1 Kaj li parolis al ili parabolon pri tio, ke oni devas ĉiam preĝi kaj ne laciĝi,

2 dirante:En unu urbo estis juĝisto, kiu ne timis Dion, nek respektis homon;

3 kaj estis vidvino en tiu urbo, kaj ŝi venadis al li, dirante:Faru por mi justecon kontraŭ mia kontraŭulo.

4 Kaj li ne volis dum kelka tempo, sed poste li diris en si:Kvankam mi ne timas Dion, nek respektas homon,

5 tamen, ĉar ĉi tiu vidvino min ĝenas, mi faros por ŝi justecon, por ke ŝi ne malfortigu min per sia ĉiama venado.

6 Kaj la Sinjoro diris:Aŭskultu, kion diras la maljusta juĝisto.

7 Kaj ĉu Dio ne faros justecon por Siaj elektitoj, kiuj tage kaj nokte krias al Li, kvankam Li longe pri ili paciencas?

8 Mi diras al vi:Rapide Li faros por ili justecon. Tamen kiam venos la Filo de homo, ĉu li trovos fidon sur la tero?

9 Kaj li parolis la jenan parabolon, ankaŭ por iuj, kiuj fidis al si, ke ili estas justuloj, kaj malestimis la ceterajn:

10 Du homoj supreniris en la templon, por preĝi; unu estis Fariseo, kaj la alia estis impostisto.

11 La Fariseo, starante, preĝis kun si jene:Ho Dio, mi Vin dankas, ke mi ne estas kiel la ceteraj homoj, rabemaj, maljustaj, adultemaj, nek eĉ kiel ĉi tiu impostisto.

12 Mi fastas dufoje en semajno; mi donas dekonaĵojn el ĉio, kion mi akiras.

13 Sed la impostisto, starante malproksime, ne volis eĉ levi la okulojn al la ĉielo, sed batadis sian bruston, dirante:Ho Dio, estu favora al mi pekulo.

14 Mi diras al vi:Ĉi tiu malsupreniris al sia domo, pravigita pli ol tiu; ĉar ĉiu, kiu sin altigas, estos humiligita; sed kiu sin humiligas, tiu estos altigita.

15 Kaj oni venigis al li ankaŭ siajn infanetojn, por ke li tuŝu ilin; kaj la disĉiploj, vidinte, admonis ilin.

16 Sed Jesuo alvokis ilin al si, dirante:Lasu la infanojn veni al mi, kaj ne malhelpu ilin; ĉar el tiaj estas la regno de Dio.

17 Vere mi diras al vi:Kiu ne akceptos la regnon de Dio kiel infano, tiu neniel eniros en ĝin.

18 Kaj unu reganto demandis al li, dirante:Bona Majstro, kion mi faru, por heredi eternan vivon?

19 Kaj Jesuo diris al li:Kial vi nomas min bona? neniu estas bona krom Unu, nome Dio.

20 Vi scias la ordonojn:Ne adultu; Ne mortigu; Ne ŝtelu; Ne parolu malveran ateston; Respektu vian patron kaj vian patrinon.

21 Kaj li diris:Ĉion tion mi observis detempe de mia juneco.

22 Kaj Jesuo, aŭdinte, diris al li:Ankoraŭ unu mankon vi havas:vendu ĉion, kion vi posedas, kaj disdonu al malriĉuloj, kaj vi havos trezoron en la ĉielo; kaj venu, sekvu min.

23 Sed aŭdinte tion, li fariĝis tre malĝoja; ĉar li estis tre riĉa.

24 Kaj Jesuo, lin rigardante, diris:Kiel malfacile tiuj, kiuj havas riĉon, eniros en la regnon de Dio!

25 Ĉar estas pli facile por kamelo iri tra trueton de kudrilo, ol por riĉulo eniri en la regnon de Dio.

26 Kaj tiuj, kiuj tion aŭdis, diris:Kiu do povos esti savita?

27 Sed li diris:Kio estas neebla ĉe homoj, tio estas ebla ĉe Dio.

28 Kaj Petro diris:Jen ni forlasis niajn propraĵojn, kaj sekvis vin.

29 Kaj li diris al ili:Vere mi diras al vi:Estas neniu, kiu forlasis domon aŭ edzinon aŭ fratojn aŭ gepatrojn aŭ infanojn pro la regno de Dio,

30 kaj kiu ne ricevos multoble en ĉi tiu tempo, kaj en la venonta mondo vivon eternan.

31 Kaj preninte al si la dek du, li diris al ili:Jen ni supreniras al Jerusalem; kaj ĉio skribita per la profetoj estos plenumita al la Filo de homo.

32 Ĉar li estos transdonita al la nacianoj, kaj mokita kaj perfortita kaj surkraĉita;

33 kaj ili skurĝos kaj mortigos lin; kaj la trian tagon li releviĝos.

34 Kaj ili komprenis nenion el tio, kaj ĉi tiu parolo estis kaŝita for de ili, kaj ili ne sciis la dirojn.

35 Kaj kiam li alproksimiĝis al Jeriĥo, unu blindulo sidis apud la vojo, petante almozojn;

36 kaj aŭdinte homamason preterirantan, li demandis, kio estas tio.

37 Kaj oni diris al li, ke Jesuo, la Nazaretano, preteriras.

38 Kaj li kriis, dirante:Jesuo, filo de David, kompatu min.

39 Kaj la antaŭirantoj admonis lin, ke li silentu; sed li des pli forte kriis:Ho filo de David, kompatu min!

40 Kaj Jesuo haltis, kaj ordonis alkonduki lin; kaj kiam li alproksimiĝis, li lin demandis:

41 Kion vi volas, ke mi faru al vi? Kaj li diris:Sinjoro, ke mi ricevu vidpovon.

42 Kaj Jesuo diris al li:Ricevu vidpovon; via fido vin savis.

43 Kaj li tuj ricevis vidpovon, kaj sekvis lin, glorante Dion; kaj la tuta popolo, vidinte tion, donis laŭdon al Dio.

1 耶稣对他们讲一个比喻， 论到人必须常常祈祷， 不可灰心。

2 他说： "某城里有一个法官， 不惧怕 神， 也不尊敬人。

3 那城里有一个寡妇， 常常来到他那里， 说： ‘求你给我伸冤， 使我脱离我的对头！ ’

4 他多次不肯， 后来心里说： ‘我虽然不惧怕 神， 也不尊敬人，

5 只是因为这寡妇常常来麻烦我， 就给她伸冤吧， 免得她不断地来缠扰我。’"

6 主说： "你们听听这不义的法官所说的话吧。

7 难道 神不会为昼夜呼吁他的选民伸冤吗？难道 神会耽误他们吗？

8 我告诉你们， 他要快快地给他们伸冤。然而人子来的时候， 在世上找得到这种信心吗？"

9 耶稣向那些自恃为义、轻视别人的人， 讲了这个比喻：

10 "有两个人上圣殿去祈祷， 一个是法利赛人， 一个是税吏。

11 法利赛人站着， 祷告给自己听， 这样说： ‘ 神啊， 我感谢你， 我不像别人， 勒索、不义、奸淫， 也不像这个税吏。

12 我一个礼拜禁食两次， 我的一切收入都奉献十分之一。’

13 税吏却远远站着， 连举目望天也不敢， 只捶着胸说： ‘ 神啊， 可怜我这个罪人！ ’

14 我告诉你们， 这个人回去， 比那个倒算为义了。因为高抬自己的， 必要降卑； 自己谦卑的， 必要升高。"

15 有人抱着婴孩到耶稣面前， 要他抚摩他们。门徒看见了， 就责备那些人。

16 耶稣却叫他们过来， 说： "让小孩子到我这里来， 不要禁止他们， 因为 神的国正属于这样的人。

17 我实在告诉你们， 凡不像小孩子一样接受 神的国的， 决不能进去。"

18 有一个官长问耶稣： "良善的老师， 我当作什么， 才可以承受永生？"

19 耶稣对他说： "你为什么称我是良善的呢？除了 神一位以外， 没有良善的。

20 诫命你是知道的： 不可奸淫， 不可杀人， 不可偷盗， 不可作假证供， 当孝敬父母。"

21 他说： "这一切我从小都遵守了。"

22 耶稣听了， 就告诉他： "你还缺少一件， 应当变卖你一切所有的， 分给穷人， 你就必定有财宝在天上， 而且你还要来跟从我。"

23 他听见这话， 非常忧愁， 因为他十分富有。

24 耶稣见他这样， 就说： "富有的人要进 神的国， 是多么难哪！

25 骆驼穿过针眼， 比有钱的人进 神的国还容易呢。"

26 听见的人说： "这样， 谁可以得救呢？"

27 耶稣说： "人所不能的， 在 神却是可能的。"

28 彼得说： "你看， 我们已舍弃自己所有的， 跟从你了！ "

29 耶稣说： "我实在告诉你们， 人为 神的国撇下房屋、妻子、弟兄、父母或儿女，

30 没有不在今世得许多倍， 来世得永生的。"

31 耶稣把十二门徒带到一边， 对他们说： "我们现在上耶路撒冷去， 先知所写的一切， 都要成就在人子身上。

32 他要被交给外族人， 受戏弄， 被凌辱， 他们要向他吐唾沫，

33 鞭打他， 杀害他； 第三日他要复活。"

34 这些话的含义对门徒是隐藏的。他们听了， 一点也不明白， 不知道他说的是什么。

35 耶稣走近耶利哥的时候， 有一个瞎眼的人坐在路旁讨饭，

36 他听见人群经过， 就问是什么事。

37 别人告诉他， 是拿撒勒人耶稣经过。

38 他就喊叫说： "大卫的子孙耶稣啊， 可怜我吧！ "

39 在前头走的人责备他， 叫他不要出声； 但他越发喊叫： "大卫的子孙， 可怜我吧！ "

40 耶稣站住， 吩咐领他过来。等他走近， 就问他：

41 "你要我为你作什么？"他说： "主啊， 叫我能看见！ "

42 耶稣说： "你就看见吧！ 你的信使你痊愈了。"

43 他立刻看见了， 就跟随耶稣， 颂赞 神。众人看见这事， 也赞美 神。