1 Genom visa kvinnor varder huset uppbyggt, men oförnuft river ned det med egna händer.

2 Den som fruktar HERREN, han vandrar i redlighet, men den som föraktar honom, han går krokiga vägar.

3 I den oförnuftiges mun är ett gissel för hans högmod, men de visa bevaras genom sina läppar.

4 Där inga dragare finnas, där förbliver krubban tom, men riklig vinning får man genom oxars kraft.

5 Ett sannfärdigt vittne ljuger icke, men ett falskt vittne främjar lögn.

6 Bespottaren söker vishet och finner ingen, men för den förståndige är kunskap lätt.

7 Gå bort ifrån den man som är dåraktig; aldrig fann du på hans läppar något förstånd.

8 Det är den klokes vishet, att han aktar på sin väg, men det är dårars oförnuft, att de öva svek.

9 De oförnuftiga bespottas av sitt eget skuldoffer, men bland de redliga råder gott behag.

10 Hjärtat känner självt bäst sin egen sorg, ej heller kan en främmande intränga i dess glädje.

11 De ogudaktigas hus förödes, men de rättsinnigas hydda blomstrar.

12 Mången håller sin väg för den i rätta, men på sistone leder den dock till döden.

13 Mitt under löjet kan hjärtat sörja, och slutet på glädjen bliver bedrövelse.

14 Av sina gärningars frukt varder den avfällige mättad, och den gode bliver upphöjd över honom.

15 Den fåkunnige tror vart ord, men den kloke aktar på sina steg.

16 Den vise tager sig till vara och flyr det onda, men dåren är övermodig och sorglös.

17 Den som är snar till vrede gör vad oförnuftigt är, och en ränkfull man bliver hatad.

18 De fåkunniga hava fått oförnuft till sin arvedel, men de kloka bliva krönta med kunskap.

19 De onda måste falla ned inför de goda, och de ogudaktiga vid den rättfärdiges portar.

20 Jämväl av sina närmaste är den fattige hatad, men den rike har många vänner.

21 Den som visar förakt för sin nästa, han begår synd, men säll är den som förbarmar sig över de betryckta.

22 De som bringa ont å bane skola förvisso fara vilse, men barmhärtighet och trofasthet röna de som bringa gott å bane.

23 Av all möda kommer någon vinning, men tomt tal är ren förlust.

24 De visas rikedom är för dem en krona men dårarnas oförnuft förbliver oförnuft.

25 Ett sannfärdigt vittne räddar liv, men den som främjar lögn, han är full av svek.

26 Den som fruktar HERREN har ett tryggt fäste, och hans barn få där en tillflykt.

27 I HERRENS fruktan är en livets källa genom dem undviker man dödens snaror

28 Att hava många undersåtar är en konungs härlighet, men brist på folk är en furstes olycka.

29 Den som är tålmodig visar gott förstånd, men den som är snar till vrede går långt i oförnuft.

30 Ett saktmodigt hjärta är kroppens liv, men bittert sinne är röta i benen.

31 Den som förtrycker den arme smädar hans skapare, men den som förbarmar sig över de fattiga, han ärar honom.

32 Genom sin ondska kommer de ogudaktige på fall, men den rättfärdige är frimodig in i döden.

33 I den förståndiges hjärta bor visheten, och i dårarnas krets gör hon sig kunnig.

34 Rättfärdighet upphöjer ett folk men synd är folkens vanära.

35 En förståndig tjänare behaga konungen väl, men över en vanartig skall han vrede komma.

1 Die wysheid van die vroue bou die huis, maar die sotheid breek dit met eie hande af.

2 Wie in sy opregtheid wandel, vrees die HERE; maar hy wat verkeerd is in sy weë, verag Hom.

3 In die mond van die sot is 'n roede vir sy trots, maar die lippe van die wyse bewaar hulle.

4 Waar geen beeste is nie, is die krip leeg, maar deur die krag van die os is die inkomste baie.

5 'n Betroubare getuie lieg nie, maar 'n valse getuie strooi leuens uit.

6 Die spotter soek wysheid, en dit is nie daar nie; maar vir die verstandige is kennis maklik.

7 Gaan weg voor 'n dwase man, want jy het daar niks gemerk van die lippe van kennis nie.

8 Die wysheid van die skrandere is om sy weg te verstaan, maar die sotheid van die dwase is bedrog.

9 Die skuldoffer spot met die dwase, maar tussen die opregtes is daar welwillendheid.

10 Die hart ken sy eie verdriet, en in sy blydskap kan 'n ander hom nie meng nie.

11 Die huis van die goddelose word verdelg, maar die tent van die opregtes bloei.

12 Daar is 'n weg wat vir 'n mens reg lyk, maar die einde daarvan is weë van die dood.

13 Ook onder gelag kan die hart pyn ly, en die einde van so 'n blydskap is bekommernis.

14 Uit sy eie wandel word die verkeerde van hart versadig, maar die goeie man uit syne.

15 Die eenvoudige glo elke woord, maar die skrandere let op sy voetstappe.

16 Die wyse vrees en wyk af van die kwaad, maar die dwaas bruis op en is vol selfvertroue.

17 Wie kortgebonde is, begaan sotheid; en 'n slinkse man word gehaat.

18 Die eenvoudiges verkry sotheid as 'n erfenis, maar die skranderes word met kennis gekroon.

19 Die slegtes moet buig voor die goeies, en die goddelose by die poorte van die regverdige.

20 Die arme word selfs deur sy naaste gehaat, maar die vriende van die ryke is talryk.

21 Wie sy naaste verag, doen sonde; maar hy wat medelyde het met die ellendiges, hy is gelukkig.

22 Verdwaal hulle nie wat onheil bewerk nie? Maar liefde en trou is vir die wat die goeie bewerk.

23 In enige moeitevolle arbeid is voordeel, maar praatjies is net tot gebrek.

24 Die kroon van die wyse is hulle rykdom, die sotheid van die dwase bly sotheid.

25 'n Betroubare getuie red lewens, maar hy wat leuens uitstrooi, is bedrog.

26 In die vrees van die HERE lê 'n sterk sekerheid, ook vir die kinders van 'n sodanige sal daar 'n toevlug wees.

27 Die vrees van die HERE is 'n fontein van die lewe, om van die strikke van die dood af te wyk.

28 In die menigte van die volk lê die heerlikheid van die koning, maar in die gebrek aan mense die ondergang van die vors.

29 Die lankmoedige is groot van verstand, maar die kortgebondene behaal sotheid.

30 'n Rustige hart is die lewe vir die vlees, maar hartstog 'n verrotting vir die gebeente.

31 Wie die geringe verdruk, versmaad sy Maker, maar hy wat hom oor die behoeftige ontferm, eer Hom.

32 In sy ongeluk word die goddelose omgestoot, maar die regverdige vind 'n toevlug by sy dood.

33 Wysheid rus in die hart van die verstandige, word selfs rugbaar te midde van die dwase.

34 Geregtigheid verhoog 'n volk, maar die sonde is 'n skandvlek vir die nasies.

35 Die welbehae van die koning is vir 'n verstandige dienaar, maar een wat skande maak, is 'n voorwerp van sy grimmigheid.