1 'n Lied, 'n Psalm van die kinders van Korag, Vir die musiekleier; op die wysie van: "M halat leannot." 'n Onderwysing van Heman, die Esrahiet.
2 HERE, God van my heil, bedags roep ek, in die nag is dit voor U.
3 Laat my gebed voor u aangesig kom, neig u oor tot my smeking.
4 Want my siel is sat van teëspoede, en my lewe raak aan die doderyk.
5 Ek word gereken by die wat in die kuil neerdaal; ek het geword soos 'n man sonder krag,
6 vrygelaat onder die dooies, soos die wat verslaan is, wat in die graf lê, aan wie U nie meer dink nie, en wat afgesny is van u hand.
7 U het my gesit in die kuil diep daaronder, in duisternisse, in dieptes.
8 U grimmigheid rus op my, en U druk my neer met al u golwe. Sela.
9 U het my bekendes ver van my verwyder, my iets afskuweliks gemaak vir hulle; ek is ingesluit en kan nie uitkom nie.
10 My oog vergaan van ellende. HERE, ek roep U aan die hele dag deur, ek brei my hande na U uit.
11 Kan U aan die dooies 'n wonder doen? Of kan skimme opstaan, kan hulle U loof? Sela.
12 Kan u goedertierenheid vertel word in die graf, u trou in die plek van vertering?
13 Kan u wondermag in die duisternis bekend word en u geregtigheid in die land van vergetelheid?
14 Maar ,k, HERE, roep U aan om hulp, en in die môre kom my gebed U tegemoet.
15 HERE, waarom verstoot U my siel, verberg U u aangesig vir my?
16 Van jongs af is ek ellendig en klaar om te sterwe; ek dra u verskrikkinge, ek is radeloos.
17 U toorngloed het oor my gegaan; u verskrikkinge vernietig my;
18 die hele dag omring hulle my soos water, saam omsingel hulle my. [ (Psalms 88:19) U het vriend en metgesel ver van my verwyder; my bekendes is duisternis. ]
1 Korahilaisten psalmilaulu. Laulunjohtajalle. Kuorolauluna laulettavaksi. Esrahilaisen Hemanin virsi. (H88:2)Herra, Jumalani, pelastajani, päivällä minä huudan sinua avuksi, yölläkin käännyn sinun puoleesi.
2 (H88:3)Nouskoon rukoukseni sinun kasvojesi eteen, kallista korvasi minun huutoni puoleen!
3 (H88:4)Paljon, ylen määrin olen kärsinyt, olen tuonelan kynnyksellä.
4 (H88:5)Toistenkin mielestä olen valmis hautaan. Minä olen kuin voimansa menettänyt soturi,
5 (H88:6)olen jäänyt yksin, kuin olisin jo kuollut. Minä virun kuin kaatuneet haudoissaan -- nuo, joita sinä et enää muista, joita kätesi ei auta.
6 (H88:7)Sinä olet syössyt minut syvyyksien perille, pimeään, pohjattomaan kuiluun.
7 (H88:8)Sinun vihasi on raskaana ylläni, sinun aaltosi vyöryvät pääni päällä. (sela)
8 (H88:9)Sinä olet karkottanut ystävät luotani, niin kammottavaksi olet minut tehnyt. Olen kuin vanki, en pääse vapaaksi.
9 (H88:10)Ahdingossani minä itken silmäni kuiviin, kaiken päivää huudan sinua, Herra, ja ojennan käsiäni sinua kohti.
10 (H88:11)Ethän sinä kuolleille tee ihmeitä, eivät varjot nouse sinua ylistämään. (sela)
11 (H88:12)Ei haudassa kerrota, että sinä armahdat, ei kadotuksessa, että olet uskollinen!
12 (H88:13)Tunnetaanko pimeydessä ihmeitäsi, puhutaanko hyvyydestäsi unohduksen maassa?
13 (H88:14)Mutta minä huudan sinua, Herra, heti aamulla nousevat rukoukseni eteesi.
14 (H88:15)Herra, miksi olet hylännyt minut, miksi kätket minulta kasvosi?
15 (H88:16)Nuoruudesta saakka on osani ollut kova ja kuolema on uhannut elämääni. Näännyksiin asti olen kantanut hirveää kuormaa, jonka olet minulle pannut.
16 (H88:17)Sinun vihasi on kulkenut ylitseni, kauhut musertavat minut.
17 (H88:18)Kaiken päivää ne saartavat minua kuin vedet, ne piirittävät minua joka puolelta.
18 (H88:19)Kaikki ystäväni sinä olet karkottanut, nyt on seuranani vain pimeys.