasi tämä, jota ei tulessa polteta: kaikki ne heidän uhrilahjansa, jotka kuuluvat kaikkiin heidän ruokauhreihinsa, syntiuhreihinsa ja vikauhreihinsa, joita he suorittavat minulle korvauksena; se on korkeasti-pyhää ja olkoon sinun ja sinun poikiesi oma.
10 Syökää se korkeasti-pyhässä paikassa; jokainen miehenpuoli saakoon syödä sitä. Olkoon se sinulle pyhä.
11 Ja antina heidän lahjoistansa olkoon sinun omasi tämä: kaiken sen, minkä israelilaiset uhraavat heilutusmenoin, minä annan sinulle, sinun pojillesi ja tyttärillesi ikuiseksi oikeudeksi; jokainen, joka on puhdas sinun perheessäsi, saakoon syödä sitä.
12 Kaiken parhaan öljyn ja kaiken parhaan viinin ja viljan, minkä he uutisena antavat Herralle, sen minä annan sinulle.
13 Uutiset kaikesta, mitä heidän maassansa kasvaa ja minkä he tuovat Herralle, olkoot sinun omasi; jokainen, joka on puhdas sinun perheessäsi, saakoon syödä niitä.
14 Kaikki, mitä Israelissa vihittyä on, olkoon sinun omaasi.
15 Kaikki, mikä avaa äidinkohdun, mikä elollinen hyvänsä, joka tuodaan Herralle, ihmisistä tai karjasta, olkoon sinun omasi; lunastuta kuitenkin ihmisen esikoinen samoinkuin saastaisen eläimen esikoinen.
16 Ja mitä heidän lunastamiseensa tulee, niin lunastuta heidät kuukauden ikäisistä alkaen sinun asettamastasi viiden sekelin arviohinnasta pyhäkkösekelin painon mukaan, sekeli kaksikymmentä geeraa.
17 Mutta raavaan tai lampaan tai vuohen esikoista älä lunastuta; ne ovat pyhiä. Vihmo niiden veri alttarille ja polta niiden rasva uhriksi, suloiseksi tuoksuksi Herralle.
18 Mutta niiden liha olkoon sinun omasi; niinkuin heilutettu rintalihakin ja oikea reisi olkoon se sinun omasi.
21 Mutta leeviläisille minä annan kaikki kymmenykset Israelissa perintöosaksi, palkkana siitä palveluksesta, jonka he toimittavat ilmestysmajassa.
22 Älköötkä muut israelilaiset enää lähestykö ilmestysmajaa, että he eivät joutuisi syynalaisiksi ja kuolisi.
23 Ainoastaan leeviläiset toimittakoot palvelusta ilmestysmajassa ja kantakoot tehdyt rikkomukset; se olkoon teille ikuinen säädös sukupolvesta sukupolveen. Mutta heillä älköön olko perintöosaa israelilaisten keskellä.
25 Ja Herra puhui Moosekselle sanoen:
27 ja se katsotaan teidän anniksenne, niinkuin puimatantereelta annetut jyvät tai kuurnasta tullut mehu.
28 Niin antakaa tekin Herralle anti kaikista kymmenyksistä, jotka te saatte israelilaisilta, ja tämä Herralle niistä tuleva anti antakaa pappi Aaronille.
29 Kaikista saamistanne lahjoista antakaa Herralle täysi anti; kaikesta, mikä parasta on, antakaa pyhä lahja.
30 Ja sano heille: Kun te siitä annatte parhaimman osan, niin se katsotaan leeviläisten anniksi niinkuin puimatantereen tai kuurnan sato.
31 Ja sen saatte te ja teidän perheenne syödä missä hyvänsä, sillä se on teille palkka palveluksestanne ilmestysmajassa.