Jó 31 - Bíblia Online

Ek het 'n verbond gesluit met my oë: hoe sou ek dan ag gegee het op 'n jonkvrou? 
Wat tog is die lot wat God daarbo beskik, en die erfdeel van die Almagtige uit die hoogtes -- 
is dit nie ondergang vir die kwaaddoener en ongeluk vir die werkers van ongeregtigheid nie? 
Sien Hy nie my weë nie, en tel Hy nie al my voetstappe nie? 
As ek met leuens omgegaan het en my voet gehardloop het na bedrog: 
laat Hy my dan weeg op 'n regte weegskaal, sodat God my onskuld kan weet! 
As my gang afgewyk het van die weg en my hart agter my oë aangegaan het en aan my hande 'n vlek gekleef het -- 
laat my dan saai en iemand anders eet, en laat my uitspruitsels ontwortel word. 
As my hart verlok was oor 'n vrou, en ek geloer het by die deur van my naaste -- 
laat dan my vrou vir iemand anders maal en ander hulle oor haar buig. 
Want dit is 'n skandelike daad, en dit is 'n strafbare misdaad. 
Ja, dit is 'n vuur wat tot by die plek van vertering toe vreet en al my opbrings sou ontwortel. 
As ek gering geag het die reg van my slaaf of van my slavin toe hulle 'n geskil met my gehad het -- 
wat sou ek dan doen as God opstaan? En wat Hom antwoord as Hy ondersoek doen? 
Het Hy wat my in die moederskoot gemaak het, hom nie gemaak nie? En het Een ons nie in die geboorte toeberei nie? 
As ek die armes 'n versoek geweier het en die oë van die weduwee laat versmag het 
en my stukkie brood alleen geëet het sonder om die wees daarvan te laat saameet; 
as ek iemand sien omkom het sonder klere en dat daar geen bedekking vir die behoeftige was nie; 
as sy lendene my nie geseënen hy hom nie warm gemaak het van die skeersel van my lammers nie; 
as ek my hand teen 'n wees beweeg het, omdat ek in die poort vir my hulp gesien het -- 
laat dan my skouer uit sy gewrig val en my arm van sy pyp afgebreek word. 
Want die ondergang wat God bewerk, was 'n skrik vir my; en weens sy hoogheid was ek onmagtig. 
As ek op goud my hoop gestel het en vir die fyn goud gesê het: My vertroue! 
As ek bly gewees het, omdat my vermoë groot was en my hand baie verwerf het; 
as ek die sonlig aangesien het wanneer dit helder skyn en die maan wat so pragtig daarheen gaan, 
en my hart heimlik verlei is, en ek met my hand hulle 'n kus toegewerp het -- 
ook dit sou 'n strafbare misdaad wees, want ek sou God daarbo verloën het. 
As ek bly was oor die ongeluk van my hater en uitgejubel het toe onheil hom getref het; 
as die mense in my tent nie gesê het: Wie kan iemand vind wat van sy vleesspys nie versadig is nie? 
as ek, soos Adam, my oortredinge bedek het deur my ongeregtigheid in my boesem weg te steek, 
omdat ek bang was vir die groot menigte en die veragting van die geslagte my laat skrik het, sodat ek my stil gehou, die deur nie uitgegaan het nie! 
Ag, as iemand my maar wou aanhoor! Kyk hier my handtekening laat die Almagtige my antwoord! en die skrif wat my teëparty geskrywe het! 
Waarlik, op my skouer sou ek dit dra; ek sou dit my ombind as 'n krans. 
Die getal van my voetstappe sou ek Hom te kenne gee; as 'n vors sou ek na Hom toe aankom. 
As my saailand my aanklaag en sy vore almal saam ween; 
as ek sy opbrings geëet het sonder betaling en die lewe van sy eienaars uitgeblaas het -- 
laat dan distels in plaas van koring uitspruit en onkruid in plaas van gars. Hier eindig die woorde van Job. 

내가 내 눈과 언약을 세웠나니 어찌 처녀에게 주목하랴 
그리하면 위에 계신 하나님의 내리시는 분깃이 무엇이겠으며 높은 곳에서 전능자의 주시는 산업이 무엇이겠느냐 ? 
불의자에게는 환난이 아니겠느냐 ? 행악자에게는 재앙이 아니겠느냐 ? 
그가 내 길을 감찰하지 아니하시느냐 ? 내 걸음을 다 세지 아니하시느냐 ? 
언제 나의 행위가 허탄하였으며 내 발이 궤휼에 빨랐던가 
그리하였으면 내가 공평한 저울에 달려서 하나님이 나의 정직함을 아시게 되기를 원하노라 
언제 내 걸음이 길에서 떠났던가, 내 마음이 내 눈을 따라갔던가, 내 손에 더러운 것이 묻었던가, 
그리하였으면 나의 심은 것을 타인이 먹으며 나의 소산이 뿌리까지 뽑히는 것이 마땅하니라 
언제 내 마음이 여인에게 유혹되어 이웃의 문을 엿보아 기다렸던가 
그리하였으면 내 처가 타인의 매를 돌리며 타인이 더불어 동침하는 것이 마땅하니라 
이는 중죄라 재판장에게 벌받을 악이요 
멸망하도록 사르는 불이라 나의 모든 소산을 뿌리까지 없이할 것이니라 
남종이나 여종이 나로 더불어 쟁변할 때에 내가 언제 그의 사정을 멸시하였던가 
그리하였으면 하나님이 일어나실 때에는 내가 어떻게 하겠느냐 ? 하나님이 국문하실 때에는 내가 무엇이라 대답하겠느냐 ? 
나를 태 속에 만드신 자가 그도 만들지 아니하셨느냐 ? 우리를 뱃속에 지으신 자가 하나가 아니시냐 ? 
내가 언제 가난한 자의 소원을 막았던가 과부의 눈으로 실망케 하였던가 
나만 홀로 식물을 먹고 고아에게 먹이지 아니하였던가 
실상은 내가 젊었을 때부터 고아를 기르기를 그의 아비처럼 하였으며 내가 모태에서 나온 후로 과부를 인도하였었노라 
내가 언제 사람이 의복이 없이 죽게 된 것이나 빈궁한 자가 덮을 것이 없는 것을 보고도 
나의 양털로 그 몸을 더웁게 입혀서 그로 나를 위하여 복을 빌게 하지 아니하였던가 
나를 도와 주는 자가 성문에 있음을 보고 내가 손을 들어 고아를 쳤던가 
그리하였으면 내 어깨가 어깨뼈에서 떨어지고 내 팔 뼈가 부러짐이 마땅하니라 
나는 하나님의 재앙을 심히 두려워하고 그 위엄을 인하여 아무 것도 할 수 없느니라 
내가 언제 금으로 내 소망을 삼고 정금더러 너는 내 의뢰하는 바라 하였던가 
언제 재물의 풍부함과 손으로 얻은 것이 많음으로 기뻐하였던가 
언제 태양의 빛남과 달의 명랑하게 운행되는 것을 보고 
내 마음이 가만히 유혹되어 손에 입맞추었던가 
이 역시 재판장에게 벌 받을 죄악이니 내가 그리하였으면 위에 계신 하나님을 배반한 것이니라 
내가 언제 나를 미워하는 자의 멸망을 기뻐하였으며 그의 재앙 만남을 인하여 기운을 뽐내었던가 
실상은 내가 그의 죽기를 구하는 말로 저주하여 내 입으로 범죄케 아니하였느니라 
내 장막 사람의 말이 주인의 고기에 배부르지 않은 자가 어디 있느뇨 하지 아니하였었는가 
나그네로 거리에서 자게 하지 아니하고 내가 행인에게 내 문을 열어 주었었노라 
내가 언제 큰 무리를 두려워하며 족속의 멸시를 무서워함으로 잠잠하고 문에 나가지 아니하여 타인처럼 내 죄악을 품에 숨겨 허물을 가리었었던가 
(33절과 같음) 
누구든지 나의 변백을 들을지니라 나의 서명이 여기 있으니 전능자가 내게 대답하시기를 원하노라 내 대적의 기록한 소송장이 내게 있으면 
내가 어깨에 메기도 하고 면류관처럼 머리에 쓰기도 하며 
내 걸음의 수효를 그에게 고하고 왕족처럼 그를 가까이 하였으리라 
언제 내 토지가 부르짖어 나를 책망하며 그 이랑이 일시에 울었던가 
언제 내가 값을 내지 않고 그 소산물을 먹고 그 소유주로 생명을 잃게 하였던가 
그리하였으면 말 대신에 찔레가 나고 보리 대신에 잡풀이 나는 것이 마땅하니라 하고 욥의 말이 그치니라 

Jó 32

Veja também

A humildade de Cristo na Última Ceia e sua lição para nós

José, o pai terreno de Jesus: lições de fé e obediência