1 Притчи Соломона, сына Давидова, царя Израильского,

2 чтобы познать мудрость и наставление, понять изречения разума;

3 усвоить правила благоразумия, правосудия, суда и правоты;

4 простым дать смышленость, юноше – знание и рассудительность;

5 послушает мудрый – и умножит познания, и разумный найдет мудрые советы;

6 чтобы разуметь притчу и замысловатую речь, слова мудрецов и загадки их.

7 Начало мудрости – страх Господень; глупцы только презирают мудрость и наставление.

8 Слушай, сын мой, наставление отца твоего и не отвергай завета матери твоей,

9 потому что это – прекрасный венок для головы твоей и украшение для шеи твоей.

10 Сын мой! если будут склонять тебя грешники, не соглашайся;

11 если будут говорить: "иди с нами, сделаем засаду для убийства, подстережем непорочного без вины,

12 живых проглотим их, как преисподняя, и – целых, как нисходящих в могилу;

13 наберем всякого драгоценного имущества, наполним домы наши добычею;

14 жребий твой ты будешь бросать вместе с нами, склад один будет у всех нас", –

15 сын мой! не ходи в путь с ними, удержи ногу твою от стези их,

16 потому что ноги их бегут ко злу и спешат на пролитие крови.

17 В глазах всех птиц напрасно расставляется сеть,

18 а делают засаду для их крови и подстерегают их души.

19 Таковы пути всякого, кто алчет чужого добра: оно отнимает жизнь у завладевшего им.

20 Премудрость возглашает на улице, на площадях возвышает голос свой,

21 в главных местах собраний проповедует, при входах в городские ворота говорит речь свою:

22 "доколе, невежды, будете любить невежество? [доколе] буйные будут услаждаться буйством? доколе глупцы будут ненавидеть знание?

23 Обратитесь к моему обличению: вот, я изолью на вас дух мой, возвещу вам слова мои.

24 Я звала, и вы не послушались; простирала руку мою, и не было внимающего;

25 и вы отвергли все мои советы, и обличений моих не приняли.

26 За то и я посмеюсь вашей погибели; порадуюсь, когда придет на вас ужас;

27 когда придет на вас ужас, как буря, и беда, как вихрь, принесется на вас; когда постигнет вас скорбь и теснота.

28 Тогда будут звать меня, и я не услышу; с утра будут искать меня, и не найдут меня.

29 За то, что они возненавидели знание и не избрали [для себя] страха Господня,

30 не приняли совета моего, презрели все обличения мои;

31 за то и будут они вкушать от плодов путей своих и насыщаться от помыслов их.

32 Потому что упорство невежд убьет их, и беспечность глупцов погубит их,

33 а слушающий меня будет жить безопасно и спокойно, не страшась зла".

1 Davut oğlu İsrail Kralı Süleymanın özdeyişleri:

2 Bu özdeyişler, bilgeliğe ve terbiyeye ulaşmak, 2 Akıllıca sözleri anlamak,

3 Başarıya götüren terbiyeyi edinip 2 Doğru, haklı ve adil olanı yapmak,

4 Saf kişiyi ihtiyatlı, 2 Genç adamı bilgili ve sağgörülü kılmak içindir.

5 Özdeyişlerle benzetmeleri, 2 Bilgelerin sözleriyle bilmecelerini anlamak için 2 Bilge kişi dinlesin ve kavrayışını artırsın, 2 Akıllı kişi yaşam hüneri kazansın.

7 RAB korkusudur bilginin temeli. 2 Ahmaklarsa bilgeliği ve terbiyeyi küçümser.

8 Oğlum, babanın uyarılarına kulak ver, 2 Annenin öğrettiklerinden ayrılma.

9 Çünkü bunlar başın için sevimli bir çelenk, 2 Boynun için gerdanlık olacaktır.

10 Oğlum, seni ayartmaya çalışan günahkârlara teslim olma.

11 Şöyle diyebilirler: 2 ‹‹Bizimle gel, 2 Adam öldürmek için pusuya yatalım, 2 Zevk uğruna masum kişileri tuzağa düşürelim.

12 Onları ölüler diyarı gibi diri diri, 2 Ölüm çukuruna inenler gibi 2 Bütünüyle yutalım.

13 Bir sürü değerli mal ele geçirir, 2 Evlerimizi ganimetle doldururuz.

14 Gel, sen de bize katıl, 2 Tek bir kesemiz olacak.››

15 Oğlum, böyleleriyle gitme, 2 Onların tuttuğu yoldan uzak dur.

16 Çünkü ayakları kötülüğe koşar, 2 Çekinmeden kan dökerler.

17 Kuşların gözü önünde ağ sermek boşunadır.

18 Başkasına pusu kuran kendi kurduğu pusuya düşer. 2 Yalnız kendi canıdır tuzağa düşürdüğü.

19 Haksız kazanca düşkün olanların sonu böyledir. 2 Bu düşkünlük onları canlarından eder.

20 Bilgelik dışarıda yüksek sesle haykırıyor, 2 Meydanlarda sesleniyor.

21 Kalabalık sokak başlarında bağırıyor, 2 Kentin giriş kapılarında sözlerini duyuruyor:

22 ‹‹Ey budalalar, budalalığı ne zamana dek seveceksiniz? 2 Alaycılar ne zamana dek alay etmekten zevk alacak? 2 Akılsızlar ne zamana dek bilgiden nefret edecek?

23 Uyardığımda yola gelin, o zaman size yüreğimi açar, 2 Sözlerimi anlamanıza yardım ederim.

24 Ama sizi çağırdığım zaman beni reddettiniz. 2 Elimi uzattım, umursayan olmadı.

25 Duymazlıktan geldiniz bütün öğütlerimi, 2 Uyarılarımı duymak istemediniz.

26 Bu yüzden ben de felaketinize sevineceğim. 2 Belaya uğradığınızda, 2 Bela üzerinize bir fırtına gibi geldiğinde, 2 Bir kasırga gibi geldiğinde felaketiniz, 2 Sıkıntıya, kaygıya düştüğünüzde, 2 Sizinle alay edeceğim.

28 O zaman beni çağıracaksınız, 2 Ama yanıtlamayacağım. 2 Var gücünüzle arayacaksınız beni, 2 Ama bulamayacaksınız.

29 Çünkü bilgiden nefret ettiniz. 2 RABden korkmayı reddettiniz.

30 Öğütlerimi istemediniz, 2 Uyarılarımın tümünü küçümsediniz.

31 Bu nedenle tuttuğunuz yolun meyvesini yiyeceksiniz, 2 Kendi düzenbazlığınıza doyacaksınız.

32 Bön adamlar dönekliklerinin kurbanı olacak. 2 Akılsızlar kaygısızlıklarının içinde yok olup gidecek.

33 Ama beni dinleyen güvenlik içinde yaşayacak, 2 Kötülükten korkmayacak, huzur bulacak.››