1 Maar Job het geantwoord en gesê:

2 Nog altyd geld my geklaag as wederstrewigheid; my hand lê swaar op my gesug.

3 Ag, as ek maar geweet het waar ek Hom kon vind, maar kon kom tot by sy woning!

4 Dan sou ek die regsaak voor sy aangesig uiteensit en my mond met bewyse vul;

5 ek sou verneem die woorde wat Hy my sou antwoord, en verstaan wat Hy aan my sou sê.

6 Sou Hy met oormag teen my stry? Nee, maar Hy sou ag op my gee.

7 Dan sou daar 'n opregte met Hom staan en pleit, en ek sou vir ewig van my regter vrykom.

8 Kyk, ek gaan na die ooste, en Hy is nie daar nie; en na die weste, maar ek bemerk Hom nie.

9 As Hy in die noorde werk, aanskou ek Hom nie; buig Hy af na die suide, dan sien ek Hom nie.

10 Want Hy weet hoe my wandel is; as Hy my toets, sal ek soos goud te voorskyn kom.

11 Aan sy voetstap het my voet vasgehou; sy weg het ek bewaar sonder om uit te draai.

12 Van die gebod van sy lippe het ek nie afgewyk nie; die woorde van sy mond het ek bewaar meer as my eie wet.

13 Maar Hy bly onveranderlik Een -- wie sal Hom dan teëhou? En wat sy siel begeer, dit doen Hy.

14 Want Hy sal volbring wat oor my besluit is, en baie sulke dinge is daar by Hom.

15 Daarom is ek verskrik voor sy aangesig; as ek daarop ag gee, vrees ek vir Hom.

16 En God het my hart week gemaak, en die Almagtige het my verskrik.

17 Want ek vergaan nie vanweë die duisternis of vanweë my eie aangesig wat deur donkerheid oordek is nie.

1 욥이 대답하여 가로되

2 내가 오늘도 혹독히 원망하니 받는 재앙이 탄식보다 중함이니라

3 내가 어찌하면 하나님 발견할 곳을 알꼬 그리하면 그 보좌 앞에 나아가서

4 그 앞에서 호소하며 변백할 말을 입에 채우고

5 내게 대답하시는 말씀을 내가 알고 내게 이르시는 것을 내가 깨달으리라

6 그가 큰 권능을 가지시고 나로 더불어 다투실까 아니라 도리어 내 말을 들으시리라

7 거기서는 정직자가 그와 변론할 수 있은즉 내가 심판자에게서 영영히 벗어나리라

8 그런데 내가 앞으로 가도 그가 아니 계시고 뒤로 가도 보이지 아니하며

9 그가 왼편에서 일하시나 내가 만날 수 없고 그가 오른편으로 돌이키시나 뵈올 수 없구나

10 나의 가는 길을 오직 그가 아시나니 그가 나를 단련하신 후에는 내가 정금 같이 나오리라

11 내 발이 그의 걸음을 바로 따랐으며 내가 그의 길을 지켜 치우치지 아니하였고

12 내가 그의 입술의 명령을 어기지 아니하고 일정한 음식보다 그 입의 말씀을 귀히 여겼구나

13 그는 뜻이 일정하시니 누가 능히 돌이킬까 그 마음에 하고자 하시는 것이면 그것을 행하시나니

14 그런즉 내게 작정하신 것을 이루실 것이라 이런 일이 그에게 많이 있느니라

15 그러므로 내가 그의 앞에서 떨며 이를 생각하고 그를 두려워하는구나

16 하나님이 나로 낙심케 하시며 전능자가 나로 두렵게 하시나니

17 이는 어두움으로 나를 끊지 아니하셨고 흑암으로 내 얼굴을 가리우지 아니하셨음이니라