1 Den som älskar tuktan, han älskar kunskap, men oförnuftig är den som hatar tillrättavisning.

2 Den gode undfår nåd av HERREN, men den ränkfulle varder av honom fördömd.

3 Ingen människa bliver beståndande genom ogudaktighet, men de rättfärdigas rot kan icke rubbas.

4 En idog hustru är sin mans krona, men en vanartig är såsom röta i hans ben.

5 De rättfärdigas tankar gå ut på vad rätt är, men de ogudaktigas rådklokhet går ut på svek.

6 De ogudaktigas ord ligga på lur efter blod, men de redliga räddas genom sin mun.

7 De ogudaktiga varda omstörtade och äro så icke mer, men de rättfärdigas hus består.

8 I mån av sitt vett varder en man prisad, men den som har ett förvänt förstånd, han bliver föraktad.

9 Bättre är en ringa man, som likväl har en tjänare, än den som vill vara förnäm och saknar bröd.

10 Den rättfärdige vet huru hans boskap känner det, men de ogudaktigas hjärtelag är grymt.

11 Den som brukar sin åker får bröd till fyllest, men oförståndig är den som far efter fåfängliga ting.

12 Den ogudaktige vill in i det nät som fångar de onda, men de rättfärdigas rot skjuter skott.

13 Den som är ond bliver snärjd i sina läppars synd, men den rättfärdige undkommer ur nöden

14 Sin muns frukt får envar njuta sig fullt till godo, och vad en människas händer hava förövat, det varder henne vedergällt.

15 Den oförnuftige tycker sin egen väg vara den rätta, med den som är vis lyssnar till råd.

16 Den oförnuftiges förtörnelse bliver kunnig samma dag, men den som är klok, han döljer sin skam

17 Den som talar vad rätt är, han främjar sanning, men ett falskt vittne talar svek.

18 Mången talar i obetänksamhet ord som stinga likasom svärd, men de visas tunga är en läkedom.

19 Sannfärdiga läppar bestå evinnerligen, men en lögnaktig tunga allenast ett ögonblick.

20 De som bringa ont å bane hava falskhet i hjärtat, men de som stifta frid, de undfå glädje.

21 Intet ont vederfares den rättfärdige, men över de ogudaktiga kommer olycka i fullt mått.

22 En styggelse för HERREN äro lögnaktiga låppar, men de som handla redligt behaga honom väl.

23 En klok man döljer sin kunskap, men dårars hjärtan ropa ut sitt oförnuft.

24 De idogas hand kommer till välde, men en lat hand måste göra trältjänst.

25 Sorg i en mans hjärta trycker det ned, men ett vänligt ord skaffar det glädje.

26 Den rättfärdige visar sin vän till rätta, men de ogudaktigas väg för dem själva vilse.

27 Den late får icke upp något villebråd, men idoghet är för människan en dyrbar skatt.

28 På rättfärdighetens väg är liv, och där dess stig går fram är frihet ifrån död.

1 Een wat die tug liefhet, het kennis lief; maar wie die teregwysing haat, is dom.

2 Die goeie verkry 'n welbehae van die HERE, maar Hy veroordeel 'n slinkse man.

3 Geen mens kan deur goddeloosheid bestaan nie, maar die wortel van die regverdiges wankel nie.

4 'n Deugsame vrou is die kroon van haar man, maar een wat skande maak, is soos 'n verrotting in sy gebeente.

5 Die gedagtes van die regverdiges is wat reg is, die slim planne van die goddelose is bedrog.

6 Die woorde van die goddelose is om te loer op bloed, maar die mond van die opregtes red hulle.

7 Die goddelose mense word omgekeer, en hulle is daar nie meer nie; maar die huis van die regverdiges bly staan.

8 Ooreenkomstig sy insig word 'n man geprys; maar 'n verkeerde van hart sal verag word.

9 Wie gering geag word en 'n slaaf het, is beter as hy wat hom vernaam aanstel en gebrek aan brood het.

10 Die regverdige ken die natuur van sy dier, maar die barmhartigheid van die goddelose is wreed.

11 Wie sy land bewerk, het volop brood; maar hy wat nietighede najaag, het gebrek aan verstand.

12 Die goddelose begeer die vangs van verkeerde dinge, maar die wortel van die regverdiges lewer vrugte op.

13 In die oortreding van die lippe lê daar 'n gevaarlike strik; maar die regverdige ontkom aan die benoudheid.

14 Uit die vrug van iemand se mond word hy versadig met die goeie, en die daad van 'n mens se hande kom op hom terug.

15 Die weg van 'n dwaas is reg in sy eie oë, maar die wyse luister na raad.

16 Die dwaas laat sy drif op die daad bekend word, maar die skrandere verberg skande.

17 Hy wat die waarheid spreek, vertel wat reg is; maar 'n valse getuie bedrog.

18 Daar is een wat onverskillig woorde uitspreek soos swaardsteke, maar die tong van die wyse is genesing.

19 'n Betroubare lip bestaan vir altyd, maar 'n valse tong vir 'n oomblik.

20 Bedrog is in die hart van die wat onheil bewerk; maar die wat vrede aanraai, het vreugde.

21 Geen enkele onheil tref die regverdige nie, maar die goddelose is vol ongeluk.

22 Valse lippe is vir die HERE 'n gruwel, maar Hy het 'n welbehae in die wat getrou handel.

23 'n Skrander mens verberg sy kennis, maar die hart van die dwase roep hulle sotheid uit.

24 Die hand van die vlytiges sal heers, maar traagheid lei tot dwangarbeid.

25 Bekommernis in die hart van 'n mens druk dit neer, maar 'n vriendelike woord vrolik dit op.

26 Die regverdige vind sy weide uit, maar die weg van die goddelose laat hulle dwaal.

27 Hy wat traag is, jaag sy wild nie op nie, maar vlyt is 'n kosbare skat vir 'n mens.

28 Op die pad van geregtigheid is lewe, en die rigting van die pad is onsterflikheid.