1 א טוב-רש הולך בתמו-- מעקש שפתיו והוא כסיל br
2 ב גם בלא-דעת נפש לא-טוב ואץ ברגלים חוטא br
3 ג אולת אדם תסלף דרכו ועל-יהוה יזעף לבו br
4 ד הון--יסיף רעים רבים ודל מרעהו יפרד br
5 ה עד שקרים לא ינקה ויפיח כזבים לא ימלט br
6 ו רבים יחלו פני-נדיב וכל-הרע לאיש מתן br
7 ז כל אחי-רש שנאהו-- אף כי מרעהו רחקו ממנו br מרדף אמרים לא- (לו-) המה br
8 ח קנה-לב אהב נפשו שמר תבונה למצא-טוב br
9 ט עד שקרים לא ינקה ויפיח כזבים יאבד
10 י לא-נאוה לכסיל תענוג אף כי-לעבד משל בשרים br
11 יא שכל אדם האריך אפו ותפארתו עבר על-פשע br
12 יב נהם ככפיר זעף מלך וכטל על-עשב רצונו br
13 יג הות לאביו בן כסיל ודלף טרד מדיני אשה br
14 יד בית והון נחלת אבות ומיהוה אשה משכלת br
15 טו עצלה תפיל תרדמה ונפש רמיה תרעב br
16 טז שמר מצוה שמר נפשו בוזה דרכיו יומת (ימות) br
17 יז מלוה יהוה חונן דל וגמלו ישלם-לו br
18 יח יסר בנך כי-יש תקוה ואל-המיתו אל-תשא נפשך br
19 יט גרל- (גדל-) חמה נשא ענש כי אם-תציל ועוד תוסף br
20 כ שמע עצה וקבל מוסר-- למען תחכם באחריתך br
21 כא רבות מחשבות בלב-איש ועצת יהוה היא תקום br
22 כב תאות אדם חסדו וטוב-רש מאיש כזב br
23 כג יראת יהוה לחיים ושבע ילין בל-יפקד רע br
24 כד טמן עצל ידו בצלחת גם-אל-פיהו לא ישיבנה br
25 כה לץ תכה ופתי יערם והוכיח לנבון יבין דעת br
26 כו משדד-אב יבריח אם-- בן מביש ומחפיר br
27 כז חדל-בני לשמע מוסר לשגות מאמרי-דעת br
28 כח עד בליעל יליץ משפט ופי רשעים יבלע-און br
29 כט נכונו ללצים שפטים ומהלמות לגו כסילים
1 Mais vale um pobre que caminha na integridade que um insensato com lábios mentirosos.
2 Sem a ciência, nem mesmo o zelo é bom: quem precipita seus passos, desvia-se.
3 A loucura de um homem o leva a um mau caminho; é contra o Senhor que seu coração se irrita.
4 A riqueza aumenta o número de amigos, o pobre é abandonado pelo seu {único} companheiro.
5 O falso testemunho não fica sem castigo; o que profere mentira não escapará.
6 O homem generoso possui muitos lisonjeiros: todos se tornam amigos de quem dá.
7 Todos os irmãos do pobre o odeiam, quanto mais seus amigos não hão de se afastar dele? Está em busca de palavras, mas não terá nada.
8 Quem adquire bom senso ama sua alma; o que observa a prudência encontra a felicidade.
9 O falso testemunho não fica impune; o que profere mentira perecerá.
10 Não convém ao insensato viver entre delícias, muito menos ainda a um escravo dominar os chefes.
11 Um homem sábio sabe conter a sua cólera, e tem por honra passar por cima de uma ofensa.
12 Cólera de rei, rugido de leão; favor de rei, orvalho sobre a erva.
13 Um filho insensato é a desgraça de seu pai; a mulher intrigante é uma goteira inesgotável.
14 Casas e bens são a herança dos pais, mas uma mulher sensata é um dom do Senhor.
15 A preguiça cai no torpor: a alma indolente terá fome.
16 O que observa o preceito guarda sua vida; quem descuida de seu proceder morrerá.
17 Quem se apieda do pobre empresta ao Senhor, que lhe restituirá o benefício.
18 Corrige teu filho enquanto há esperança, mas não te enfureças até fazê-lo perecer.
19 O homem iracundo sofrerá um castigo; se o libertares, aumentarás a sua pena.
20 Ouve os conselhos, aceita a instrução: tu serás sábio para o futuro.
21 Há muitos planos no coração do homem, mas é a vontade do Senhor que se realiza.
22 O encanto de um homem é a sua caridade: mais vale o pobre que o mentiroso.
23 O temor do Senhor conduz à vida; {o que o possui} é saciado: passará a noite sem a visita da desgraça.
24 O preguiçoso põe sua mão no prato e nem sequer a leva à boca.
25 Castiga o zombador e o simples tornar-se-á sábio; repreende o homem sensato e ele compreenderá por quê.
26 Quem maltrata seu pai, quem expulsa sua mãe é um filho infame do qual todos se envergonham.
27 Cessa, meu filho, de ouvir as advertências e isto servirá para te afastares da sabedoria!
28 O testemunho falso zomba da justiça, a boca dos ímpios devora a iniqüidade.
29 As varas estão preparadas para os mofadores e os golpes para o dorso dos insensatos.