1 Elihu konuşmasına şöyle devam etti:

2 ‹‹ ‹Tanrının önünde haklıyım› diyorsun. 2 Doğru buluyor musun bunu?

3 Ama hâlâ, ‹Günah işlemezsem 2 Yararım ne, kazancım ne?› diye soruyorsun.

4 ‹‹Ben yanıtlayayım seni 2 Ve arkadaşlarını.

5 Göklere bak da gör, 2 Üzerinde yükselen bulutlara göz gezdir.

6 Günah işlersen, Tanrıya ne zararı olur? 2 İsyanların çoksa ne olur Ona?

7 Doğruysan, Ona verdiğin nedir, 2 Ya da ne alır O senin elinden?

8 Kötülüğün ancak senin gibi birine zarar verir, 2 Doğruluğun ise yalnız insanoğlu içindir.

9 ‹‹İnsanlar ağır baskı altında feryat ediyor, 2 Güçlülere karşı yardım istiyor.

10 Ama kimse, ‹Nerede Yaratıcım Tanrı?› demiyor; 2 O Tanrı ki, gece bize ezgiler verir,

11 Yeryüzündeki hayvanlardan çok bize öğretir 2 Ve bizi gökteki kuşlardan daha bilge kılar.

12 Kötülerin gururu yüzünden insanlar feryat ediyor, 2 Ama yanıtlayan yok.

13 Gerçek şu ki, Tanrı boş feryadı dinlemez, 2 Her Şeye Gücü Yeten bunu önemsemez.

14 Onu görmediğini söylediğin zaman bile 2 Davan Onun önündedir, bekle;

15 Madem bu öfkeyle şimdi cezalandırmadı, 2 İsyana da pek aldırmaz diyorsun.

16 Bu yüzden Eyüp ağzını boş yere açıyor, 2 Bilgisizce konuştukça konuşuyor.››

1 Poi Elihu riprese il discorso e disse:

2 "Credi tu d’aver ragione quando dici: "Dio non si cura della mia giustizia"?

3 Infatti hai detto: "Che mi giova? che guadagno io di più a non peccare?"

4 Io ti darò la risposta: a te ed agli amici tuoi.

5 Considera i cieli, e vedi! guarda le nuvole, come sono più in alto di te!

6 Se pecchi, che torto gli fai? Se moltiplichi i tuoi misfatti, che danno gli rechi?

7 Se sei giusto, che gli dài? Che ricev’egli dalla tua mano?

8 La tua malvagità non nuoce che al tuo simile, e la tua giustizia non giova che ai figli degli uomini.

9 Si grida per le molte oppressioni, si levano lamenti per la violenza dei grandi;

10 ma nessuno dice: "Dov’è Dio, il mio creatore, che nella notte concede canti di gioia,

11 che ci fa più intelligenti delle bestie de’ campi e più savi degli uccelli del cielo?"

12 Si grida, sì, ma egli non risponde, a motivo della superbia dei malvagi.

13 Certo, Dio non dà ascolto a lamenti vani; l’Onnipotente non ne fa nessun caso.

14 E tu, quando dici che non lo scorgi, la causa tua gli sta dinanzi; sappilo aspettare!

15 Ma ora, perché la sua ira non punisce, perch’egli non prende rigorosa conoscenza delle trasgressioni,

16 Giobbe apre vanamente le labbra e accumula parole senza conoscimento".