1 'n Gebed van Moses, die man van God. Here, U was vir ons 'n toevlug van geslag tot geslag.
2 Voordat die berge gebore was en U die aarde en die wêreld voortgebring het, ja, van ewigheid tot ewigheid is U God.
3 U laat die mens terugkeer tot stof en sê: Keer terug, o mensekinders!
4 Want duisend jaar is in u oë soos die dag van gister as dit verbyskiet, en soos 'n nagwaak.
5 Weggespoel het U hulle; hulle word 'n slaap; in die môre is hulle soos die gras wat weer uitspruit:
6 in die môre bloei dit en spruit weer uit; in die aand sny 'n mens dit af, en dit verdor.
7 Want ons vergaan deur u toorn, en deur u grimmigheid word ons verskrik.
8 U stel ons ongeregtighede voor U, ons verborge sondes in die lig van u aangesig.
9 Want al ons dae gaan verby deur u grimmigheid, ons bring ons jare deur soos 'n gedagte.
10 Die dae van ons jare -- daarin is sewentig jaar, of as ons baie sterk is, tagtig jaar; en die uitnemendste daarvan is moeite en verdriet; want gou gaan dit verby, en ons vlieg daarheen.
11 Wie ken die sterkte van u toorn en u grimmigheid, ooreenkomstig die vrees wat aan U verskuldig is?
12 Leer ons om ons dae so te tel dat ons 'n wyse hart mag bekom!
13 Keer terug, HERE! Tot hoe lank? En ontferm U oor u knegte.
14 Versadig ons in die môre met u goedertierenheid, sodat ons kan jubel en bly wees in al ons dae.
15 Maak ons bly na die dae waarin U ons verdruk het, na die jare waarin ons onheil gesien het.
16 Laat u werk vir u knegte sigbaar word en u heerlikheid oor hulle kinders.
17 En laat die lieflikheid van die HERE onse God oor ons wees, en bevestig die werk van ons hande oor ons, ja, die werk van ons hande, bevestig dit!
1 Mooseksen, Jumalan miehen, rukous. Herra, sinä olet meidän turvamme polvesta polveen.
2 Jo ennen kuin vuoret syntyivät, ennen kuin maa ja maanpiiri saivat alkunsa, sinä olit. Jumala, ajasta aikaan sinä olet.
4 Tuhat vuotta on sinulle kuin yksi päivä, kuin eilinen päivä, mailleen mennyt, kuin öinen vartiohetki.
5 Me katoamme kuin uni aamun tullen, kuin ruoho, joka hetken kukoistaa,
6 joka vielä aamulla viheriöi mutta illaksi kuivuu ja kuihtuu pois.
7 Sinun vihasi musertaa meidät, kiivautesi saa meidät järkkymään.
8 Sinä otat syntimme silmiesi eteen, salaisetkin synnit sinä paljastat katseellasi.
9 Vihasi alla meidän päivämme vaipuvat, vuotemme haihtuvat kuin henkäys.
10 Seitsemänkymmentä on vuosiemme määrä, tai kahdeksankymmentä, jos voimamme kestää. Ja kaikki niiden meno on vain turhuutta ja vaivaa, ne kiitävät ohitse, ja me lennämme pois.
11 Kuka tuntee vihasi koko ankaruuden? Kuka kylliksi pelkää sinun kiivauttasi?
12 Opeta meille, miten lyhyt on aikamme, että saisimme viisaan sydämen.
13 Herra, käänny jo puoleemme. Kuinka kauan vielä viivyt? Armahda meitä, palvelijoitasi!
14 Ravitse meitä armollasi joka aamu, niin voimme iloita elämämme päivistä.
15 Niin kuin annoit murheen, anna meille ilo yhtä monena vuotena kuin vaivamme kesti.
16 Anna palvelijoittesi nähdä suuret tekosi, anna lastemme nähdä kunniasi loisto.
17 Herra, meidän Jumalamme, ole lempeä meille, anna töillemme menestys, siunaa kättemme työt.