1 Kaj li eniris en Jeriĥon kaj ĝin trapasis.

2 Kaj jen viro, nomata Zakĥeo; kaj li estis ĉefimpostisto, kaj li estis riĉa.

3 Kaj li penis vidi Jesuon, kia homo li estas; kaj li ne povis pro la homamaso, ĉar li estis malgranda je staturo.

4 Kaj antaŭkurinte antaŭen, li supreniris sur sikomorarbon, por lin vidi; ĉar li estis preterpasonta tie.

5 Kaj kiam Jesuo venis al la loko, li suprenrigardis, kaj diris al li:Zakĥeo, rapide malsupreniru, ĉar hodiaŭ mi devas loĝi en via domo.

6 Kaj li rapide malsupreniris, kaj akceptis lin ĝoje.

7 Kaj vidinte, ĉiuj murmuris, dirante:Ĉe pekulo li eniris, por gasti.

8 Kaj Zakĥeo, starante, diris al la Sinjoro:Jen duonon de miaj posedaĵoj, Sinjoro, mi donacas al la malriĉuloj; kaj se el iu mi maljuste eldevigis ion, mi redonas kvaroblon.

9 Kaj Jesuo diris al li:Hodiaŭ venis savo al ĉi tiu domo, ĉar li ankaŭ estas filo de Abraham.

10 Ĉar la Filo de homo venis, por serĉi kaj savi la perditaĵon.

11 Kaj kiam oni aŭdis tion, li parolis ankoraŭ parabolon, ĉar li estis proksime al Jerusalem, kaj oni supozis, ke la regno de Dio tuj aperos.

12 Li do diris:Unu nobelo forvojaĝis en malproksiman landon, por ricevi al si regnon, kaj reveni.

13 Kaj vokinte al si dek siajn servistojn, li donis al ili dek min�ojn, kaj diris al ili:Negocadu, ĝis mi revenos.

14 Sed liaj regnanoj lin malamis, kaj sendis delegitaron post li, dirante:Ni ne volas, ke tiu viro reĝu super ni.

15 Kaj kiam li revenis, ricevinte la regnon, li ordonis voki al li tiujn servistojn, al kiuj li donis la monon, por ke li sciiĝu, kiom ili gajnis per negocado.

16 Kaj venis la unua, kaj diris:Sinjoro, via min�o produktis dek min�ojn.

17 Kaj li diris al li:Bonege, bona servisto; ĉar vi estis fidela en tre malgranda afero, havu aŭtoritaton super dek urboj.

18 Kaj venis la dua, kaj diris:Sinjoro, via min�o faris kvin min�ojn.

19 Li diris ankaŭ al tiu:Vi ankaŭ estu super kvin urboj.

20 Kaj alia venis, kaj diris:Sinjoro, jen via min�o, kiun mi konservis, flankemetitan en viŝtuko;

21 ĉar mi vin timis, ĉar vi estas homo severa; vi prenas tion, kion vi ne demetis, kaj rikoltas tion, kion vi ne semis.

22 Li diris al li:El via propra buŝo mi vin juĝos, vi malbona servisto. Vi sciis, ke mi estas homo severa, kiu prenas tion, kion mi ne demetis, kaj rikoltas tion, kion mi ne semis;

23 kial do vi ne donis mian monon en bankon, por ke, reveninte, mi postulu ĝin kun procento?

24 Kaj li diris al la apudstarantoj:Forprenu de li la min�on, kaj donu ĝin al tiu, kiu havas la dek min�ojn.

25 (Kaj ili diris al li:Sinjoro, li havas dek min�ojn.)

26 Mi diras al vi, ke al ĉiu, kiu havas, estos donite; kaj for de tiu, kiu ne havas, estos prenita eĉ tio, kion li havas.

27 Cetere tiujn miajn malamikojn, kiuj ne volis, ke mi reĝu super ili, konduku ĉi tien, kaj mortigu ilin antaŭ mi.

28 Kaj tion dirinte, li ekiris antaŭe, suprenirante al Jerusalem.

29 Kaj kiam li alproksimiĝis al Betfage kaj Betania, apud la monto nomata Olivarba, li sendis du el siaj disĉiploj,

30 dirante:Iru en la kontraŭan vilaĝon, en kiu, enirante, vi trovos azenidon ligitan, sur kiu neniu iam ankoraŭ sidis; ĝin malligu kaj alkonduku.

31 Kaj se iu demandos al vi:Kial vi ĝin malligas? parolu jene:La Sinjoro ĝin bezonas.

32 Kaj la senditoj foriris, kaj trovis, ĝuste kiel li diris al ili.

33 Kaj dum ili malligis la azenidon, ĝiaj posedantoj diris al ili:Kial vi malligas la azenidon?

34 Kaj ili diris:La Sinjoro ĝin bezonas.

35 Kaj ili alkondukis ĝin al Jesuo; kaj ĵetinte siajn vestojn sur la azenidon, ili sidigis Jesuon sur ĝin.

36 Kaj dum li iris, ili sternis siajn vestojn sur la vojo.

37 Kaj kiam li jam alproksimiĝis, malsuprenironte la deklivon de la monto Olivarba, la tuta amaso de la disĉiploj komencis ĝoji kaj laŭdi Dion per laŭta voĉo pro ĉiuj potencaĵoj, kiujn ili vidis;

38 dirante:Estu benata la Reĝo, kiu venas en la nomo de la Eternulo; paco en la ĉielo kaj gloro en la supera alto.

39 Kaj iuj Fariseoj el la homamaso diris al li:Majstro, admonu viajn disĉiplojn.

40 Kaj responde li diris:Mi diras al vi, ke se ĉi tiuj silentos, la ŝtonoj ekkrios.

41 Kaj kiam li alproksimiĝis, li rigardis la urbon, kaj ploris pro ĝi,

42 dirante:Ho, se vi mem scius en ĉi tiu tago la aferojn apartenantajn al paco! sed nun ili estas kaŝitaj for de viaj okuloj.

43 Ĉar venos sur vin tagoj, kiam viaj malamikoj ĉirkaŭbaros vin per palisaro, kaj ronde ĉirkaŭos vin, kaj ĉiuflanke premos vin,

44 kaj detruos ĝis la tero vin, kaj viajn infanojn en vi, kaj ne lasos en vi ŝtonon sur ŝtono, pro tio, ke vi ne sciis la tempon de via vizitado.

45 Kaj enirinte en la templon, li komencis elpeli la vendantojn,

46 dirante al ili:Estas skribite:Mia domo estos domo de preĝo; sed vi faris ĝin kaverno de rabistoj.

47 Kaj li instruis tagon post tago en la templo. Sed la ĉefpastroj kaj la skribistoj kaj la ĉefoj de la popolo penadis lin pereigi,

48 kaj ne trovis, kion fari, ĉar la tuta popolo tre atente aŭskultis lin.

1 耶稣进了耶利哥， 正经过的时候，

2 有一个人名叫撒该， 是税吏长， 又很富有。

3 他想看看耶稣是怎么样的， 因为人多， 他又身材矮小， 就看不见。

4 于是他跑到前头， 爬上一棵桑树， 要看看耶稣， 因为耶稣就要从那里经过。

5 耶稣到了那里， 往上一看， 对他说： "撒该， 快下来， 今天我要住在你家里。"

6 他就赶快下来， 欢欢喜喜地接待耶稣。

7 众人看见就纷纷议论说： "他竟到罪人家里去住宿！ "

8 撒该站着对主说： "主啊， 请看， 我要把家财的一半分给穷人， 我若敲诈了谁， 就还他四倍。"

9 耶稣说： "今天救恩到了这家， 他也是亚伯拉罕的子孙。

10 因为人子来， 是要寻找拯救失丧的人。"

11 众人听这些话的时候， 因为耶稣已经接近耶路撒冷， 又因他们以为 神的国快要出现， 他就讲了一个比喻，

12 说： "有一个贵族往远方去要接受王位， 然后回来。

13 他叫了自己的十个仆人来， 给他们一千银币， 说： ‘你们拿去作生意， 等到我回来。’

14 他本国的人却恨他， 就派使者跟着去说： ‘我们不愿意这个人作王统治我们。’

15 他得了王位回来， 就吩咐把那些领了钱的仆人召来， 要知道他们作生意赚了多少。

16 第一个走过来说： ‘主啊， 你的一百银币， 已经赚了一千。’

17 主人说： ‘好， 良善的仆人， 你既然在最小的事上忠心， 可以有权管理十座城。’

18 第二个来说： ‘主啊， 你的一百银币， 已经赚了五百。’

19 主人说： ‘你可以管理五座城。’

20 另一个来说： ‘主啊， 你看， 你的一百银币， 我一直保存在手巾里，

21 因为我怕你， 你一向是严厉的人， 没有存的要提取， 没有种的要收割。’

22 主人说： ‘可恶的仆人！ 我要凭你的口定你的罪。你知道我是严厉的人， 没有存的要提取， 没有种的要收割吗？

23 那你为什么不把我的钱存入银行， 等我回来的时候， 把它连本带利取回来呢？’

24 他就对侍卫说： ‘夺过他的一百银币， 给那有一千的。’

25 他们说： ‘主啊， 他已经有一千银币了。’

26 主人说： ‘我告诉你们， 凡是有的， 还要给他； 没有的， 就算他有什么也要拿去。

27 至于我那些仇敌， 就是不愿意我作王统治他们的， 把他们拉到这里来， 在我面前杀掉！ ’"

28 耶稣讲完这些话， 就往前走， 上耶路撒冷去。

29 将到伯法其和伯大尼， 就在橄榄山那里， 他差派两个门徒，

30 说： "你们往对面的村子里去， 就会看见一头从来没有人骑过的小驴， 拴在那里， 把它解开牵来。

31 如果有人问为什么解开它， 你们要这样说： ‘主需要它。’"

32 被差的人去了， 发现和主所说的一样。

33 他们解开小驴的时候， 主人问他们： "你们为什么解开它？"

34 他们说： "主需要它。"

35 他们把小驴牵到耶稣那里， 把自己的衣服搭在上面， 扶着耶稣上去。

36 耶稣前行的时候， 众人把自己的衣服铺在路上。

37 他走近耶路撒冷， 快要下橄榄山的时候， 全体门徒因为所看见的一切神迹， 就欢乐起来， 大声赞美 神，

38 说： "奉主名来的王， 是应当称颂的！ 在天上有和平， 在至高之处有荣耀！ "

39 群众中有几个法利赛人对他说： "先生， 责备你的门徒吧！ "

40 耶稣说： "我告诉你们， 他们若不出声， 石头都要呼叫了。"

41 耶稣走近耶路撒冷的时候， 看见了城， 就为城哀哭，

42 说： "巴不得你在这日子， 知道关于你平安的事， 但现在这事在你眼前是隐藏的。

43 日子将到， 你的仇敌必筑垒攻击你， 周围环绕你， 四面困住你，

44 要摧毁你和你里面的儿女， 没有一块石头留在另一块石头上面， 因为你不知道那眷顾你的时期。"

45 耶稣进了圣殿， 就赶走作买卖的人，

46 对他们说： "经上记着： ‘我的殿是祷告的殿’， 你们竟把它弄成贼窝了。"

47 他天天在圣殿里教导人， 祭司长、经学家和民间的首领， 都想杀害他；

48 但他们不知道要怎样下手， 因为众人都围着他， 听他的教训。