1 Daarna het die HERE Job uit 'n storm geantwoord en gesê:

2 Wie maak die raadsbesluit daar tot duisternis met woorde sonder kennis?

3 Gord dan soos 'n man jou heupe -- dan sal Ek jou ondervra, en onderrig jy My.

4 Waar was jy toe Ek die aarde gegrond het? Gee te kenne as jy insig het.

5 Wie het sy afmetinge bepaal? -- jy weet dit mos! Of wie het daaroor die meetsnoer gespan?

6 Waar is sy fondamentklippe op ingesink? Of wie het sy hoeksteen gelê?

7 Toe die môre sterre saam gejubel en al die seuns van God gejuig het?

8 En wie het die see met deure afgesluit toe dit uitgebreek, uit die moederskoot voortgekom het?

9 Toe Ek die wolk tot sy kleding gemaak het en die donkerheid tot sy windsel.

10 Toe Ek my grens daarvoor uitgebreek en grendel en deure gemaak het;

11 en gesê het: Tot hiertoe mag jy kom en nie verder nie; en hier word 'n grens gestel vir jou trotse golwe.

12 Het jy, solank as jy lewe, die môre ontbied, die dageraad sy plek aangewys,

13 om die some van die aarde aan te gryp, sodat die goddelose daarvan afgeskud word?

14 Dit neem nuwe vorme aan soos die klei onder 'n seël; en die dinge kry gestalte soos 'n kleed.

15 En aan die goddelose word hulle lig ontneem, en die hoë arm word verbreek.

16 Het jy gekom tot by die bronne van die see? En het jy rondgewandel in die binneste diepte van die wêreldvloed?

17 Is die poorte van die dood vir jou ontbloot? En het jy die poorte van die doodskaduwee gesien?

18 Omvat jou begrip die breedtes van die aarde? Gee te kenne as jy dit alles weet.

19 Waar is tog die weg na die woning van die lig? En die duisternis -- waar is tog sy plek,

20 sodat jy dit kan bring, elkeen na sy gebied en kan verstaan die paaie na hulle huis?

21 Jy weet dit seker wel, want jy is toe gebore! En die getal van jou dae is groot!

22 Het jy gekom by die skatkamers van die sneeu? En het jy die skatkamers van die hael gesien,

23 wat Ek opgespaar het vir die tyd van benoudheid, vir die dag van stryd en oorlog?

24 Waar is tog die weg na die plek waar die lig gedeel word, die oostewind hom uitsprei oor die aarde?

25 Wie het 'n kanaal gesplyt vir die stortvloed en 'n pad vir die onweerstraal;

26 om te laat reën op 'n land waar geen mens is nie, op 'n woestyn waar niemand woon nie;

27 om woestheid en verwoesting te versadig en op die groeiplek jong gras te laat uitspruit?

28 Het die reën 'n vader? Of wie verwek die doudruppels?

29 Uit wie se moederskoot kom die ys te voorskyn? En die ryp van die hemel -- wie baar dit?

30 Die waters word hard soos 'n klip, en die oppervlakte van die watervloed sluit aanmekaar.

31 Kan jy die bande van die Sewe-ster knoop? Of die toue van die Or¡on losmaak?

32 Kan jy die Diereriem uitbring op sy tyd? En die Beer met sy kleintjies lei?

33 Ken jy die wette van die hemel? Of kan jy sy heerskappy oor die aarde bestel?

34 Kan jy jou stem na die wolke verhef, sodat 'n oorvloed van water jou oordek?

35 Kan jy die bliksems uitstuur, sodat hulle heengaan en vir jou sê: Hier is ons!

36 Wie het wysheid neergelê in die wolke? Of wie het verstand gegee aan die wolkgevaarte?

37 Wie kan die wolke met wysheid tel? En die watersakke van die hemel -- wie giet hulle leeg

38 wanneer die stof saamvloei tot 'n stuk gietwerk en die kluite aanmekaar klewe?

1 Viešpats atsiliepė Jobui iš audros ir tarė:

2 "Kas aptemdo patarimą neprotingais žodžiais?

3 Susijuosk dabar kaip vyras; Aš klausiu tave, o tu atsakyk man.

4 Kur buvai, kai Aš dėjau žemės pamatus? Atsakyk, jei supranti.

5 Ar žinai, kas nustatė jos dydį, kas ją išmatavo?

6 Ant ko pritvirtintas jos pamatas arba kas padėjo jos kertinį akmenį,

7 kai kartu giedojo ryto žvaigždės ir šaukė iš džiaugsmo visi Dievo sūnūs?

8 Kas uždarė jūros duris, kai ji veržėsi, tarsi išeidama iš įsčių?

9 Aš aprengiau ją debesimis lyg drabužiu ir apsupau tamsa lyg vystyklais,

10 kai jai paskyriau ribas, įdėjau skląstį bei duris

11 ir pasakiau: ‘Iki čia ateisi, ne toliau; čia sustos tavo puikiosios bangos’.

12 Ar kada nors savo gyvenime įsakei rytui ir nurodei aušrai jos vietą,

13 kad ji, pasiekus žemės pakraščius, nukratytų nedorėlius nuo jos?

14 Žemė keičiasi kaip molis po antspaudu, susiklosto kaip drabužis.

15 Nedorėliams saulė nebešviečia, jų pakelta ranka sulaužoma.

16 Ar kada pasiekei jūros šaltinius ir vaikštinėjai tyrinėdamas gelmes?

17 Ar mirties vartai tau buvo atverti, ar matei mirties šešėlio duris?

18 Ar išmatavai žemės platybes? Atsakyk, jei visa tai žinai.

19 Kur yra kelias į šviesą, kur gyvena tamsa?

20 Ar gali pasiekti jų ribas ir surasti taką į jų namus?

21 Aišku, tu žinai, nes tada jau buvai gimęs ir gyveni nuo amžių!

22 Ar buvai nuėjęs į sniego sandėlius ir sandėlius krušos,

23 kurią laikau sielvarto metui, karo ir kovos dienai?

24 Kur yra kelias, kuriuo ateina šviesa ir iš kur pakyla žemėje rytys?

25 Kas nustatė lietui ir žaibui kryptį,

26 kad lytų negyvenamose vietose, dykumose, kur nėra žmonių,

27 drėkintų tuščią ir apleistą žemę, kad želtų žolė?

28 Ar lietus turi tėvą? Kas pagimdė rasos lašus?

29 Kur gimė ledas? Kas pagimdė šerkšną po dangumi?

30 Kodėl vanduo sukietėja į akmenį ir gelmių paviršius užšąla?

31 Ar gali surišti Sietyno raiščius ir atrišti Oriono?

32 Ar gali liepti užtekėti Zodiakui ir Grįžulo ratams jų laiku?

33 Ar pažįsti dangaus nuostatus ir gali juos pritaikyti žemei?

34 Ar gali įsakyti debesiui, kad jo srovės išsilietų ant tavęs?

35 Ar gali pasiųsti žaibus, kad jie išeitų, sakydami: ‘Štai mes čia’?

36 Kas įdėjo išmintį į širdį ir davė supratimą protui?

37 Kas gali suskaičiuoti debesis? Kas gali uždaryti dangaus indus,

38 kai dulkės tampa purvu ir grumstai sulimpa?

39 Ar gali sumedžioti liūtei grobį ir pasotinti jos jauniklius,

40 gulinčius olose ir lindynėse?

41 Kas paruošia varnui peną, kai jo jaunikliai šaukiasi Dievo, klaidžiodami be maisto?"