1 Kaj li kunvokis la dek du, kaj donis al ili potencon kaj aŭtoritaton super ĉiuj demonoj, kaj por forigi malsanojn.

2 Kaj li forsendis ilin, por prediki la regnon de Dio, kaj por sanigi la malsanulojn.

3 Kaj li diris al ili:Portu nenion por la vojo-nek bastonon, nek saketon, nek panon, nek monon; kaj ne havu du tunikojn.

4 Kaj en kiun ajn domon vi eniros, tie loĝu, kaj el tie ekvojaĝu.

5 Kaj se ie oni vin ne akceptos, tiam, forirante el tiu urbo, deskuu la polvon de viaj piedoj, por atesto kontraŭ ili.

6 Kaj ili, foririnte, trairis la vilaĝojn, ĉie predikante la evangelion kaj sanigante.

7 Kaj la tetrarĥo Herodo aŭdis pri ĉio, kio fariĝis; kaj li embarasiĝis, ĉar iuj diris, ke Johano leviĝis el la mortintoj;

8 kaj aliaj, ke Elija aperis; kaj aliaj, ke unu el la antikvaj profetoj releviĝis.

9 Kaj Herodo diris:Johanon mi senkapigis, sed kiu estas ĉi tiu, pri kiu mi aŭdas tiajn aferojn? Kaj li deziris vidi lin.

10 Kaj la apostoloj, reveninte, rakontis al li ĉion, kion ili faris. Kaj li kondukis ilin, kaj foriris aparte al urbo, nomata Betsaida.

11 Sed la homamaso, eksciinte tion, sekvis lin; kaj li akceptis ilin, kaj parolis al ili pri la regno de Dio, kaj tiujn, kiuj bezonis kuracon, li resanigis.

12 Kaj ekvesperiĝis; kaj la dek du, alveninte, diris al li:Forsendu la homamason, por ke ili iru en la ĉirkaŭajn vilaĝojn kaj kampojn, por trovi ripozejojn kaj nutraĵon; ĉar ĉi tie ni estas en dezerta loko.

13 Sed li diris al ili:Vi donu al ili manĝi. Kaj ili diris:Ni havas ne pli ol kvin panojn kaj du fiŝojn, se ni ne irus kaj aĉetus manĝaĵon por ĉi tiu tuta homomulto.

14 Ĉar ĉeestis proksimume kvin mil viroj. Kaj li diris al siaj disĉiploj:Sidigu ilin en aroj, po proksimume kvindek.

15 Kaj tion ili faris, kaj sidigis ĉiujn.

16 Kaj li prenis la kvin panojn kaj la du fiŝojn, kaj suprenrigardinte al la ĉielo, li ilin benis kaj dispecigis, kaj donis al la disĉiploj, por meti antaŭ la homamason.

17 Kaj ili manĝis, kaj ĉiuj satiĝis; kaj oni kolektis da postrestintaj fragmentoj dek du korbojn.

18 Kaj dum li preĝis en soleco, la disĉiploj estis kun li; kaj li demandis ilin, dirante:Kiu, diras la popolo, ke mi estas?

19 Kaj ili responde diris:Laŭ iuj Johano, la Baptisto; sed laŭ aliaj:Elija; kaj laŭ aliaj, ke unu el la antikvaj profetoj releviĝis.

20 Sed li diris al ili:Sed vi-kiu vi diras, ke mi estas? Kaj Petro responde diris:La Kristo de Dio.

21 Sed li per severa ordono admonis, ke ili diru ĉi tion al neniu;

22 dirante:La Filo de homo devas multe suferi, kaj esti rifuzita de la pliaĝuloj kaj ĉefpastroj kaj skribistoj, kaj esti mortigita, kaj la trian tagon releviĝi.

23 Kaj li diris al ĉiuj:Se iu volas veni post mi, li abnegaciu sin, kaj levu sian krucon ĉiutage, kaj sekvu min.

24 Ĉar kiu volos savi sian animon, tiu ĝin perdos; sed kiu perdos sian animon pro mi, tiu ĝin savos.

25 Ĉar kiel profitus homo, se li gajnus la tutan mondon kaj sin perdus aŭ pereigus?

26 Ĉar kiu hontos pri mi kaj pri miaj paroloj, pri tiu hontos la Filo de homo, kiam li venos en sia gloro, kaj la gloro de la Patro kaj de la sanktaj anĝeloj.

27 Sed mi diras al vi certe:Inter la ĉi tie starantaj estas iuj, kiuj neniel gustumos morton, antaŭ ol ili vidos la regnon de Dio.

28 Kaj pasis post tiuj diroj ĉirkaŭ ok tagoj, kaj li prenis kun si Petron kaj Johanon kaj Jakobon, kaj supreniris sur la monton, por preĝi.

29 Kaj dum li preĝis, la aspekto de lia vizaĝo aliiĝis, kaj lia vestaro fariĝis blanka kaj fulme brilanta.

30 Kaj jen interparolis kun li du viroj, kiuj estis Moseo kaj Elija,

31 kiuj montriĝis en gloro, kaj parolis pri lia foriro, kiun li estis plenumonta en Jerusalem.

32 Sed Petro, kaj tiuj, kiuj estis kun li, estis subpremataj de dormo; sed vekiĝinte, ili vidis lian gloron, kaj la du virojn, kiuj staris kun li.

33 Kaj dum ili foriris de li, Petro diris al Jesuo:Estro, estas bone por ni esti ĉi tie; kaj ni faru tri laŭbojn:unu por vi, kaj unu por Moseo, kaj unu por Elija; li ne sciis, kion li diras.

34 Kaj dum li tion diris, nubo venis kaj superombris ilin; kaj ili timis, kiam ili eniris en la nubon.

35 Kaj el la nubo venis voĉo, diranta:Ĉi tiu estas Mia Filo, Mia elektito; lin aŭskultu.

36 Kaj dum la voĉo ankoraŭ sonis, Jesuo troviĝis sola. Kaj ili silentis, kaj al neniu en tiuj tagoj rakontis ion, kion ili vidis.

37 Kaj la sekvantan tagon, post kiam ili malsupreniris de la monto, granda homamaso renkontis lin.

38 Kaj jen unu viro el la homamaso ekkriis, dirante:Majstro, mi petegas vin rigardi mian filon, ĉar li estas mia sola infano;

39 kaj jen spirito kaptas lin, kaj subite li ekkrias, kaj ĝi konvulsiigas lin kun buŝa ŝaŭmo, kaj malfacile lasas lin, kontuzinte lin.

40 Kaj mi petis viajn disĉiplojn, ke ili elpelu ĝin; sed ili ne povis.

41 Kaj Jesuo respondis kaj diris:Ho senfida kaj perversa generacio, ĝis kiam mi estos kun vi kaj vin toleros? venigu ĉi tien vian filon.

42 Kaj dum li venis, la demono lin ĵetis sur la teron kaj lin konvulsiigis. Sed Jesuo severe admonis la malpuran spiriton, kaj sanigis la knabon kaj redonis lin al la patro.

43 Kaj ĉiuj miregis pro la majesto de Dio. Sed dum ĉiuj miris pri ĉio, kion li faris, li diris al siaj disĉiploj:

44 Penetrigu ĉi tiujn vortojn en viajn orelojn:ĉar la Filo de homo estos transdonita en la manojn de homoj.

45 Sed ili ne komprenis tiun diron, kaj ĝi estis kaŝita for de ili, por ke ili ne sciu ĝian signifon; kaj ili timis demandi al li pri tiu diro.

46 Kaj komenciĝis diskutado inter ili pri tio, kiu el ili estos la plej granda.

47 Sed Jesuo, vidinte la diskutadon de iliaj koroj, prenis infanon, kaj starigis lin apud si,

48 kaj diris al ili:Kiu akceptos ĉi tiun infanon en mia nomo, tiu min akceptas; kaj kiu min akceptos, tiu akceptas Tiun, kiu min sendis; ĉar kiu estas plej malgranda inter vi ĉiuj, tiu estas granda.

49 Kaj Johano respondis kaj diris:Estro, ni vidis iun elpelantan demonojn en via nomo; kaj ni malpermesis lin, ĉar li ne sekvas kun ni.

50 Sed Jesuo diris al li:Ne malpermesu; ĉar tiu, kiu ne estas kontraŭ vi, estas por vi.

51 Kaj kiam la tagoj maturiĝis por lia suprenakcepto, li firmigis sian vizaĝon, por iri al Jerusalem,

52 kaj sendis senditojn antaŭ sia vizaĝo; kaj ili iris, kaj eniris en vilaĝon de la Samarianoj, por pretigi por li.

53 Kaj tiuj lin ne akceptis, ĉar lia vizaĝo estis direktata al Jerusalem.

54 Kaj liaj disĉiploj Jakobo kaj Johano, tion vidinte, diris:Sinjoro, ĉu vi volas, ke ni ordonu fajron malsuprenveni el la ĉielo kaj ekstermi ilin?

55 Sed li sin turnis kaj admonis ilin; kaj li diris:Vi mem ne scias, laŭ kia spirito vi estas.

56 Ĉar la Filo de homo venis, ne por pereigi animojn de homoj, sed por savi. Kaj ili iris en alian vilaĝon.

57 Kaj dum ili vojaĝis, sur la vojo iu diris al li:Mi vin sekvos, kien ajn vi iros.

58 Kaj Jesuo diris al li:La vulpoj havas kavojn, kaj la birdoj de la ĉielo havas ripozejojn; sed la Filo de homo ne havas, kie kuŝigi sian kapon.

59 Kaj li diris al alia:Sekvu min. Sed li diris:Sinjoro, permesu al mi unue iri kaj enterigi mian patron.

60 Sed li diris al li:Lasu la mortintojn enterigi siajn mortintojn; sed vi iru kaj proklamu la regnon de Dio.

61 Kaj ankoraŭ alia diris:Mi vin sekvos, Sinjoro; sed unue permesu al mi adiaŭi tiujn, kiuj estas en mia domo.

62 Sed Jesuo diris al li:Neniu, metinte sian manon al la plugilo kaj rigardante malantaŭen, taŭgas por la regno de Dio.

1 耶稣召齐十二门徒， 给他们能力、权柄， 制伏一切鬼魔， 医治各样的疾病，

2 差遣他们去宣讲 神的国和医治病人，

3 对他们说： "不要带着什么上路， 不要带手杖， 不要带口袋， 不要带食物， 不要带银钱， 也不要带两件衣服。

4 无论进哪一家， 就住在那里， 直到离开。

5 凡不接待你们的， 你们离开那城的时候， 当把脚上的灰尘跺下去， 作为反对他们的表示。"

6 于是他们就出去， 走遍各乡， 传讲福音， 到处医治病人。

7 分封王希律听见所发生的一切事， 犹豫不定， 因为有人说： "约翰从死人中复活了。"

8 又有人说： "以利亚显现了。"还有人说： "古时的一位先知复活了。"

9 希律说： "约翰已经斩头了， 但这是谁， 我怎么会听到他这些事呢？"就设法要见他。

10 使徒们回来， 把所作的事报告耶稣。他带着他们， 悄悄地退往伯赛大城去。

11 群众知道了， 也跟了去。他接待他们， 向他们讲论 神的国， 医好需要医治的人。

12 天将晚的时候， 十二门徒来到他跟前， 说： "请解散众人， 好让他们往周围的田舍村庄， 去找地方住， 找东西吃， 因为我们这里是旷野。"

13 他说： "你们给他们吃吧！ "他们说： "我们所有的， 不过是五个饼两条鱼， 除非去为这些人另买食物。"

14 原来男人就约有五千。他对门徒说： "叫他们一组一组地坐下， 每组约五十人。"

15 门徒就照他的话， 叫众人坐下。

16 耶稣拿起这五个饼， 两条鱼， 望着天， 祝谢了， 擘开递给门徒， 摆在众人面前。

17 他们都吃饱了， 把剩下的零碎拾起来， 装满了十二个篮子。

18 有一次耶稣独自祈祷的时候， 只有门徒和他在一起。他问他们： "人说我是谁？"

19 他们回答： "有人说是施洗的约翰， 有人说是以利亚， 还有人说是古时的一位先知复活了。"

20 他又问他们： "你们说我是谁？"彼得回答： "是 神的基督！ "

21 耶稣郑重地嘱咐他们， 不要把这事告诉人。

22 又说： "人子必须受许多苦， 被长老、祭司长， 和经学家弃绝、杀害， 第三日复活。"

23 耶稣又对众人说： "如果有人愿意跟从我， 就当舍己， 天天背起他的十字架来跟从我。

24 凡是想救自己生命的， 必丧掉生命； 但为我牺牲自己生命的， 必救了生命。

25 人若赚得全世界， 却丧失自己， 或赔上自己， 有什么好处呢？

26 凡是把我和我的道当作可耻的， 人子在他与父并圣天使的荣耀里降临的时候， 也必把他当作可耻的。

27 我实在告诉你们， 站在这里的， 有人在没有尝过死味以前必定要看见 神的国。"

28 说了这些话以后约有八天， 耶稣带着彼得、约翰和雅各， 上山去祷告。

29 正祷告的时候， 他的面貌就改变了， 衣服洁白发光。

30 忽然有两个人和他谈话， 就是摩西和以利亚。

31 他们在荣光里显现， 谈论他去世的事， 就是他在耶路撒冷将要完成的。

32 彼得和同伴都在打盹。醒过来之后， 就看见他的荣光， 并与他站在一起的那两个人。

33 二人正要离开他的时候， 彼得对耶稣说： "主啊， 我们在这里真好！ 我们可以搭三个帐棚， 一个为你， 一个为摩西， 一个为以利亚。"他根本不知道自己在说什么。

34 他说这话的时候， 有一片云彩笼罩他们， 他们入了云彩， 门徒就害怕起来。

35 有声音从云彩里出来， 说： "这是我的儿子， 我所拣选的（"这是我的儿子， 我所拣选的"有些抄本作"这是我的爱子"）， 你们要听从他！ "

36 声音过了， 只见耶稣独自在那里。在那些日子， 门徒保持缄默， 不把所看见的告诉任何人。

37 第二天， 他们下了山， 有一大群人迎面而来。

38 在人群中有一个人喊叫说： "老师， 求你怜悯我的儿子， 因为他是我的独生子。

39 你看， 污灵一抓住他， 他就忽然喊叫， 并且抽疯， 口吐白沫； 污灵又折磨糟践他， 不肯放过他。

40 我求过你的门徒， 把他赶出去， 他们却办不到。"

41 耶稣说： "唉！ 这不信又乖谬的世代啊！ 我跟你们在一起， 忍受你们， 要到几时呢？把你儿子带到这里来吧！ "

42 那孩子正走过来的时候， 污鬼把他摔倒， 使他重重地抽疯。耶稣斥责那污灵， 把孩子医好， 交给他父亲。

43 众人都惊奇 神的大能。众人还在希奇耶稣所作的这一切时， 他对门徒说：

44 "你们要把这些话存在心里： 人子将要被交在人的手里。"

45 门徒不明白这话， 因为这话的意思是隐藏的， 不让他们明白， 他们也不敢问。

46 后来， 门徒起了意见， 争论谁是最大的。

47 耶稣看出他们的心意， 就领了一个小孩子来， 叫他站在自己旁边，

48 对他们说： "凡因我的名接待这小孩子的， 就是接待我； 凡接待我的， 就是接待那差我来的。谁是你们中间最小的， 那人就是最大的。"

49 约翰说： "主， 我们看见有一个人奉你的名赶鬼， 就禁止他， 因为他不和我们一起跟从你。"

50 耶稣说： "不要禁止他， 因为不反对你们的， 就是赞成你们的。"

51 耶稣被接上升的日子快到了， 他就决意向耶路撒冷去，

52 并且差遣使者走在前头； 他们去了， 进入撒玛利亚的一个村庄， 要为他预备。

53 那里的人不接待他， 因为他面向着耶路撒冷走。

54 他的门徒雅各、约翰看见了， 就说： "主啊， 你要我们吩咐火从天降下来， 烧灭他们吗？"

55 耶稣就转过身来， 责备他们，

56 然后他们就往别的村庄去了。

57 他们走路的时候， 有一个人对他说： "你无论往哪里去， 我都要跟从你！ "

58 耶稣说： "狐狸有洞， 天空的飞鸟有窝， 人子却没有栖身的地方。"

59 他对另一个人说： "你跟从我吧！ "那人说： "主啊， 请准我先回去安葬我的父亲吧。"

60 耶稣说： "让死人去埋葬他们的死人， 你应该去传扬 神的国。"

61 又有一个人说： "主， 我要跟从你， 但容我先回去， 向家人道别。"

62 耶稣说： "手扶着犁向后看的， 不适合进 神的国。"