1 Şuahlı Bildat şöyle yanıtladı:

2 ‹‹Ne zaman bitecek bu sözler? 2 Biraz anlayışlı olun da konuşalım.

3 Niçin hayvan yerine konuyoruz, 2 Gözünüzde aptal sayılıyoruz?

4 Sen kendini öfkenle paralıyorsun, 2 Senin uğruna dünyadan vaz mı geçilecek? 2 Kayalar yerini mi değiştirecek?

5 ‹‹Evet, kötünün ışığı sönecek, 2 Ateşinin alevi parlamayacak.

6 Çadırındaki ışık karanlığa dönecek, 2 Yanındaki kandil sönecek.

7 Adımlarının gücü zayıflayacak, 2 Kurduğu düzene kendi düşecek.

8 Ayakları onu ağa götürecek, 2 Kendi ayağıyla tuzağa basacak.

9 Topuğu kapana girecek, 2 Tuzak onu kapacak.

10 Toprağa gizlenmiş bir ilmek, 2 Yoluna koyulmuş bir kapan bekliyor onu.

11 Dehşet saracak onu her yandan, 2 Her adımında onu kovalayacak.

12 Gücünü kıtlık kemirecek, 2 Tökezleyince, felaket yanında bitiverecek.

13 Derisini hastalık yiyecek, 2 Kollarıyla bacaklarını ölüm yutacak.

14 Güvenli çadırından atılacak, 2 Dehşet kralının önüne sürüklenecek.

15 Çadırında ateş oturacak, 2 Yurdunun üzerine kükürt saçılacak.

16 Kökleri dipten kuruyacak, 2 Dalları üstten solacak.

17 Ülkede anısı yok olacak, 2 Adı dünyadan silinecek.

18 Işıktan karanlığa sürülecek, 2 Dünyadan kovulacak.

19 Ne çocuğu ne torunu kalacak halkı arasında, 2 Yaşadığı yerde kimsesi kalmayacak.

20 Batıdakiler onun yıkımına şaşacak, 2 Doğudakiler dehşet içinde bakacak.

21 Evet, kötülerin yaşamı işte böyle son bulur, 2 Tanrı'yı tanımayanların varacağı yer budur.››

1 Allora Bildad di Suach rispose e disse:

2 "Quando porrete fine alle parole? Fate senno, e poi parleremo.

3 Perché siamo considerati come bruti e perché siamo agli occhi vostri degli esseri impuri?

4 O tu, che nel tuo cruccio laceri te stesso, dovrà la terra, per cagion tua, essere abbandonata e la roccia esser rimossa dal suo luogo?

5 Sì, la luce dell’empio si spegne, e la fiamma del suo fuoco non brilla.

6 La luce si oscura nella sua tenda, e la lampada che gli sta sopra si spegne.

7 I passi che facea nella sua forza si raccorciano, e i suoi propri disegni lo menano a ruina.

8 Poiché i suoi piedi lo traggon nel tranello, e va camminando sulle reti.

9 Il laccio l’afferra pel tallone, e la trappola lo ghermisce.

10 Sta nascosta in terra per lui un’insidia, e sul sentiero lo aspetta un agguato.

11 Paure lo atterriscono d’ogn’intorno, lo inseguono, gli stanno alle calcagna.

12 La sua forza vien meno dalla fame, la calamità gli sta pronta al fianco.

13 Gli divora a pezzo a pezzo la pelle, gli divora le membra il primogenito della morte.

14 Egli è strappato dalla sua tenda che credea sicura, e fatto scendere verso il re degli spaventi.

15 Nella sua tenda dimora chi non è de’ suoi, e la sua casa è cosparsa di zolfo.

16 In basso s’inaridiscono le sue radici, in alto son tagliati i suoi rami.

17 La sua memoria scompare dal paese, più non s’ode il suo nome per le campagne.

18 E’ cacciato dalla luce nelle tenebre, ed è bandito dal mondo.

19 Non lascia tra il suo popolo né figli, né nipoti, nessun superstite dov’egli soggiornava.

20 Quei d’occidente son stupiti della sua sorte, e quei d’oriente ne son presi d’orrore.

21 Certo son tali le dimore dei perversi e tale è il luogo di chi non conosce Iddio".