1 Sävyisä vastaus taltuttaa kiukun, loukkaava sana nostaa vihan.

2 Viisaiden sanat ovat tiedon mauste, tyhmän suu syytää tyhmyyksiä.

3 Herran katse yltää kaikkialle, sen alla ovat sekä hyvät että pahat.

4 Lohduttava puhe antaa elämänrohkeutta, petollinen sana murtaa mielen.

5 Tyhmä väheksyy isänsä opetusta, viisas se, joka nuhteita kuulee.

6 Oikeamielisen talosta ei rikkaus lopu, jumalattomalta varat häviävät.

7 Viisaan sanat levittävät tietoa, tyhmän ajatukset harhailevat.

8 Jumalattoman uhria Herra kammoksuu, vilpittömän rukous on hänelle otollinen.

9 Jumalattoman vaellusta Herra kammoksuu, vanhurskauteen pyrkivää hän rakastaa.

10 Kovan kurituksen saa, joka poikkeaa tieltä, joka nuhteita väheksyy, päätyy tuhoon.

11 Herra näkee tuonelan syvyyksiin asti, saati sitten ihmisten sydämiin!

12 Itserakas ei moitetta siedä, omahyväinen ei mene viisaiden luo.

13 Iloinen sydän kaunistaa kasvot, ahdistus murtaa mielen.

14 Järkevä ihminen tavoittelee tietoa, houkalle maistuu vain järjettömyys.

15 Köyhälle jokainen päivä on paha, mutta valoisa mieli tekee arjesta juhlan.

16 Parempi köyhyys ja Herran pelko kuin suuret varat ja rauhattomuus.

17 Parempi vihannesvati ja ystävien seura kuin syöttöhärkä ja vihaiset katseet.

18 Kiivas mies panee alulle riidan, pitkämielinen riidan lopettaa.

19 Laiskan tie on piikkipensaikko, kunnon mies kulkee raivattua tietä.

20 Viisas poika on isänsä ilo, tomppeli halveksii äitiään.

21 Järjetön saa ilonsa hulluudesta, järkevä kulkee tietänsä suoraan.

22 Jos harkinta puuttuu, hanke kaatuu, jos on neuvonantajia, se onnistuu.

23 Mikä ilo, kun löytyy sattuva vastaus, oikea sana oikeaan aikaan!

24 Viisas kulkee ylöspäin elämän tietä, hän välttää tuonelaan viettävän tien.

25 Ylpeältä Herra hävittää talon, mutta lesken maat hän suojelee.

26 Pahantekijän juonia Herra kammoksuu, lempeät sanat ovat hänelle mieleen.

27 Ahneus vie talon tuhoon. Joka lahjukset torjuu, se menestyy.

28 Oikeamielinen malttaa, ennen kuin vastaa, jumalattoman suu syytää pahuutta.

29 Herra on kaukana jumalattomista, mutta vanhurskaiden rukouksen hän kuulee.

30 Ystävällinen katse ilahduttaa mielen, iloinen uutinen virkistää ruumiin.

31 Joka ottaa nuhteet opikseen, saa sijan viisaiden joukossa.

32 Joka torjuu moitteet, pilaa elämänsä, joka nuhteita kuulee, hankkii ymmärrystä.

33 Herran pelko on viisauden koulu, kunnian tie käy nöyryyden kautta.

1 Uma resposta branda desvia o furor, Mas a palavra dura excita a ira.

2 A língua dos sábios destila o conhecimento, Mas a boca dos loucos derrama a estultícia.

3 Os olhos de Jeová estão em todo o lugar, Vigiando aos maus e aos bons.

4 A língua suave é árvore de vida, Mas a perversa quebranta o espírito.

5 O insensato despreza a correção de seu pai; Mas aquele que atende à repreensão consegue a prudência.

6 Na casa do justo há grandes tesouros, Mas nas rendas do perverso há perturbação.

7 Os lábios dos sábios difundem o conhecimento, Porém não o faz o coração dos loucos.

8 O sacrifício dos perversos é abominação a Jeová, Mas a oração dos retos é-lhe agradável.

9 O caminho dos perversos é abominação a Jeová, Mas ele ama ao que segue a justiça.

10 Correção rigorosa há para quem abandona o caminho; E aquele que aborrece a repreensão morrerá.

11 O Cheol e Abadom estão diante de Jeová; Quanto mais os corações dos filhos dos homens!

12 O escarnecedor não gosta de quem o repreende, Não irá ter com os sábios.

13 O coração alegre torna contente o rosto, Mas com a tristeza do coração abate-se o espírito.

14 O coração do inteligente busca o conhecimento, Mas a boca dos loucos se apascenta de estultícia.

15 Todos os dias do aflito são maus, Mas o homem feliz tem um banquete contínuo.

16 Melhor é o pouco com o temor de Jeová, Do que grandes tesouros e com eles a inquietação.

17 Melhor é o prato de hortaliças onde há amor, Do que o boi cevado e com ele o ódio.

18 O homem irascível excita rixas; Mas quem é tardio em irar-se aplaca contendas.

19 O caminho do preguiçoso é como uma sebe de espinhos, Mas a vereda dos justos é uma estrada real.

20 O filho sábio alegra a seu pai, Mas o homem insensato despreza a sua mãe.

21 A estultícia é alegria para quem é falto de sabedoria, Mas o homem de entendimento faz direito o seu caminho.

22 Onde não há conselho, dissipam-se os planos; Mas os muitos conselhos os estabelecem.

23 O homem alegra-se em dar uma resposta; E a palavra a seu tempo, quão boa é!

24 Para o sábio o caminho da vida é para cima, A fim de evitar o Cheol que é em baixo.

25 Jeová desarraigará a casa dos soberbos, Mas estabelecerá os termos da viúva.

26 Maus desígnios são abominação a Jeová, Mas palavras agradáveis são puras.

27 Aquele que tem espírito de ganância perturba a sua casa; Mas quem aborrece dádivas, viverá.

28 O coração do justo medita no que há de responder, Mas a boca dos perversos derrama coisas más.

29 Jeová está longe dos perversos, Mas ouve a oração dos justos.

30 A luz dos olhos alegra ao coração, E boas novas engordam aos ossos.

31 O ouvido que escuta a repreensão que dá a vida, Terá a sua morada entre os sábios.

32 Quem rejeita a correção, despreza a sua alma; Mas aquele que escuta a repreensão, adquire conhecimento.

33 O temor de Jeová é a instrução da sabedoria, E adiante da honra vai a humildade.