1 My son, keep my words.
Lay up my commandments within you.
2 Keep my commandments and live!
Guard my teaching as the apple of your eye.
3 Bind them on your fingers.
Write them on the tablet of your heart.
4 Tell wisdom, "You are my sister."
Call understanding your relative,
5 that they may keep you from the strange woman,
from the foreigner who flatters with her words.
6 For at the window of my house,
I looked out through my lattice.
7 I saw among the simple ones.
I discerned among the youths a young man void of understanding,
8 passing through the street near her corner,
he went the way to her house,
9 in the twilight, in the evening of the day,
in the middle of the night and in the darkness.
10 Behold, there a woman met him with the attire of a prostitute,
and with crafty intent.
11 She is loud and defiant.
Her feet don’t stay in her house.
12 Now she is in the streets, now in the squares,
and lurking at every corner.
13 So she caught him, and kissed him.
With an impudent face she said to him:
14 "Sacrifices of peace offerings are with me.
Today I have paid my vows.
15 Therefore I came out to meet you,
to diligently seek your face,
and I have found you.
16 I have spread my couch with carpets of tapestry,
with striped cloths of the yarn of Egypt.
17 I have perfumed my bed with myrrh, aloes, and cinnamon.
18 Come, let’s take our fill of loving until the morning.
Let’s solace ourselves with loving.
19 For my husband isn’t at home.
He has gone on a long journey.
20 He has taken a bag of money with him.
He will come home at the full moon."
21 With persuasive words, she led him astray.
With the flattering of her lips, she seduced him.
22 He followed her immediately,
as an ox goes to the slaughter,
as a fool stepping into a noose.
23 Until an arrow strikes through his liver,
as a bird hurries to the snare,
and doesn’t know that it will cost his life.
24 Now therefore, sons, listen to me.
Pay attention to the words of my mouth.
25 Don’t let your heart turn to her ways.
Don’t go astray in her paths,
26 for she has thrown down many wounded.
Yes, all her slain are a mighty army.
27 Her house is the way to Sheol,
going down to the rooms of death.
1 My seun, onderhou my woorde en bewaar my gebooie by jou;
2 onderhou my gebooie, dan sal jy lewe, en my onderwysing soos jou oogappel;
3 bind hulle aan jou vingers, skryf hulle op die tafel van jou hart.
4 Sê aan die wysheid: Jy is my suster! en noem die verstand jou vertroueling,
5 sodat hulle jou kan bewaar vir die vreemde vrou, vir die ontugtige wat met haar woorde vlei.
6 Want ek het deur die venster van my huis, deur my tralievenster uitgekyk,
7 en ek het onder die eenvoudiges gesien, onder die jongmense 'n verstandelose jongman opgemerk,
8 wat op die straat verbygaan naby haar hoek en in die rigting van haar huis stap,
9 in die skemer, in die aand van die dag, in die middel van die nag en die donker.
10 En kyk, daar kom 'n vrou hom tegemoet, soos 'n hoer aangetrek en listig van hart --
11 sy is onrustig en losbandig, haar voete kan nie in haar huis bly nie --
12 nou buitekant, dan weer op die pleine, en sy staan by elke hoek en loer.
13 En sy het hom gegryp en hom gesoen, met 'n onbeskaamde gesig vir hom gesê:
14 Ek moes dankoffers bring, vandag het ek my geloftes betaal;
15 daarom het ek uitgegaan om jou te ontmoet, om jou aangesig te soek, en ek het jou gekry.
16 Ek het my bed met dekens opgemaak, met bont spreie van Egiptiese linne;
17 ek het my bed besprinkel met mirre, alewee en kaneel --
18 kom, laat ons dronk word van liefde tot die môre toe, laat ons mekaar vrolik maak in welluste.
19 Want die man is nie tuis nie, hy het ver weg op reis gegaan,
20 die geldbeurs het hy met hom saamgeneem, teen die dag van volmaan sal hy eers tuis kom.
21 Sy het hom verlei deur haar baie mooipraatjies, deur die gladheid van haar lippe het sy hom verlok.
22 Hy loop skielik agter haar aan soos 'n bees wat na die slagpaal gaan, en soos voetboeie wat dien tot tugtiging van die sot,
23 totdat die pyl sy lewer splits; soos 'n voël haastig na die vangnet vlieg -- sonder om te weet dat dit ten koste van sy lewe is.
24 Hoor dan nou na my, seuns, en luister na die woorde van my mond.
25 Laat jou hart nie afwyk na haar weë nie, dwaal nie rond op haar paaie nie.
26 Want baie is die gesneuweldes wat sy laat val het, en talryk almal wat deur haar vermoor is.
27 Haar huis is weë na die doderyk, wat afdaal na die kamers van die dood.