1 Kan jy prooi jag vir die leeuin? Of die honger van die jong leeus stil maak

2 as hulle neerbuig in die lêplekke, klaar sit in die skuilplek om te loer?

3 Wie berei vir die kraai sy spys as sy kleintjies roep tot God, ronddwaal by gebrek aan voedsel?

4 Weet jy die tyd as die steenbokke lam? Neem jy dit waar as die takbokooie voortbring?

5 Tel jy die maande wat hulle dragtig is? En weet jy die tyd dat hulle lam?

6 Hulle buig hul krom, bring hulle kleintjies voort -- weg is hulle weë!

7 Hulle kleintjies word sterk, word groot in die veld, loop weg en kom na hulle nie terug nie.

8 Wie het die wilde-esel so vry laat loop? En wie het die bande van die woestyn-esel losgemaak?

9 Vir hom het Ek die wildernis sy huis gemaak en die brak land sy woonplek.

10 Hy lag oor die gewoel van die stad; die geskreeu van die drywer hoor hy nie.

11 Die omgewing van die berge is sy weiveld; en al wat groen is, soek hy uit.

12 Sal die buffel gewillig wees om jou te dien? Of sal hy vernag by jou krip?

13 Kan jy die buffel aan die ploegvoor bind met sy trektou? Of sal hy die laagtes agter jou eg?

14 Sal jy op hom vertrou, omdat sy krag groot is? En aan hom jou arbeid oorlaat?

15 Kan jy op hom reken, dat hy jou gesaaide sal inbring en bymekaarmaak op jou dorsvloer?

16 Die vlerk van die volstruis klap vrolik. Is dit 'n sagaardige vleuel en veer?

17 Want sy laat haar eiers op die grond lê en hou hulle warm op die grond;

18 en vergeet dat 'n voet dit kan stukkend druk en die wilde diere van die veld dit kan vertrap.

19 Hard behandel sy haar kleintjies asof dit nie hare is nie; is haar moeite tevergeefs -- sy is nie bekommerd nie.

20 Want God het haar die wysheid ontsê en haar geen deel gegee aan die verstand nie.

21 Wanneer sy haarself in die hoogte klap, lag sy oor die perd en sy ruiter.

22 Gee jy aan die perd sterkte? Beklee jy sy nek met maanhare?

23 Laat jy hom spring soos die sprinkaan? Sy trotse gesnuif is 'n verskrikking.

24 Hy grawe in die laagte en is vrolik in sy krag; hy trek uit, die stryd tegemoet.

25 Hy lag oor die vrees en word nie verskrik nie en draai nie om vir die swaard nie.

26 Op hom rammel die pylkoker, die flikkerende spies en lans.

27 Onstuimig en wild verslind hy die grond en staan nie stil as die basuin klink nie.

28 By elke basuinstoot sê hy: Heag! En van ver ruik hy die oorlog, die donderroep van die leërowerstes en die oorlogsgeskreeu.

29 Sweef die valk opwaarts deur jou verstand en sprei sy vlerke uit na die suide toe?

30 Of vlieg die adelaar hoog op jou bevel en bou hy hoog sy nes? [ (Job 39:31) Op die rots woon hy en vernag hy, op die rotspunt en bergvesting. ] [ (Job 39:32) Daarvandaan loer hy op voedsel, sy oë kyk in die verte. ] [ (Job 39:33) Ook slurp sy kleintjies bloed, en waar gesneuweldes lê, daar is hy. ] [ (Job 39:34) En die HERE het Job geantwoord en gesê: ] [ (Job 39:35) Wil die berisper met die Almagtige twis? Laat hy wat God teregwys, hierop antwoord! ] [ (Job 39:36) Toe het Job die HERE geantwoord en gesê: ] [ (Job 39:37) Kyk, ek is te gering. Wat kan ek U antwoord? Ek lê my hand op my mond. ] [ (Job 39:38) Een maal het ek gespreek, maar sal nie meer antwoord nie; ja, twee maal, maar ek sal nie voortgaan nie. ]

1 여호와께서 또 욥에게 말씀하여 가라사대

2 변박하는 자가 전능자와 다투겠느냐 ? 하나님과 변론하는 자는 대답할지니라

3 욥이 여호와께 대답하여 가로되

4 나는 미천하오니 무엇이라 주께 대답하리이까 손으로 내 입을 가릴 뿐이로소이다

5 내가 한두번 말하였사온즉 다시는 더하지도 아니하겠고 대답지도 아니하겠나이다

6 여호와께서 폭풍 가운데서 욥에게 말씀하여 가라사대

7 너는 대장부처럼 허리를 묶고 내가 네게 묻는 것을 대답할지니라

8 네가 내 심판을 폐하려느냐 ? 스스로 의롭다 하려 하여 나를 불의하다 하느냐 ?

9 네가 하나님처럼 팔이 있느냐 ? 하나님처럼 우렁차게 울리는 소리를 내겠느냐 ?

10 너는 위엄과 존귀로 스스로 꾸미며 영광과 화미를 스스로 입을지니라

11 너의 넘치는 노를 쏟아서 교만한 자를 발견하여 낱낱이 낮추되

12 곧 모든 교만한 자를 발견하여 낮추며 악인을 그 처소에서 밟아서

13 그들을 함께 진토에 묻고 그 얼굴을 싸서 어둑한 곳에 둘지니라

14 그리하면 네 오른손이 너를 구원할 수 있다고 내가 인정하리라

15 이제 소 같이 풀을 먹는 하마를 볼지어다 내가 너를 지은 것 같이 그것도 지었느니라

16 그 힘은 허리에 있고 그 세력은 배의 힘줄에 있고

17 그 꼬리 치는 것은 백향목이 흔들리는 것 같고 그 넓적다리 힘줄은 서로 연락되었으며

18 그 뼈는 놋관 같고 그 가릿대는 철장 같으니

19 그것은 하나님의 창조물 중에 으뜸이라 그것을 지은 자가 칼을 주었고

20 모든 들 짐승의 노는 산은 그것을 위하여 식물을 내느니라

21 그것이 연 줄기 아래나 갈 밭 가운데나 못속에 엎드리니

22 연 그늘이 덮으며 시내 버들이 둘렀구나

23 하수가 창일한다 할지라도 그것이 놀라지 않고 요단강이 불어 그 입에 미칠지라도 자약하니

24 그것이 정신 차리고 있을 때에 누가 능히 잡을 수 있겠으며 갈고리로 그 코를 꿸 수 있겠느냐 ?

25

26

27

28

29

30