1 RAB hileli teraziden iğrenir, 2 Hilesiz tartıdansa hoşnut kalır.

2 Küstahlığın ardından utanç gelir, 2 Ama bilgelik alçakgönüllülerdedir.

3 Erdemlinin dürüstlüğü ona yol gösterir, 2 Hainin yalancılığıysa yıkıma götürür.

4 Gazap günü servet işe yaramaz, 2 Oysa doğruluk ölümden kurtarır.

5 Dürüst insanın doğruluğu onun yolunu düzler, 2 Kötü kişiyse kötülüğü yüzünden yıkılıp düşer.

6 Erdemlinin doğruluğu onu kurtarır, 2 Ama haini kendi hırsı ele verir.

7 Kötü kişi öldüğünde umutları yok olur, 2 Güvendiği güç de biter.

8 Doğru kişi sıkıntıdan kurtulur, 2 Onun yerine sıkıntıyı kötü kişi çeker.

9 Tanrısız kişi başkalarını ağzıyla yıkıma götürür, 2 Oysa doğrular bilgi sayesinde kurtulur.

10 Doğruların başarısına kent bayram eder, 2 Kötülerin ölümüne sevinç çığlıkları atılır.

11 Dürüstlerin kutsamasıyla kent gelişir, 2 Ama kötülerin ağzı kenti yerle bir eder.

12 Başkasını küçük gören sağduyudan yoksundur, 2 Akıllı kişiyse dilini tutar.

13 Dedikoducu sır saklayamaz, 2 Oysa güvenilir insan sırdaş olur.

14 Yol göstereni olmayan ulus düşer, 2 Danışmanı bol olan zafere gider.

15 Yabancıya kefil olan mutlaka zarar görür, 2 Kefaletten kaçınan güvenlik içinde yaşar.

16 Sevecen kadın onurfç, 2 Zorbalarsa yalnızca servet kazanır. geçiyor: ‹‹Ama doğruluktan nefret eden kadın onursuzluk tahtıdır. Tembeller servetten yoksun olur.››

17 İyilikseverin yararı kendinedir, 2 Gaddarsa kendi başına bela getirir.

18 Kötü kişinin kazancı aldatıcıdır, 2 Doğruluk ekenin ödülüyse güvenlidir.

19 Yürekten doğru olan yaşama kavuşur, 2 Kötülüğün ardından giden ölümünü hazırlar.

20 RAB sapık yürekliden iğrenir, 2 Dürüst yaşayandan hoşnut kalır.

21 Bilin ki, kötü kişi cezasız kalmaz, 2 Doğruların soyuysa kurtulur.

22 Sağduyudan yoksun kadının güzelliği, 2 Domuzun burnundaki altın halkaya benzer.

23 Doğruların isteği hep iyilikle sonuçlanır, 2 Kötülerin umutlarıysa gazapla.

24 Eliaçık olan daha çok kazanır, 2 Hak yiyenin sonuysa yoksulluktur.

25 Cömert olan bolluğa erecek, 2 Başkasına su verene su verilecek.

26 Halk buğday istifleyeni lanetler, 2 Ama buğday satanı kutsar.

27 İyiliği amaç edinen beğeni kazanır, 2 Kötülüğü amaç edinense kötülüğe uğrar.

28 Zenginliğine güvenen tepetaklak gidecek, 2 Oysa doğrular dalındaki yaprak gibi gelişecek.

29 Ailesine sıkıntı çektirenin mirası yeldir, 2 Ahmaklar da bilgelerin kulu olur.

30 Doğru kişinin işleri yaşam ağacının meyvesine benzer, 2 Bilge kişi insanları kazanır.

31 Bu dünyada doğru kişi bile cezalandırılırsa, 2 Kötülerle günahlıların cezalandırılacağı kesindir.

1 La bilancia falsa è un abominio per l’Eterno, ma il peso giusto gli è grato.

2 Venuta la superbia, viene anche l’ignominia; ma la sapienza è con gli umili.

3 L’integrità degli uomini retti li guida, ma la perversità dei perfidi è la loro rovina.

4 Le ricchezze non servono a nulla nel giorno dell’ira, ma la giustizia salva da morte.

5 La giustizia dell’uomo integro gli appiana la via, ma l’empio cade per la sua empietà.

6 La giustizia degli uomini retti li libera, ma i perfidi restan presi nella loro propria malizia.

7 Quando un empio muore, la sua speranza perisce, e l’aspettazione degl’iniqui e annientata.

8 Il giusto è tratto fuor dalla distretta, e l’empio ne prende il posto.

9 Con la sua bocca l’ipocrita rovina il suo prossimo, ma i giusti sono liberati dalla loro perspicacia.

10 Quando i giusti prosperano, la città gioisce; ma quando periscono gli empi son gridi di giubilo.

11 Per la benedizione degli uomini retti la città è esaltata, ma è sovvertita dalla bocca degli empi.

12 Chi sprezza il prossimo è privo di senno, ma l’uomo accorto tace.

13 Chi va sparlando svela i segreti, ma chi ha lo spirito leale tien celata la cosa.

14 Quando manca una savia direzione il popolo cade; nel gran numero de’ consiglieri sta la salvezza.

15 Chi si fa mallevadore d’un altro ne soffre danno, ma chi odia la mallevadoria è sicuro.

16 La donna graziosa ottiene la gloria, e gli uomini forti ottengon la ricchezza.

17 L’uomo benigno fa del bene a se stesso, ma il crudele tortura la sua propria carne.

18 L’empio fa un’opera fallace, ma chi semina giustizia ha una ricompensa sicura.

19 Così la giustizia mena alla vita, ma chi va dietro al male s’incammina alla morte.

20 I perversi di cuore sono un abominio per l’Eterno, ma gl’integri nella loro condotta gli sono graditi.

21 No, certo, il malvagio non rimarrà impunito, ma la progenie dei giusti scamperà.

22 Una donna bella, ma senza giudizio, è un anello d’oro nel grifo d’un porco.

23 Il desiderio dei giusti è il bene soltanto, ma la prospettiva degli empi e l’ira.

24 C’è chi spande liberalmente e diventa più ricco, e c’è chi risparmia più del dovere e non fa che impoverire.

25 L’anima benefica sarà nell’abbondanza, e chi annaffia sarà egli pure annaffiato.

26 Chi detiene il grano è maledetto dal popolo, ma la benedizione è sul capo di chi lo vende.

27 Chi procaccia il bene s’attira benevolenza, ma chi cerca il male, male gl’incoglierà.

28 Chi confida nelle sue ricchezze cadrà, ma i giusti rinverdiranno a guisa di fronde.

29 Chi getta lo scompiglio in casa sua erediterà vento, e lo stolto sarà lo schiavo di chi ha il cuor savio.

30 Il frutto del giusto è un albero di vita, e il savio fa conquista d’anime.

31 Ecco, il giusto riceve la sua retribuzione sulla terra, quanto più l’empio e il peccatore!