1 In those days Hezekiah was sick and near death. Isaiah the prophet, the son of Amoz, came to him, and said to him, "Yahweh says, ‘Set your house in order, for you will die, and not live.’"

2 Then Hezekiah turned his face to the wall and prayed to Yahweh, 3 and said, "Remember now, Yahweh, I beg you, how I have walked before you in truth and with a perfect heart, and have done that which is good in your sight." Then Hezekiah wept bitterly.

4 Then Yahweh’s word came to Isaiah, saying, 5 "Go, and tell Hezekiah, ‘Yahweh, the God of David your father, says, "I have heard your prayer. I have seen your tears. Behold, I will add fifteen years to your life. 6 I will deliver you and this city out of the hand of the king of Assyria, and I will defend this city. 7 This shall be the sign to you from Yahweh, that Yahweh will do this thing that he has spoken. 8 Behold, I will cause the shadow on the sundial, which has gone down on the sundial of Ahaz with the sun, to return backward ten steps."’" So the sun returned ten steps on the sundial on which it had gone down.

9 The writing of Hezekiah king of Judah, when he had been sick, and had recovered of his sickness:

10 I said, "In the middle of my life I go into the gates of Sheol.

I am deprived of the residue of my years."

11 I said, "I won’t see Yah,

Yah in the land of the living.

I will see man no more with the inhabitants of the world.

12 My dwelling is removed,

and is carried away from me like a shepherd’s tent.

I have rolled up my life like a weaver.

He will cut me off from the loom.

From day even to night you will make an end of me.

13 I waited patiently until morning.

He breaks all my bones like a lion.

From day even to night you will make an end of me.

14 I chattered like a swallow or a crane.

I moaned like a dove.

My eyes weaken looking upward.

Lord, I am oppressed.

Be my security."

15 What will I say?

He has both spoken to me, and himself has done it.

I will walk carefully all my years because of the anguish of my soul.

16 Lord, men live by these things;

and my spirit finds life in all of them.

You restore me, and cause me to live.

17 Behold, for peace I had great anguish,

but you have in love for my soul delivered it from the pit of corruption;

for you have cast all my sins behind your back.

18 For Sheol can’t praise you.

Death can’t celebrate you.

Those who go down into the pit can’t hope for your truth.

19 The living, the living, he shall praise you, as I do today.

The father shall make known your truth to the children.

20 Yahweh will save me.

Therefore we will sing my songs with stringed instruments all the days of our life in Yahweh’s house.

21 Now Isaiah had said, "Let them take a cake of figs, and lay it for a poultice on the boil, and he shall recover." 22 Hezekiah also had said, "What is the sign that I will go up to Yahweh’s house?"

1 In die dae het Hisk¡a dodelik siek geword; en die profeet Jesaja, die seun van Amos, het by hom gekom en vir hom gesê: So spreek die HERE: Gee bevel aan jou huis, want jy sal sterwe en nie lewe nie.

2 Toe draai Hisk¡a sy gesig na die muur, en hy het tot die HERE gebid

3 en gesê: Ag, HERE, dink tog daaraan dat ek voor u aangesig in trou en met 'n volkome hart gewandel het en gedoen het wat goed is in u oë. En Hisk¡a het bitterlik geween.

4 Toe het die woord van die HERE tot Jesaja gekom en gesê:

5 Gaan sê vir Hisk¡a: So spreek die HERE, die God van jou vader Dawid: Ek het jou gebed gehoor, jou trane gesien; kyk, Ek sal vyftien jaar by jou dae byvoeg,

6 en Ek sal jou uit die hand van die koning van Assirië red en ook hierdie stad; en Ek sal hierdie stad beskut.

7 En dit sal vir jou die teken wees van die kant van die HERE, dat die HERE hierdie woord wat Hy gespreek het, sal volbring:

8 Kyk, Ek sal die skaduwee op die grade wat dit gedaal het deur die son op die grade van Agas se sonnewyser, laat teruggaan, tien grade agteruit. En die son het tien grade teruggegaan op die grade wat dit gedaal het.

9 Geskrif van Hisk¡a, die koning van Juda, toe hy siek was en van sy siekte gesond geword het.

10 Ek het gesê: In die bloei van my dae moet ek heengaan in die poorte van die doderyk; ek word beroof van my orige jare.

11 Ek het gesê: Ek sal die HERE nie sien nie, die HERE, in die land van die lewendes; ek sal die mense nie meer aanskou onder die inwoners van die wêreld nie.

12 My woning is opgebreek en van my af weggevoer soos 'n herderstent; ek het my lewe opgerol soos 'n wewer sy weefsel; Hy sny my van die wewersbalk af; van dag tot nag gee U my prys.

13 Bring ek myself tot bedaring tot die môre -- soos 'n leeu so verbreek Hy al my beendere; van dag tot nag gee U my prys.

14 Soos 'n swaweltjie of kraanvoël, so het ek gepiep; ek het gekir soos 'n duif; my oë het dof gekyk na bo: HERE, ek is benoud, wees U my Borg!

15 Wat sal ek spreek, aangesien Hy my dit beloof het en Hy self dit gedoen het? Ek sal soetjies voortgaan al my jare vanweë die bitterheid van my siel.

16 Here, by hierdie dinge leef 'n mens, en geheel en al is daarin die lewe van my gees: laat my dan gesond word en laat my lewe!

17 Kyk, tot heil het die bitter, ja, bitter lyde my geword; maar U, U het my siel liefgehad en getrek uit die kuil van vernietiging. Want U het al my sondes agter u rug gewerp.

18 Want die doderyk sal U nie loof nie, die dood U nie prys nie; die wat in die kuil neerdaal, sal op u trou nie hoop nie.

19 Die lewende, die lewende, die sal U loof, soos ek vandag; die vader maak aan die kinders u trou bekend.

20 Die HERE staan gereed om my te verlos; daarom sal ons op my snaarinstrumente speel al die dae van ons lewe, by die huis van die HERE.

21 En Jesaja het gesê: Laat hulle 'n vyekoek neem en dit op die sweer sit, dat hy gesond kan word.

22 En Hisk¡a het gesê: Wat is die teken dat ek na die huis van die HERE sal opgaan?