1 Süleymanın özdeyişleri: 2 Bilge çocuk babasını sevindirir, 2 Akılsız çocuk annesini üzer.

2 Haksızca kazanılan servetin yararı yoktur, 2 Ama doğruluk ölümden kurtarır.

3 RAB doğru kişiyi aç komaz, 2 Ama kötülerin isteğini boşa çıkarır.

4 Tembel eller insanı yoksullaştırır, 2 Çalışkan el zengin eder.

5 Aklı başında evlat ürünü yazın toplar, 2 Hasatta uyuyansa ailesinin yüzkarasıdır.

6 Bereket doğru kişinin başına yağar, 2 Kötülerse zorbalıklarını sözle gizler.

7 Doğrular övgüyle, 2 Kötüler nefretle anılır.

8 Bilge kişi buyrukları kabul eder, 2 Çenesi düşük ahmaksa yıkıma uğrar.

9 Dürüst kişi güvenlik içinde yaşar, 2 Ama hileli yoldan giden açığa vurulacaktır.

10 Sinsice göz kırpan, acılara neden olur. 2 Çenesi düşük ahmak da yıkıma uğrar. (bkz.10:8), Septuaginta ‹‹Cesaretle azarlayan esenlik sağlar››.

11 Doğru kişinin ağzı yaşam pınarıdır, 2 Kötülerse zorbalıklarını sözle gizlerler.

12 Nefret çekişmeyi azdırır, 2 Sevgi her suçu bağışlar.

13 Akıllı kişinin dudaklarından bilgelik akar, 2 Ama sağduyudan yoksun olan sırtına kötek yer.

14 Bilge kişi bilgi biriktirir, 2 Ahmağın ağzıysa onu yıkıma yaklaştırır.

15 Zenginin serveti onun kalesidir, 2 Fakirin yoksulluğu ise onu yıkıma götürür.

16 Doğru kişinin ücreti yaşamdır, 2 Kötünün geliriyse kendisine cezadır.

17 Terbiyeye kulak veren yaşam yolunu bulur. 2 Uyarıları reddedense başkalarını yoldan saptırır.

18 Nefretini gizleyen kişinin dudakları yalancıdır. 2 İftira yayan akılsızdır.

19 Çok konuşanın günahı eksik olmaz, 2 Sağduyulu kişiyse dilini tutar.

20 Doğru kişinin dili saf gümüş gibidir, 2 Kötünün niyetleriyse değersizdir.

21 Doğru kişinin sözleri birçoklarını besler, 2 Ahmaklarsa sağduyu yoksunluğundan ölür.

22 RABbin bereketidir kişiyi zengin eden, 2 RAB buna dert katmaz.

23 Kötülük akılsızlar için eğlence gibidir. 2 Aklı başında olanlar içinse bilgelik aynı şeydir.

24 Kötü kişinin korktuğu başına gelir, 2 Doğru kişiyse dileğine erişir.

25 Kasırga gelince kötü kişiyi silip götürür; 2 Ama doğru kişi sonsuza dek ayakta kalır.

26 Dişler için sirke, 2 Gözler için duman neyse, 2 Tembel ulak da kendisini gönderen için öyledir.

27 RAB korkusu ömrü uzatır, 2 Kötülerin yıllarıysa kısadır.

28 Doğrunun umudu onu sevindirir, 2 Kötünün beklentileriyse boşa çıkar.

29 RABbin yolu dürüst için sığınak, 2 Fesatçı içinse yıkımdır.

30 Doğru kişi hiçbir zaman sarsılmaz, 2 Ama kötüler ülkede kalamaz.

31 Doğru kişinin ağzı bilgelik üretir, 2 Sapık dilse kesilir.

32 Doğru kişinin dudakları söylenecek sözü bilir, 2 Kötünün ağzındansa sapık sözler çıkar.

1 Proverbi di Salomone. Un figliuol savio rallegra suo padre, ma un figliuolo stolto è il cordoglio di sua madre.

2 I tesori d’empietà non giovano, ma la giustizia libera dalla morte.

3 L’Eterno non permette che il giusto soffra la fame, ma respinge insoddisfatta l’avidità degli empi.

4 Chi lavora con mano pigra impoverisce, ma la mano dei diligenti fa arricchire.

5 Chi raccoglie nella estate è un figliuolo prudente, ma chi dorme durante la raccolta è un figliuolo che fa vergogna.

6 Benedizioni vengono sul capo dei giusti, ma la violenza cuopre la bocca degli empi.

7 La memoria del giusto e in benedizione, ma il nome degli empi marcisce.

8 Il savio di cuore accetta i precetti, ma lo stolto di labbra va in precipizio.

9 Chi cammina nella integrità cammina sicuro, ma chi va per vie tortuose sarà scoperto.

10 Chi ammicca con l’occhio cagiona dolore, e lo stolto di labbra va in precipizio.

11 La bocca del giusto è una fonte di vita, ma la bocca degli empi nasconde violenza.

12 L’odio provoca liti, ma l’amore cuopre ogni fallo.

13 Sulle labbra dell’uomo intelligente si trova la sapienza, ma il bastone è per il dosso di chi è privo di senno.

14 I savi tengono in serbo la scienza, ma la bocca dello stolto e una rovina imminente.

15 I beni del ricco sono la sua città forte; la rovina de’ poveri è la loro povertà.

16 Il lavoro del giusto serve alla vita, le entrate dell’empio servono al peccato.

17 Chi tien conto della correzione, segue il cammino della vita; ma chi non fa caso della riprensione si smarrisce.

18 Chi dissimula l’odio ha labbra bugiarde, e chi spande la calunnia è uno stolto.

19 Nella moltitudine delle parole non manca la colpa, ma chi frena le sue labbra è prudente.

20 La lingua del giusto è argento eletto; il cuore degli empi val poco.

21 Le labbra del giusto pascono molti, ma gli stolti muoiono per mancanza di senno.

22 Quel che fa ricchi è la benedizione dell’Eterno e il tormento che uno si dà non le aggiunge nulla.

23 Commettere un delitto, per lo stolto, è come uno spasso; tale è la sapienza per l’uomo accorto.

24 All’empio succede quello che teme, ma ai giusti è concesso quel che desiderano.

25 Come procella che passa, l’empio non è più, ma il giusto ha un fondamento eterno.

26 Come l’aceto ai denti e il fumo agli occhi, così è il pigro per chi lo manda.

27 Il timor dell’Eterno accresce i giorni ma gli anni degli empi saranno accorciati.

28 L’aspettazione dei giusti è letizia, ma la speranza degli empi perirà.

29 La via dell’Eterno è una fortezza per l’uomo integro, ma una rovina per gli operatori d’iniquità.

30 Il giusto non sarà mai smosso, ma gli empi non abiteranno la terra.

31 La bocca del giusto sgorga sapienza, ma la lingua perversa sarà soppressa.

32 Le labbra del giusto conoscono ciò che è grato, ma la bocca degli empi e piena di perversità.