1 Havante do ĉi tiujn promesojn, amataj, ni purigu nin de ĉia malpureco karna kaj spirita, perfektigante sanktecon en la timo al Dio.

2 Malfermu al ni viajn korojn; ni kontraŭ neniu maljuste agis, ni ruinigis neniun, al neniu ni friponis.

3 Ne por vin kondamni mi tion diras; ĉar mi antaŭe diris, ke vi estas en niaj koroj, por kune vivi kaj kune morti.

4 Granda estas mia parola libereco al vi, granda estas mia fiereco pri vi:mi estas plena de konsolo, al mi superabundas la ĝojo meze de nia tuta aflikto.

5 Ĉar eĉ kiam ni jam alvenis en Makedonujon, nia karno tute ne faciliĝis, sed ni ĉiel depremiĝis; ekstere estis bataloj, interne timoj.

6 Tamen Dio, kiu konsolas la humilulojn, konsolis nin per la alveno de Tito;

7 kaj ne nur per lia alveno, sed ankaŭ per la konsolo, per kiu li konsoliĝis pri vi, dum li pridiris al ni vian sopiron, vian doloron, vian fervoron pro mi; tiel, ke mi ankoraŭ pli ĝojis.

8 Ĉar kvankam mi vin malĝojigis per mia epistolo, mi ne bedaŭras pri tio, kvankam mi ja bedaŭris; ĉar mi vidas, ke tiu epistolo vin malĝojigis, sed nur mallonge.

9 Mi nun ĝojas, ne pro tio, ke vi malĝojis, sed pro tio, ke vi malĝojis ĝis pento; ĉar vi laŭ Dio malĝojis, por ke vi havu nenian malutilon per ni.

10 Ĉar la malĝojo laŭ Dio elfaras penton ĝis savo, ne bedaŭrindan; sed la malĝojo de la mondo elfaras morton.

11 Ĉar jen kian zorgemon tiu sama malĝojo laŭ Dio elfaris en vi, plue kian senkulpigon, plue kian indignon, plue kian timon, plue kian sopiron, plue kian fervoron, plue kian venĝon! En ĉio vi elmontris vin puraj pri la afero.

12 Tial kvankam mi skribis al vi, tamen tio estis ne pro tiu, kiu faris la malbonon, nek pro tiu, kiu suferis la malbonon, sed por ke via zorgemo por ni elmontriĝu al vi mem antaŭ Dio.

13 Tial ni konsoliĝis; kaj en nia konsolo ni ĝojis des pli multege pro la ĝojo de Tito, ĉar lia animo estas refreŝigita de vi ĉiuj.

14 Ĉar se en io mi fanfaronis al li pro vi, mi ne hontis; sed kiel ni ĉion parolis vereme al vi, tiel same ankaŭ nia fanfaronado, kiun mi faris antaŭ Tito, montriĝis vera.

15 Kaj lia interna amo pli abundas al vi, dum li memoras la obeadon de vi ĉiuj, kiel kun timo kaj tremo vi lin akceptis.

16 Mi ĝojas, ke en ĉio mi povas fidi al vi.

1 所以， 亲爱的， 我们有了这些应许， 就应该洁净自己， 除去身体和心灵上的一切污秽， 存着敬畏 神的心， 达到成圣的地步。

2 你们的心要容得下我们。我们没有亏负过谁， 没有损害过谁， 也没有占过谁的便宜。

3 我这样说， 不是要定你们的罪， 因为我从前说过， 你们常在我们心里， 甚至可以同生共死。

4 我对你们大有信心， 因你们而感到十分光荣； 我心里满有安慰， 在我们的一切患难中， 格外充满喜乐。

5 我们从前到了马其顿的时候， 身体一点安宁也没有， 反而处处遭受患难， 外面有争战， 里面有恐惧。

6 但那安慰灰心的人的 神， 借着提多来到， 安慰了我们；

7 不但借着他来， 也借着他从你们所得的安慰， 安慰了我们。他把你们的渴望、你们的哀恸和你们对我的热诚， 都告诉了我们， 因此我就更加欢喜了。

8 虽然我在那封信上使你们忧伤， 但我现在并不后悔； 其实我曾经有点后悔， 因为知道那封信使你们忧伤， 虽然只是暂时的。

9 现在我快乐， 不是因为你们忧伤， 而是因为你们的忧伤带来了悔改。你们依照 神的意思忧伤， 凡事就不会因我们受到亏损。

10 因为依照 神的意思而有的忧伤， 可以生出没有懊悔的悔改， 以致得救； 世俗的忧伤却会招致死亡。

11 看哪， 你们依照 神的意思忧伤， 在你们中间就产生了怎样的热情、申诉、愤慨、战兢、渴望、热诚、正义； 你们在各方面都表明了自己在那事上是清白的。

12 因此， 从前我虽然写过信给你们， 却不是为了那亏负人的， 也不是为了那受害的， 而是在 神面前把你们对我们的热情， 向你们显现出来。

13 因此， 我们得了安慰。在这安慰之外， 我们因提多的喜乐就更加欢喜， 因为他的心从你们众人那里得到畅快。

14 我若对他夸奖过你们什么， 也不觉得惭愧。我们对你们所说的是真话， 照样， 我们在提多面前夸奖你们的也是真的。

15 并且他想起你们众人的服从， 怎样恐惧战兢地接待他， 他怀念你们的心就更加热切了。

16 现在我很欢喜， 因为在一切事上我对你们都有信心。