1 Hvorfor lar den Allmektige aldri sine straffetider komme? Og hvorfor får de som kjenner ham, ikke se hans dager?
2 Folk flytter grenseskjell; de raner fe og fører det på beite.
3 Farløses asen driver de bort; enkens okse tar de i pant.
4 Fattigfolk trenger de ut av veien; alle de saktmodige i landet må skjule sig.
5 Ja, som villesler i ørkenen går de ut til sin gjerning og leter efter føde; ødemarken gir dem brød til barna.
6 På marken høster de den ugudeliges fôr, og i hans vingård holder de efterhøst.
7 Nakne overnatter de uten klær og uten dekke i kulden.
8 Av skyllregnet på fjellet blir de våte, og fordi de ikke har noget annet ly, trykker de sig inn til berget.
9 Den farløse rives bort fra mors bryst, og armingens klær blir tatt som pant.
10 Nakne går de, uten klær, og sultne bærer de kornbånd.
11 Mellem de ugudeliges murer perser de olje; de treder vinpersene og tørster.
12 Fra byen lyder døendes stønn, og de hårdt sårede skriker om hjelp; men Gud enser ikke slik urett.
13 Andre er fiender av lyset; de kjenner ikke dets veier og holder sig ikke på dets stier.
14 Før dag står morderen op, slår ihjel den som er arm og fattig, og om natten er han som tyven.
15 Horkarlens øie speider efter skumringen; han sier: Intet øie ser mig, og han dekker sitt ansikt til.
16 I mørket bryter de inn i husene, om dagen lukker de sig inne; lyset vil de ikke vite av.
17 For nattens mørke er morgen for dem alle; de er velkjente med nattemørkets redsler.
18 Hastig* rives de med av strømmen; forbannet blir deres arvedel i landet; de ferdes ikke mere på veien til vingårdene. / {* mener I.}
19 Tørke og hete sluker snevann, dødsriket dem som synder.
20 Hans mors liv glemmer ham, makken fortærer ham med lyst, ingen minnes ham mere, og ondskapen blir som et splintret tre.
21 Slik går det med den som har plyndret den ufruktbare, som ikke fødte, og aldri har gjort godt mot enker.
22 Men* Gud opholder voldsmennene lenge med sin kraft; de reiser sig igjen, skjønt de mistvilte om livet. / {* Dette er Jobs svar.}
23 Han lar dem leve i trygghet og støtter dem; hans øine våker over deres veier.
24 De stiger høit; en liten stund, så er de ikke mere; de segner og dør som alle andre, og som aks-toppen skjæres de av.
25 Og er det nu ikke så, hvem gjør mig da til løgner og mitt ord til intet?
1 ‹‹Niçin Her Şeye Gücü Yeten yargı için vakit saptamıyor? 2 Neden Onu tanıyanlar bu günleri görmesin?
2 İnsanlar sınır taşlarını kaldırıyor, 2 Çaldıkları sürüleri otlatıyorlar.
3 Öksüzlerin eşeğini kovuyor, 2 Dul kadının öküzünü rehin alıyorlar.
4 Yoksulları yoldan saptırıyor, 2 Ülkenin düşkünlerini gizlenmeye zorluyorlar.
5 Bakın, yoksullar çöldeki yaban eşekleri gibi 2 Yiyecek bulmak için erkenden işe çıkıyorlar, 2 Çocuklarına yiyeceği kırlar sağlıyor.
6 Yemlerini tarlalardan topluyor, 2 Kötülerin bağındaki artıkları eşeliyorlar.
7 Geceyi giysisiz, çıplak geçiriyorlar, 2 Örtünecek şeyleri yok soğukta.
8 Dağlara yağan sağanaktan ıslanıyor, 2 Sığınakları olmadığı için kayalara sarılıyorlar.
9 Öksüz memeden uzaklaştırılıyor, 2 Düşkünün bebeği rehin alınıyor.
10 Giysisiz, çıplak dolaşıyor, 2 Aç karnına demet taşıyorlar.
11 Teraslar arasında zeytin eziyor, 2 Susuzluktan kavrulurken 2 Şarap için üzüm sıkıyorlar.
12 Kentlerden insan iniltileri yükseliyor, 2 Yaralı canlar feryat ediyor, 2 Ama Tanrı haksızlığı önemsemiyor.
13 ‹‹Bunlar ışığa başkaldıranlardır; 2 Onun yolunu tanımaz, 2 İzinde yürümezler.
14 Gün kararınca katil kalkar, 2 Düşkünü, yoksulu öldürür, 2 Hırsız gibi sıvışır geceleyin.
15 Zina edenin gözü alaca karanlıktadır, 2 ‹Beni kimse görmez› diye düşünür, 2 Yüzünü örtüyle gizler.
16 Hırsızlar karanlıkta evleri deler, 2 Gündüz gizlenir, ışık nedir bilmezler.
17 Çünkü zifiri karanlık, sabahıdır onların, 2 Karanlığın dehşetiyle dostturlar.
18 ‹‹Diyorsunuz ki, ‹Suyun üstündeki köpüktür onlar, 2 Lanetlidir ülkedeki payları, 2 Kimse bağlara gitmez.
19 Kuraklık ve sıcağın eriyen karı alıp götürdüğü gibi 2 Ölüler diyarı da günahlıları alıp götürür.
20 Rahim onları unutacak, 2 Kurtlara yem olacak, 2 Bir daha anılmayacaklar. 2 Haksızlık bir ağaç gibi kırılacak.
21 Onlar çocuğu olmayan kısır kadınları yolar, 2 Dul kadına iyilik etmezler.
22 Tanrı, gücüyle zorbaları yok eder, 2 Harekete geçince zorbaların yaşama umudu kalmaz.
23 Tanrı onlara güven verir, Ona güvenirler, 2 Ama gözü yürüdükleri yoldadır.
24 Kısa süre yükselir, sonra yok olurlar, 2 Düşerler, tıpkı ötekiler gibi alınıp götürülür, 2 Başak başı gibi kesilirler.›
25 ‹‹Böyle değilse, kim beni yalancı çıkarabilir, 2 Söylediklerimin boş olduğunu gösterebilir?››