1 ‹‹Ey Babil, erden kız, 2 İn aşağı, toprağa otur. 2 Ey Kildani kızı, 2 Tahtın yok artık, yere otur. 2 Bundan böyle, ‹Nazik, narin› demeyecekler sana.

2 Bir çift değirmen taşı al da un öğüt, 2 Çıkar peçeni, kaldır eteğini. 2 Baldırını aç, ırmaklardan geç.

3 Çıplaklığın sergilenecek, mahrem yerlerin görünecek. 2 Öç alacağım, kimseyi esirgemeyeceğim.››

4 Bizim kurtarıcımız 2 İsrailin Kutsalıdır. 2 Onun adı ‹‹Her Şeye Egemen RABdir!››

5 RAB diyor ki, ‹‹Ey Kildani kızı, 2 Karanlığa çekilip sessizce otur. 2 Çünkü bundan böyle ‹Ülkeler kraliçesi› demeyecekler sana.

6 Halkıma öfkelenmiş, 2 Mirasım olduğu halde onu bayağılaştırıp 2 Eline teslim etmiştim. 2 Ama sen onlara acımadın, 2 Yaşlılara bile çok ağır bir boyunduruk yükledin.

7 ‹Sonsuza dek kraliçe olacağım› diye düşünüyordun, 2 Bunları aklına getirmedin, sonuçlarını düşünmedin.

8 ‹‹Ey şimdi güvenlikte yaşayan zevk düşkünü, 2 İçinden, ‹Kraliçe benim, başkası yok; 2 Hiç dul kalmayacak, 2 Evlat acısı görmeyeceğim› diyorsun. 2 Dinle şimdi:

9 Bir gün içinde ikisi birden başına gelecek: 2 Çok sayıda büyüye, etkili muskalarına karşın 2 Hem dul kalacak, 2 Hem evlat acısını alabildiğine yaşayacaksın.

10 ‹‹Kötülüğüne güvendin, 2 ‹Beni gören yok› diye düşündün. 2 Bilgin ve bilgeliğin seni saptırdı. 2 İçinden, ‹Kraliçe benim, başkası yok› diyordun.

11 Ne var ki, felakete uğrayacaksın. 2 Onu durduracak büyü yok elinde, 2 Başına gelecek belayı önleyemeyeceksin. 2 Üzerine ansızın hiç beklemediğin bir yıkım gelecek.

12 Gençliğinden beri emek verdiğin 2 Muskalarına, çok sayıda büyüye devam et; 2 Belki yararını görür, 2 Kimilerini titretirsin.

13 Aldığın öğütlerin çokluğu 2 Seni tüketti. 2 Yıldız falcıların, yıldızbilimcilerin, 2 Ay başlarında ne olacağını bildirenlerin, 2 Şimdi kalksınlar da 2 Başına geleceklerden seni kurtarsınlar.

14 ‹‹Bak, hepsi anızdan farksız, 2 Ateş yakacak onları. 2 Canlarını alevden kurtaramayacaklar. 2 Ne ısınmak için kor, 2 Ne de karşısında oturulacak ateş olacak.

15 Emek verdiğin adamlar böyle olacak. 2 Gençliğinden beri alışveriş ettiğin herkes 2 Kendi yoluna gidecek, 2 Seni kurtaran olmayacak.››

1 SCENDI, e siedi sopra la polvere, vergine, figliuola di Babilonia; siedi in terra; non vi è più trono, o figliuola de’ Caldei; certo, tu non continuerai più ad esser chiamata:

2 Morbida e delicata. Metti la mano alle macine, e macina la farina; scopri la tua chioma, scalzati, scopriti la coscia, passa i fiumi.

3 Le tue vergogne saranno scoperte, ed anche la tua turpitudine sarà veduta; io prenderò vendetta, e non ti verrò incontro da uomo.

4 Il nome del nostro Redentore è il Signore degli eserciti, il Santo d’Israele.

5 Siedi tacita, ed entra nelle tenebre, figliuola de’ Caldei; perciocchè tu non sarai più chiamata: La Signora de’ regni.

6 Io mi adirai gravemente contro al mio popolo, io profanai la mia eredità, e li diedi in man tua: tu non usasti alcuna misericordia inverso loro; tu aggravasti grandemente il tuo giogo sopra il vecchio

7 E dicesti: Io sarò signora in perpetuo; fin là, que giammai non ti mettesti queste cose in cuore, tu non ti ricordasti di ciò che avverrebbe alla fine.

8 Ora dunque, ascolta questo, o deliziosa, che abiti in sicurtà, che dici nel cuor tuo: Io son dessa, e non vi è altri che me; io non sederò vedova, e non saprò che cosa sia l’essere orbata di figliuoli; ascolta questo:

9 Queste due cose ti avverranno in un momento, in un medesimo giorno; orbezza di figliuoli, e vedovità; ti verranno appieno addosso, con tutta la moltitudine delle tue malie, con tutta la gran forza delle tue incantagioni.

10 E pur tu ti sei confidata nella tua malizia, ed hai detto: Non vi è niuno che mi vegga; la tua sapienza e la tua scienza ti hanno sedotta. E tu hai detto nel tuo cuore: Io son dessa, e non vi è altri che me.

11 Perciò, un male ti verrà addosso, del quale tu non saprai il primo nascimento; e ti caderà addosso una ruina, la quale tu non potrai stornare; e ti sopraggiungerà di subito una desolazione, della quale tu non ti avvedrai.

12 Sta’ ora in piè con le tue incantagioni, e con la moltitudine delle tue malie, intorno alle quali tu ti sei affaticata fin dalla tua fanciullezza; forse potrai far qualche giovamento, forse ti fortificherai.

13 Tu ti sei stancata nella moltitudine de’ tuoi consigli; ora dunque presentinsi gli astrologhi, che contemplano le stelle, e di mese in mese fanno de’ pronostichi; e salvinti da’ mali che ti sopraggiungeranno.

14 Ecco, son divenuti come stoppia; il fuoco li ha arsi; non hanno potuto scampar le lor persone dalla fiamma; non ne rimarrà alcuna bracia da scaldarsi, nè alcun fuoco per sedervi davanti.

15 Tali ti sono state le cose, intorno alle quali tu ti sei affaticata. Quant’è a’ tuoi mercatanti, coi quali tu hai mercatantato fin dalla tua fanciullezza, son fuggiti chi qua, chi là, ciascuno alle sue parti; non vi è niuno che ti salvi