1 Ihminen suunnittelee mielessään, mutta sanat antaa Herra.
2 Ihminen pitää oikeina kaikkia teitään, mutta Herra punnitsee ajatukset.
3 Tuo kaikki hankkeesi Herran eteen, niin suunnitelmasi menestyvät.
4 Kaiken on Herra tehnyt tarkoituksiaan varten, jumalattomankin -- kohtaamaan kovan päivän.
5 Herra vihaa kaikkia kerskailijoita -- totisesti, he eivät rangaistusta vältä!
6 Laupeus ja uskollisuus sovittavat synnin, Herran pelko pitää loitolla pahasta.
7 Joka elää Herran mielen mukaisesti, pääsee sovintoon vihamiestensäkin kanssa.
8 Parempi vähän ja rehellisesti kuin isot voitot vilpillisesti.
9 Ihminen suunnittelee tiensä, mutta Herra ohjaa hänen askelensa.
10 Kuninkaan huulilla on Jumalan päätös, ei hän erehdy tuomiossaan.
11 Puntari on Herran, vaaka on Herran, hänen ovat kaikki punnukset.
12 Vääryyttä kuninkaat eivät siedä, ilman oikeutta ei valtaistuin kestä.
13 Rehellinen puhe on kuninkaalle mieleen, todenpuhujaa hän rakastaa.
14 Kuninkaan viha on kuoleman airut, mutta viisas voi hänet lepyttää.
15 Kuninkaan hymy on elämän vakuus, hänen suosionsa kuin keväinen sade.
16 Hanki viisautta, se on parempaa kuin kulta, hanki ymmärrystä, se on kalliimpaa kuin hopea.
17 Oikeamielisten tie kiertää pahan kaukaa, henkensä turvaa, joka tietään tarkkaa.
18 Pöyhkeys vie perikatoon, ylpeys käy lankeemuksen edellä.
19 Parempi elää hiljaa köyhien parissa kuin jakaa saalista röyhkeiden kanssa.
20 Joka harkiten toimii, saa kaikkea hyvää, onni on sen, joka turvaa Herraan.
21 Harkitseva ihminen saa viisaan maineen, taitava puhe taivuttaa mielet.
22 Viisaus on viisaalle elämän lähde, tyhmyys tyhmälle rangaistus.
23 Viisas sydän antaa suuhun sanat, jotka vievät perille opetuksen.
24 Ystävän sanat ovat nuorta hunajaa: makeat mielelle, virvoittavat ruumiille.
25 Moni luulee omaa tietään oikeaksi, vaikka se on kuoleman tie.
26 Nälkä miehen työhön ajaa, oma suu on häntä hoputtamassa.
27 Heittiö penkoo esiin pahaa, hänen huulillaan on kuin polttava tuli.
28 Juonittelija rakentaa riitaa, panettelija erottaa ystävykset.
29 Kelvoton mies vetää ystävänsä mukaan, johdattaa hänetkin turmion tielle.
30 Joka kyräten katsoo, hankkii pahaa, joka huulensa tiukkaa, on jo päätöksen tehnyt.
31 Harmaat hapset ovat kunniaseppele, palkinto sille, joka oikein elää.
32 Sävyisyys on sankaruutta arvokkaampi, maltti enemmän kuin kaupungin valtaus.
33 Helmassa arpaa ravistellaan, tuloksen ratkaisee Herra.
1 Ao homem pertencem os planos do coração, Mas de Jeová vem a resposta da língua.
2 Todos os caminhos do homem são limpos aos seus olhos, Mas Jeová pesa os espíritos.
3 Entrega a Jeová as tuas obras, E serão estabelecidos os teus desígnios.
4 Jeová fez tudo para um fim, Até os perversos para o dia mau.
5 Todo aquele que é soberbo de coração é abominação a Jeová; Certamente não ficará impune.
6 Pela misericórdia e pela verdade expia-se a iniqüidade, E pelo temor de Jeová os homens desviam-se do mal.
7 Quando os caminhos do homem agradam a Jeová, Faz que tenham paz com ele até os seus inimigos.
8 Melhor é o pouco com justiça, Do que grandes rendas com injustiça.
9 O coração do homem propõe o seu caminho, Mas Jeová lhe dirige os passos.
10 Nos lábios do rei acham-se oráculos, No juízo não transgredirá a sua boca.
11 Peso e balança justos são de Jeová, Obra sua são todos os pesos da bolsa.
12 O cometer a maldade é abominação aos reis, Porque o trono se estabelece pela justiça.
13 Os lábios justos são o prazer dos reis, E é amado aquele que fala coisas retas.
14 O furor do rei é como correios da morte, Mas o homem sábio o aplacará.
15 Na luz do rosto do rei está a vida, E o seu furor é como a chuva serôdia.
16 Quanto melhor é adquirir sabedoria do que o ouro! Adquirir o entendimento é mais para se escolher do que a prata.
17 A estrada dos retos é desviar-se do mal; Quem guarda o seu caminho conserva a sua alma.
18 A soberba precede a destruição, E o espírito altivo, a queda.
19 Melhor é ser humilde de espírito com os pobres, Do que repartir os despojos com os soberbos.
20 Quem atende à palavra, achará prosperidade; E aquele que confia em Jeová, esse é feliz.
21 O sábio de coração será chamado prudente, E a doçura dos lábios aumenta o saber.
22 O entendimento é fonte da vida para aquele que o possui, Mas a estultícia é a punição dos insensatos.
23 O coração do sábio instrui a sua boca, E põe o saber nos seus lábios.
24 Palavras agradáveis são como favos de mel, Doces para a alma, e saúde para os ossos.
25 Há um caminho que ao homem parece direito, Mas no fim guia para a morte.
26 O apetite do trabalhador trabalha por ele, Porque a sua boca o incita a isso.
27 O homem vil cava o mal, E nos seus lábios há como que fogo ardente.
28 O homem perverso espalha contendas, E o murmurador separa amigos íntimos.
29 O homem violento alicia ao seu vizinho, E o conduz por um caminho que não é bom.
30 Quem fecha os olhos, fá-lo para maquinar coisas perversas; Quem morde os beiços, efetua o mal.
31 Coroa de glória são as cãs, A qual se achará no caminho da justiça.
32 Quem é tardio em se irar vale mais do que o valente; E quem domina a sua alma do que quem toma uma cidade.
33 As sortes deitam-se no regaço, Mas de Jeová procede toda a sua disposição.