1 Defalarca azarlandığı halde dikbaşlılık eden, 2 Ansızın yıkıma uğrayacak, çare yok.

2 Doğru kişiler çoğalınca halk sevinir, 2 Kötü kişi hükümdar olunca halk inler.

3 Bilgeliği seven babasını sevindirir, 2 Fahişelerle dostluk eden malını yitirir.

4 Adaletle yöneten kral ülkesini ayakta tutar, 2 Ağır vergiler koyansa çökertir.

5 Başkasını pohpohlayan kişi, 2 Ona tuzak kurar.

6 Kötünün başkaldırısı kendine tuzak olur, 2 Doğru kişiyse ezgi söyler ve sevinir.

7 Doğru kişi yoksulların hakkını verir, 2 Kötü kişi hak hukuk nedir bilmez.

8 Alaycı kişiler kentleri bile karıştırır, 2 Bilgelerse öfkeyi yatıştırır.

9 Bilge kişiyle davası olan ahmak 2 Kızar, alay eder ve rahat vermez.

10 Kana susamışlar dürüst kişiden nefret eder, 2 Doğrularsa onun canını korur.

11 Akılsız hep patlamaya hazırdır, 2 Bilgeyse öfkesini dizginler.

12 Hükümdar yalana kulak verirse, 2 Bütün görevlileri de kötü olur.

13 Zorbayla yoksulun ortak bir noktası var: 2 İkisinin de gözünü açan RABdir.

14 Yoksulları adaletle yöneten kralın 2 Tahtı hep güvenlikte olur.

15 Değnekle terbiye bilgelik kazandırır, 2 Kendi haline bırakılan çocuksa annesini utandırır.

16 Kötüler çoğalınca başkaldırı da çoğalır, 2 Ama doğrular onların düşüşünü görecektir.

17 Oğlunu terbiye et, o da sana huzur verecek 2 Ve gönlünü hoşnut edecektir.

18 Tanrısal esinden yoksun olan halk 2 Sınır tanımaz olur. 2 Ne mutlu Kutsal Yasayı yerine getirene!

19 Köle salt sözle terbiye edilemez, 2 Çünkü anlasa da kulak asmaz.

20 Sözünü tartmadan konuşan birini tanıyor musun? 2 Akılsızın durumu bile onunkinden daha umut vericidir.

21 Çocukluğundan beri kölesini şımartan, 2 Sonunda cezasını çeker.

22 Öfkeli kişi çekişme yaratır, 2 Huysuz kişinin başkaldırısı eksik olmaz.

23 Kibir insanı küçük düşürür, 2 Alçakgönüllülükse onur kazandırır.

24 Hırsızla ortak olanın düşmanı kendisidir, 2 Mahkemede yemin etse de bildiğini söylemez.

25 İnsandan korkmak tuzaktır, 2 Ama RABbe güvenen güvenlikte olur.

26 Hükümdarın gözüne girmek isteyen çoktur, 2 Ama RABdir insana adalet sağlayan.

27 Doğrular haksızlardan iğrenir, 2 Kötüler de dürüst yaşayanlardan.

1 L’uomo che, essendo spesso ripreso, irrigidisce il collo, sarà di subito fiaccato, senza rimedio.

2 Quando i giusti son numerosi, il popolo si rallegra: ma quando domina l’empio, il popolo geme.

3 L’uomo che ama la sapienza, rallegra suo padre; ma chi frequenta le meretrici dissipa i suoi beni.

4 Il re, con la giustizia, rende stabile il paese; ma chi pensa solo a imporre tasse, lo rovina.

5 L’uomo che lusinga il prossimo, gli tende una rete davanti ai piedi.

6 Nella trasgressione del malvagio v’è un’insidia; ma il giusto canta e si rallegra.

7 Il giusto prende conoscenza della causa de’ miseri, ma l’empio non ha intendimento né conoscenza.

8 I beffardi soffian nel fuoco delle discordie cittadine, ma i savi calmano le ire.

9 Se un savio viene a contesa con uno stolto, quello va in collera e ride, e non c’è da intendersi.

10 Gli uomini di sangue odiano chi è integro, ma gli uomini retti ne proteggono la vita.

11 Lo stolto dà sfogo a tutta la sua ira, ma il savio rattiene la propria.

12 Quando il sovrano dà retta alle parole menzognere, tutti i suoi ministri sono empi.

13 Il povero e l’oppressore s’incontrano; l’Eterno illumina gli occhi d’ambedue.

14 Il re che fa ragione ai miseri secondo verità, avrà il trono stabilito in perpetuo.

15 La verga e la riprensione dànno sapienza; ma il fanciullo lasciato a sé stesso, fa vergogna a sua madre.

16 Quando abbondano gli empi, abbondano le trasgressioni; ma i giusti ne vedranno la ruina.

17 Correggi il tuo figliuolo; egli ti darà conforto, e procurerà delizie all’anima tua.

18 Quando non c’è visioni, il popolo è senza freno; ma beato colui che osserva la legge!

19 Uno schiavo non si corregge a parole; anche se comprende, non ubbidisce.

20 Hai tu visto un uomo precipitoso nel suo parlare? C’è più da sperare da uno stolto che da lui.

21 Se uno alleva delicatamente da fanciullo il suo servo, questo finirà per voler essere figliuolo.

22 L’uomo iracondo fa nascere contese, e l’uomo collerico abbonda in trasgressioni.

23 L’orgoglio abbassa l’uomo, ma chi è umile di spirito ottiene gloria.

24 Chi fa società col ladro odia l’anima sua; egli ode la esecrazione e non dice nulla.

25 La paura degli uomini costituisce un laccio, ma chi confida nell’Eterno è al sicuro.

26 Molti cercano il favore del principe, ma l’Eterno fa giustizia ad ognuno.

27 L’uomo iniquo è un abominio per i giusti, e colui che cammina rettamente è un abominio per gli empi.