1 ‹‹Haydi çağır, seni yanıtlayan çıkacak mı? 2 Meleklerin hangisine yöneleceksin?

2 Aptalı üzüntü öldürür, 2 Budalayı kıskançlık bitirir.

3 Ben aptalın kök saldığını görünce, 2 Hemen yurduna lanet ettim.

4 Çocukları güvenlikten uzak, 2 Mahkeme kapısında ezilir, 2 Savunan çıkmaz.

5 Ürününü açlar yer, 2 Dikenler arasındakini bile toplarlar; 2 Mallarını susamışlar yutmak ister. ‹‹Tuzak››.

6 Çünkü dert topraktan çıkmaz, 2 Sıkıntı yerden bitmez.

7 Havaya uçuşan kıvılcımlar gibi 2 Sıkıntı çekmek için doğar insan.

8 ‹‹Oysa ben Tanrıya yönelir, 2 Davamı Ona bırakırdım.

9 Anlayamadığımız büyük işler, 2 Sayısız şaşılası işler yapan Odur.

10 Yeryüzüne yağmur yağdırır, 2 Tarlalara sular gönderir.

11 Düşkünleri yükseltir, 2 Yaslıları esenliğe çıkarır.

12 Kurnazların oyununu bozar, 2 Düzenlerini gerçekleştiremesinler diye.

13 Bilgeleri kurnazlıklarında yakalar, 2 Düzenbazların oyunu son bulur.

14 Gündüz karanlığa toslar, 2 Öğlen, geceymiş gibi el yordamıyla ararlar.

15 Yoksulu onların kılıç gibi ağzından 2 Ve güçlünün elinden O kurtarır.

16 Yoksul umutlanır, 2 Haksızlık ağzını kapar.

17 ‹‹İşte, ne mutlu Tanrının eğittiği insana! 2 Bu yüzden Her Şeye Gücü Yetenin yola getirişini küçümseme.

18 Çünkü O hem yaralar hem sarar, 2 O incitir, ama elleri sağaltır.

19 Altı kez sıkıntıya düşsen seni kurtarır, 2 Yedinci kez de sana zarar vermez.

20 Kıtlıkta ölümden, 2 Savaşta kılıçtan seni O koruyacak.

21 Kamçılayan dillerden uzak kalacak, 2 Yıkım gelince korkmayacaksın.

22 Yıkıma, açlığa gülüp geçecek, 2 Yabanıl hayvanlardan ürkmeyeceksin.

23 Çünkü tarladaki taşlarla anlaşacaksın, 2 Yabanıl hayvanlar seninle barışacak.

24 Çadırının güvenlik içinde olduğunu bilecek, 2 Yurdunu yoklayınca eksik bulmayacaksın.

25 Çocuklarının çoğalacağını bileceksin, 2 Soyun ot gibi bitecek.

26 Zamanında toplanan demetler gibi, 2 Mezara dinç gireceksin.

27 ‹‹İşte araştırdık, doğrudur, 2 Onun için bunu dinle ve belle.››

1 Chiama pure! C’è forse chi ti risponda? E a qual dei santi vorrai tu rivolgerti?

2 No, il cruccio non uccide che l’insensato e l’irritazione non fa morir che lo stolto.

3 Io ho veduto l’insensato prender radice, ma ben tosto ho dovuto maledirne la dimora.

4 I suoi figli van privi di soccorso, sono oppressi alla porta, e non c’è chi li difenda.

5 L’affamato gli divora la raccolta, gliela rapisce perfino di tra le spine; e l’assetato gli trangugia i beni.

6 Ché la sventura non spunta dalla terra né il dolore germina dal suolo;

7 ma l’uomo nasce per soffrire, come la favilla per volare in alto.

8 Io però vorrei cercar di Dio, e a Dio vorrei esporre la mia causa:

9 a lui, che fa cose grandi, imperscrutabili, maraviglie senza numero;

10 che spande la pioggia sopra la terra e manda le acque sui campi;

11 che innalza quelli ch’erano abbassati e pone in salvo gli afflitti in luogo elevato;

12 che sventa i disegni degli astuti sicché le loro mani non giungono ad eseguirli;

13 che prende gli abili nella loro astuzia, sì che il consiglio degli scaltri va in rovina.

14 Di giorno essi incorron nelle tenebre, in pien mezzodì brancolan come di notte;

15 ma Iddio salva il meschino dalla spada della lor bocca, e il povero di man del potente.

16 E così pel misero v’è speranza, mentre l’iniquità ha la bocca chiusa.

17 Beato l’uomo che Dio castiga! E tu non isdegnar la correzione dell’Onnipotente;

18 giacché egli fa la piaga, poi la fascia; egli ferisce, ma le sue mani guariscono.

19 In sei distrette egli sarà il tuo liberatore e in sette il male non ti toccherà.

20 In tempo di carestia ti scamperà dalla morte, in tempo di guerra dai colpi della spada.

21 Sarai sottratto al flagello della lingua, non temerai quando verrà il disastro.

22 In mezzo al disastro e alla fame riderai, non paventerai le belve della terra;

23 perché avrai per alleate le pietre del suolo, e gli animali de’ campi saran teco in pace.

24 Saprai sicura la tua tenda; e, visitando i tuoi pascoli, vedrai che non ti manca nulla.

25 Saprai che la tua progenie moltiplica, che i tuoi rampolli crescono come l’erba de’ campi.

26 Scenderai maturo nella tomba, come la bica di mannelle che si ripone a suo tempo.

27 Ecco quel che abbiam trovato, riflettendo. Così è. Tu ascolta, e fanne tuo pro".